در تداوم اعتراض مردم سراوان استان گیلان به دفن و انباشت بیش از ۳۰ سال زباله و جلوگیری از ورودی زباله به جنگل‌های منطقه، نیروهای انتظامی به معترضان حمله‌ور شده و گاز اشک‌آور و تیر هوایی شلیک کرده‌اند. گفته می‌شود پنج نفر از معترضان را نیز دستگیر کرده‌اند.
به دنبال اعتراض اهالی سراوان رشت برای جلوگیری از ورود زباله به محل دفن و جنگل‌های منطقه، مأموران نیروی انتظامی با مردم درگیر شده و اقدام به خشونت و پراکنده کردن آنان کرده‌اند.
گزارش‌های میدانی حاکی از حمله نیروهای انتظامی به سوی مردم، پرتاب گاز اشک‌آور و شلیک هوایی است. برخی از معترضان نیز توسط مأموران مورد ضرب و جرح قرار گرفته‌اند و زخمی شده‌اند. ویدئوهای منتشر شده، حاوی فحاشی مأموران به مردم نیز هست. گفته می‌شود پنج نفر از معترضان بازداشت شده‌اند. تصاویری در شبکه‌های اجتماعی پخش شده که حاوی انتقال نیروی سرکوب به سراوان است.
این اقدامات پس از آن صورت می‌گیرد که در طول هفته‌های گذشته جمعی از مقامات انتظامی، امنیتی و اطلاعاتی از جمله رئیس نیروی انتظامی رشت، رئیس پلیس امنیت و اطلاعات، نماینده ویژه وزیر کشور، مدیرکل سیاسی و مدیرکل شهری استانداری در محل دفن زباله سراوان حاضر شده بودند تا برای تداوم انباشت زباله در این محل پادرمیانی کنند.
مردم سراوان رشت از روز ۲۲ فروردین‌ماه در اعتراض به دپوی ۳۸ ساله زباله که گفته می‌شود ارتفاع آن اکنون به ۹۰ تا بیش از ۱۱۰ متر رسیده، راه را برای ورود به ماشین‌های حمل زباله به جنگل‌های سراوان بسته‌اند. در طول این اعتراض‌ها، مقامات مسئول از جمله استاندار گیلان وعده داد تا پایان امسال ورود زباله خام جدید به این منطقه را متوقف کند.
روستای سراوان در کنار حداقل ۴ روستا قرار دارد که شیرآبه‌های بدبو و بیماری‌زای زباله به سوی آنها روانه می‌شود. شالیزارهایشان خشکیده و درختان این روستا نیز با شیرابه‌های زباله‌های شهری نابود شده‌اند.
وضعیت روستاهای این منطقه نیز از نظر سلامتی وخیم و بحرانی است. مردم محلی می‌گویند، فرزندانشان به دلیل زیست در منطقه‌ای آلوده به انواع بیماری‌ها مبتلا می‌شوند، آنهم در شرایطی که با کمبود پزشک و درمان روبرو هستند.
ریشه این آلودگی‌ها و دفن زباله از معادن منطقه آب می‌خورد. برخلاف قوانین محیط زیستی، معدن شن و ماسه «نگین سازه» سراوان در حال فعالیت است. مدیریت این معدن از سال ۱۳۸۹ تا کنون بستر سپیدرود را نیز حفر می‌کند، در حالی که فقط مجوز فعالیت برداشت از کوه را دارند. این معدن با این کار زباله‌ها را نیز در همین منطقه باقی می‌گذارد.
معترضان می‌گویند، برداشت از بستر سپیدرود خیانت بزرگی است که باید مقابل آن ایستاد اما گویا هیچ نهاد و مقام مسئولی نمی‌تواند چنین کاری انجام دهد. یکی از معترضان در این رابطه گفته است: «هیئت دولت جدید در سال ۱۴۰۰ به گیلان آمد؛ مصوبات عجیبی داشت. نمونه‌اش ساماندهی رودخانه‌های زرجوب و گوهررود رشت بود. اما اینها نمی‌گویند شیرابه‌های سراوان است که رودخانه را نابود کرده. منبع مشکل را نمی‌بینند و فقط با دریافت اعتباراتی کار را سمبل می‌کنند. اگر مشکل سراوان حل شود. مشکل زرجوب و گوهررود و بسیاری از رودها حل می‌شود.»
آنطور که این شهروند معترض می‌گوید، «اعتباراتی که در دولت قبل برای این سایت تامین شده به دلیل جانمایی نشدن مکان جدید خرج موارد دیگر شد. به ما گفتند باید این پول را خرج کنیم. در غیر اینصورت سوخت می‌شود. خبرهایی شنیدیم مبنی بر اینکه خرج پیاده‌روهای رشت شده است. اما دقیق نمی‌دانیم.»
https://kayhan.london/1396/08/07/%d8%ad%d9%85%d9%84%d9%87-%d9%85%da%af%d8%b3%e2%80%8c%d9%87%d8%a7-%d8%a8%d9%87-%d8%b3%d8%a7%da%a9%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b3%d8%b1%d8%a7%d9%88%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%b4%d8%aa-%da%a9%d9%88%d9%87-%db%b8
این در حالیست که مشکل دفن بی‌رویه زباله در سراوان رشت از سال ۱۳۶۴ مطرح بوده است. کیهان لندن در گزارشی از اعتراض مردم سراوان که آبان ۱۳۹۶ منتشر شد نوشته بود: «در پی افزایش پسماندها و زباله‌های سروان و روستاهای اطراف آن، مگس‌ها و حشرات به این منطقه حمله‌ور شده‌اند و مردم این منطقه برای ساماندهی به وضعیت زباله‌های این شهر و آلودگی محیط زیست، اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کرده‌اند. ۲۰۰ نفر از مردم منطقه سراوان سنگر رشت با تجمع در محل انباشت زباله‌های این شهرستان در حرکتی اعتراضی مانع از ورود ماشین‌های حمل زباله و تخلیه آن در این محل شدند.»
