کتایون حلاجان – «شاعرانگی بدن» عنوان نمایشگاه گروهی از چند هنرمند ایرانی و فرانسوی است که این روزها در پاریس برپاست.
نوشین پهلوان صاحب این گالری که به نام خود او تابلو دارد، در گفتگو با کیهان لندن می‌گوید «این گالری از ماه سپتامبر ٢٠٢١ در پاریس با هدف شناساندن هنرمندان آفریقای شمالی و خاورمیانه و البته با تمرکز بر هنرمندان جوان ایرانی راه‌اندازی شده است.»
نوشین پهلوان می‌افزاید «ما هنرمندان بسیار خوبی در ایران داریم که متاسفانه امکان سفر کردن و شرکت در نمایشگاه برای ارائه آثارشان در خارج از ایران ندارند. بجز چند هنرمند شناخته شده و پیشکسوت، هنرمندان جوان ایران در بازار هنر جهانی شناخته شده نیستند و فضایی وجود ندارد تا آنطور که شایسته هستند معرفی شوند. هدف من در اختیار گذاشتن امکانی است برای این هنرمندان تا در بازار جهانی جای خود را پیدا کنند.»
نوشین پهلوان در توضیح آثار این نمایشگاه می‌گوید: «مجموعه ارائه شده در این نمایشگاه تمرکز به روی شاعرانگی بدن دارد، علیرضا شجاعیان ساکن پاریس، محمدرضا عرب خزائلی ساکن ایران و کریستیان اووه هنرمند ساکن فرانسه از جمله هنرمندان حاضر در این نمایشگاه هستند که روی همین موضوع کار می‌کنند.»
علیرضا شجاعیان یکی از هنرمندان حاضر در این نمایشگاه متولد ١٣۶٧ در تهران و دارای مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه هنر و معماری تهران مرکز است.
شجاعیان در ارتباط با کارهای خود و سپس مهاجرتش به کیهان لندن می‌گوید «از سال دوم دانشگاه شروع به طراحی با محور هویت جنسی کردم، اما در ایران چون امکان نمایش نداشتم مجبور بودم کارها را به صورت دو پهلو و غیرواضح از موضوعی که می‌خواستم انجام بدهم. دو نمایشگاه گروهی در تهران داشتم که در آن طراحی‌هایم به نمایش درآمد. در سال آخر دانشگاه به لبنان مهاجرت کردم و به مدت سه سال در بیروت زندگی کردم و دو نمایشگاه انفرادی نیز در آنجا گذاشتم. پس از گذشت سه سال سفارت فرانسه در لبنان به من پیشنهاد داد که می‌توانم اقامت هنری در فرانسه داشته باشم. بدین ترتیب به فرانسه آمدم و از سال ٢٠١٩ ساکن پاریس هستم.»
علیرضا شجاعیان در ادامه اضافه می‌کند «کار کردن به روی بدن برهنه با وجود تابوهای اجتماعی که در برهنگی وجود دارد خصوصا در مورد مردان آسان نیست. تصور جامعه از هویت مردانه این است که مرد یک الگوی قدرتمند است که باید مثلا به جنگ برود و مبارزه کند. من می‌خواهم تصویر دیگری از بدن را، جدا از چیزی که به واسطه حکومت برای آن در نظر گرفته شده به تصویر بکشم. انگار بدن مرد باید تربیت و ساخته بشود برای خدمت به یک ایدئولوژی و در همین راه هم از بین برود. مانند بدن‌های تکه تکه شده در جنگ ایران و عراق.»
وی تأکید می‌کند «اما من می‌خواهم در نقاشی‌هایم یک نامیرایی به زیبایی بدن‌ها بدهم.»
در تاریخ نقاشی ایران ما برهنگی خصوصا برهنگی مردان را نمی‌بینیم. من می‌خواهم سهمی‌در پر کردن این جای خالی داشته باشم. مهم تر از همه اینکه هویت جنسی غیر دگر جنس گرا همیشه انکار و نادیده گرفته شده است. هموفوبیایی که در جامعه ایرانی وجود دارد بیشتر از روی عدم آگاهی است. ترسیم کردن اینها برای من که رسانه ام نقاشی است در درجه اول کمک به خودم است و بعد راهی برای ایجاد آگاهی، گفتگو و تغییر در نگاه جامعه نسبت به اقلیت‌های جنسی است. شاید نسل بعد از من فقط برای اینکه بتوانند خود را زندگی کنند مجبور به ترک سرزمین و تبعید نشوند.
نمایشگاه «شاعرانگی بدن» از تاریخ ١۶ آوریل تا ٢١ ماه مه در پاریس به روی علاقمندان باز است.
