در روز اول ماه مه سال ۱۸۸۶ میلادی، کارگران در بسیاری از شهر‌های آمریکا در اعتراض به زیادی ساعات کار و کمی دستمزد دست به اعتصاب و تجمع زدند؛ در شهر شیکاگو تجمع و اعتراض کارگران از طرف نیروهای پلیس که تحت سلطه و نفوذ کارفرمایان قرار داشتند به آتش و خون کشیده شد. تعدادی از کارگران کشته و مجروح شدند و این رویداد اسفبار همراه با برخوردهای خشونت‌بار دیگر با کارگران موجب شد تا همه کارگران جهان، روز اول ماه مه مقارن با روز یازدهم اردیبهشت را به عنوان روز جهانی کارگر در تاریخ جنبش‌های کارگری ثبت نمایند.
در روز ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۰ معلمان ایران در اعتراض به وضعیت معیشتی و برای مطالبه حقوق قانونی خود پا به عرصه خیابان گذاشتند. معلمان با صفوف منظم از محل باشگاه معلمان به طرف میدان بهارستان و مجلس شورای ملی حرکت کردند. در این میدان نیروهای پلیس رزیم استبدادی در صدد پراکنده کردن معلمان و خاتمه دادن به تجمع آنان برآمده و به سوی آنان آتش گشود. دکتر ابوالحسن خانعلی دبیر دبیرستان جامی تهران در خون خود درغلتید. از آن تاریخ روز ۱۲ اردیبهشت ماه به نام روز معلمان ایران شناخته شده و در تاریخ مبارزات حق‌طلبانه معلمان درج گردید.
امروز ۴۳ سال پس از انقلاب بهمن ۵۷ که به منظور کسب آزادی و استقلال و برقراری عدالت اجتماعی صورت گرفت، اما دریغا که اکنون در آستانه روز جهانی کارگر و روز تاریخی معلمان ایران، فقدان آزادی و ازبین رفتن استقلال و بی‌عدالتی به شکلی دهشتناک در جامعه ایران بیداد می‌کند. از آزادی احزاب و اجتماعات، آزادی مطبوعات و رسانه‌ها و آزادی انتخابات مطلقا خبری نیست. استقلال کشور ما ملعبه دست قدرت‌های بیگانه به ویژه روسیه و چین قرار گرفته، تا آنجا که روسیه قیم‌گونه در مورد مسائل حیاتی کشور ما، بجای ما تصمیم می‌گیرد و با کارت ایران در مجامع جهانی با رقبای خود بازی می‌کند. جمهوری اسلامی هم ناگزیر است که در تصمیمات خود منافع روسیه را بر منافع ملی ایران مقدم بشمارد. عدالت اجتماعی چنان به بوته فراموشی سپرده شده که به کار بردن این واژه، مانند بیان یک طنز در اذهان متجلی می‌شود. در شرایطی که بیش از شصت میلیون از افراد ملت ایران در زیر خط فقر و در نهایت عسرت و وضعیتی اسفبار و محروم از اولیه‌ترین نیاز‌های انسانی بسر می‌برند، اقلیت کوچکی از نزدیکان به مراکز قدرت با سوء استفاده و رانتخواری و اختلاس و ارتشاء به ثروت‌های نجومی و غیر قابل تصور دست یافته‌اند. فقط گاهی به برکت وجود فضای مجازی و وسایل ارتباط جمعی گوشه‌هایی از این فسادهای باور نکردنی از پرده بیرون می‌افتد. امروز کارگران شرافتمند ما که باید با دستان توانای خود چرخ‌های تولید کشور را به حرکت در آورده و اعتلای اقتصادی جامعه را رهنمون شوند با حقوقی بسیار پائین‌تر از خط فقر زندگی می‌کنند. تازه در بسیاری از مراکز همین حقوق اندک نیز ماه‌ها به تعویق افتاده و به آنها پرداخت نمی‌شود و اعتراض آنان با ضرب و شتم و بازداشت و زندان و حتی مرگ در زندان مواجه می‌شود. معلمان فرهیخته ایران که مسئولیت سنگین آموزش و پرورش نسل جوان و آینده‌سازان این مرز و بوم را به عهده دارند، در زیر بار فشارهای اقتصادی و گرانی و تورم افسارگسیخته کمر خم کرده‌اند. و وقتی به عنوان اعتراض به تبعیضی که در حق آنان روا می‌شود و نقدی که به عدم اجرای آموزش همگانی رایگان اظهار می‌دارند مورد تهاجم نیروهای سرکوبگر قرار گرفته و سر از محکومیت و زندان در می‌آورند.
جبهه ملی ایران ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر و روز معلم، از اقشار مختلف ملت ایران دعوت می‌نماید که با همه توان از جنبش کارگران شریف و معلمان فرهیخته پشتیبانی به عمل آورده و در کنار آنان قرار بگیرند و با آنان هم‌صدا شوند.
تهران – نهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