همان زمان هم معترضان با نصب تابلو و بنر خواستار تعطیلی محل دفن زباله در منطقه سراوان بخش سنگر و انتقال آن به مکان دیگری شده بودند. همان زمان هم مسئولان وقت استان با حضور در محل دفن زباله در سراوان با معترضان به گفتگو پرداختند! نه اعتراض مردم به جایی رسیده و نه حضور نمایشی مسئولان مختلف نقشی در حل مشکل بازی کرده است بلکه فقط به ارتفاع و سطح زباله‌ها اضافه شده است!
گفته می‌شود که روزانه ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ تُن زباله در سراوان تخلیه می‌شود. مردم منطقه همواره از دفن زباله که زیست عادی و سالم را در آن مناطق با مشکل جدی روبرو کرده، اعتراض داشتند. مسئولان بارها وعده داده بودند که مشکل را حل می‌کنند اما این اتفاق نیفتاد. وزیر کشور بهمن‌ماه ۱۴۰۰، از سایت دپوی زباله سراوان دیدن کرده و دستور پیگیری و اقدام فوری برای توقف انتقال زباله‌های شهری به این منطقه جنگلی داده بود اما بعد از سه ماه این دستور عملی نشد و مردم را به اعتراض واداشت.
پیش از این، قرار بود وضعیت این منطقه در سال ۱۳۹۸ ساماندهی شود اما اینطور که مردم محلی گفته‌اند، مسئولان تابلوی روزشماری که آبان ۱۳۹۸ را برای ساماندهی نشان می‌داد، برداشتند و رفع این معضل را به پایان سال ۱۴۰۱ موکول کردند.
پیشتر حسین مصطفی‌پور معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی استاندار گیلان در جمع مردم سراوان حاضر شد و از آنها خواست سر خانه و زندگی خود بروند! او وعده داد: «حتی اگر مردم در ورودی محل انباشت زباله سراوان حضور نداشته باشند ورودی این منطقه برای ورود ماشین‌های حمل زباله همچنان بسته خواهد ماند.»
او دولت سیزدهم را «وارث کوتاهی‌های گذشته» دانست و مدعی شد همانطور که دولت در واکسیناسیون و مدیریت سواحل «عملکرد جهادی» داشته، درباره مسئله سراوان هم جهادی عمل خواهد کرد! هنوز اما از این «جهاد زباله‌ای» خبری نیست!
پارسال نامه‌ای با امضای بیش از هزار نفر از محلی‌ها خطاب به ابراهیم رئیسی رئیس وقت قوه قضاییه که حالا در ریاست دولت است نیز نوشته شد که به کارزاری ۶ هزار نفره بدل شد ولی این نامه هنوز پاسخی نگرفته است.
https://kayhan.london/1400/12/11/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c%d9%87%d8%a7-%d8%b1%d9%88%d8%b2%db%8c-%db%b5%db%b5%d9%87%d8%b2%d8%a7%d8%b1-%d8%aa%d9%8f%d9%86-%d8%b2%d8%a8%d8%a7%d9%84%d9%87-%d8%aa%d9%88%d9%84%db%8c%d8%af
اسدالله عباسی استاندار گیلان به راه‌اندازی نیروگاه زباله‌سوز ۶۰۰ تنی رشت وعده داده و گفته است: «منابع ارزی برای ورود تجهیزات این زباله‌سوز انجام شده و برای سال جاری نیز، یکهزار و ۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای ساماندهی زباله و پسماند در گیلان اختصاص یافته که امید است با توجه به اعتبارات اختصاص یافته، روند پیشرفت فیزیکی نیروگاه زباله‌سوز افزایش بیشتری یابد چون تا کنون فقط حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد این نیروگاه پیشرفت فیزیکی داشته است.»
به گفته او، با توجه به اینکه روزانه حدود ۱۱۰۰ تُن زباله وارد سراوان می‌شود، حدود یکصد تا ۱۵۰ تُن در لاکان بازیافت می‌شد و بقیه زباله به پهنه سراوان وارد می‌شد و هم‌اینک حدود یک میلیون تُن زباله در این منطقه انباشت شده است.
اینهمه در حالیست که در بسیاری از کشورهای جهان ساز و کارهای تکنولوژیک منطبق با حفاظت از محیط زیست برای جداسازی، دفن، از بین بردن و همچنین بازیافت زباله‌های مختلف به کار گرفته می‌شود تا انواع زباله اینطور بدون رویه در یک نقطه انبار نشده و زندگی و سلامت هم زیستگاه و هم مردم را در خطر قرار ندهد.
