کارگران شاغل در شرکتهای پیمانکاری صنعت نفت از ابهام در شیوه پرداخت حقوق، مزایای شغلی و پاداش در سال جدید میگویند. بخشی از کارکنان پیمانی صنعت نفت در هفتههای گذشته اعتصاب کرده و دست از کار کشیدند.
از هفتههای گذشته بار دیگر اعتصابها در پروژههای پیمانکار صنعت نفت آغاز شده است. کارکنان شاغل در شرکتهای پیمانکاری نه تنها حقوق و مزایا و پاداش کمتری نسبت به نیروهای رسمی دریافت میکنند بلکه شرایط دشوارتری برای کار دارند.
بخشی از کارکنان شاغل در شرکتهای پیمانکاری نیز امروز سهشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ در گفتگو با خبرگزاری ایلنا نسبت به امنیت شغلی و شیوه افزایش حقوقها در سال جدید ابراز نگرانی کردند.
یکی از این کارگران گفته که «مسئولان وزارت نفت به کارگران قراردادیِ مشمول قانون کار قول دادهاند که افزایش مزد سال جاری بر اساس مصوبات شورایعالی کار صورت پذیرد اما بخشنامهی اخیر سازمان برنامه و بودجه و احتمال افزایش ده درصدی حقوق کارگران دولت، به حرفها و حدیثهای نگرانکننده دامن زده است.»
کارگران توضیح دادهاند که «قراردادیهای نفت از امتیازات و پاداشها و امکانات رسمیهای نفت محروم هستند و در حالیکه مجلس و شورای نگهبان مصوب کردهاند که تمام کارگران کشور باید بر اساس مصوبهی شورایعالی کار حقوق بگیرند، نباید هیچ تمایزی بین بخش خصوصی و دولتی به وجود بیاید.»
خبرگزاری ایلنا تأکید کرده این کارگران که در برخی شرکتها دستمزد فروردین را به صورت علیالحساب دریافت کردهاند، از مقامات وزارت نفت درخواست دارند بطور صریح و روشن در ارتباط با افزایش دستمزد موضعگیری کرده و با اعلام اینکه حقوق اردیبهشت براساس افزایش شورایعالی کار پرداخت میشود، صدها کارگر قراردادی نفت را از نگرانی و بلاتکلیفی نجات دهند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نیز پنجم اردیبهشت با صدور بیانیهای از آغاز اعتصاب کارکنان پیمانی صنعت نفت خبر داد. این اعتصاب طی دو هفته گذشته در چند واحد پتروشیمی، پالایشگاه و از سوی شماری از کارکنان صنعت نفت برگزار شد.
کارگران پیمانکاری صنعت نفت در پتروشیمی بوشهر، پالایشگاه اصفهان، پتروشیمی هنگام و فاز ۱۹ عسلویه از جمله نخستین کارگرانی بودند که به این اعتصاب پیوستند.
کارکنان در پتروشیمی گچساران نیز از ابتدای این هفته دست به اعتصاب زدهاند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت گزارش داده که نیروهای شاغل در بخشهای تخصصی استراکچر، پایپینگ، سیویل، برق و ابزار دقیق که غالبا تحت نظر پیمانکاریهای مختلف با کافرمایی شرکت پناه صنعت مشغول به کار هستند برای دومین روز پیاپی دست از کار کشیده و در اعتصاب بسر میبرند.»
در ادامه این گزارش آمده که «با شروع اعتصاب در پتروشیمی گچساران و علیرغم وجود نارضایتیهای گسترده همکارانمان در این پتروشیمی، مدیران مجتمع برای استخدام نیروهای جدید فراخوان دادهاند تا از این طریق نیروها را از ادامه اعتصاب ترسانده و صدای اعتراض آنها را خاموش کنند.»
همچنین کارگران شرکتی پتروشیمی تبریز نیز از روز یکشنبه هجدهم اردیبهشت در اعتراض به پایین بودن دستمزدها و اختلاف فاحش و بسیار زیاد حقوق خود با کارکنان رسمی مقابل ورودی این پتروشیمی دست به تجمع زدند.
به گزارش فعالان کارگری صنعت نفت، در حالیکه دستمزد کارگران شرکتی با همه مزایا به ده میلیون تومان هم نمیرسد اما پرسنل رسمی حتی تا ۴۷ میلیون تومان هم دریافت میکنند. علاوه بر این کارانه کارگران پیمانی ۸۰۰ هزار تومان تعیین شده در صورتی که رقم کارانه برای پرسنل رسمی پتروشیمی تبریز ۵ میلیون تومان در نظر گرفته شده است.»
کارگران پروژه ای آی جی سی چشمه خوش دهلران نیز از ابتدای هفته در اعتصاب به سر میبرند. آنها میگویند طی مذاکرات هفته پیش نماینده کارگران با کارفرمایان قرار بود تا پایان هفته گذشته با شرایط کارگران موافقت شود اما آخر هفته گذشته مشخص شد که مدیران پیمانکاری با شرایط کارگران برای افزایش حقوق مخالفت کردهاند.»
نیروهای پیمانکاری شیروانی پتروشیمی دماوند در فاز دو عسلویه نیز از دیگر کارکنان اعتصابکننده صنعت نفت هستند.
https://kayhan.london/1401/02/05/%d8%a2%d8%ba%d8%a7%d8%b2-%d8%a7%d8%b9%d8%aa%d8%b5%d8%a7%d8%a8-%d8%b3%d8%b1%d8%a7%d8%b3%d8%b1%db%8c-%da%a9%d8%a7%d8%b1%da%a9%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%b5%d9%86%d8%b9%d8%aa-%d9%86%d9%81%d8%aa-%d8%af%d8%b1
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در بیانیهای که همزمان با آغاز اعتصاب کارکنان صنعت نفت در پنجم اردیبهشتماه صادر کرد خواستههای کارگران را به این شرح توضیح داده بود: «شیفت کاری بیست روز کار و ده روز مرخصی و افزایش حقوقها در سطوح اعلام شده ما کارگران پیمانی، از جمله مطالبات فوری ماست و باز هم تاکید میکنیم که حقوقها باید متناسب با نرخ واقعی هزینههای زندگی و افزایش هر روزه آن افزایش یابد و مزد هیچ کارگری نباید کمتر از ۱۶ میلیون باشد. همچنین باید به امنیتی کردن مبارزات و تهدید همکاران، و به اخراج به خاطر طلب حق و حقوقشان خاتمه داده شود و شرایط کاری و زیستی در محیطهای کار و زندگی انسانی باشد. از جمله ما خواستار بهبود قابل قبول خوابگاهها، غذاخوریها و وضع غذا در کمپها هستیم.»
در این بیانیه آمده بود که «در خیلی جاها هنوز همکاران ما با شیفت کاری ۲۴ روز کار و ۶ روز استراحت کار میکنند. بعلاوه اینکه قیمتها روز به روز افزایش مییابد و تورم بیداد میکند و سطح زندگی و معیشت ما کارگران و ما مردم بشدت نزول کرده است و امروز پیمانکاران چپاولگر حتی همان افزایش ۵۷ درصدی دستمزد اعلام شده دولتی را هم که خود زیر خط فقر است، قبول نکرده و در برابر اعتراض همکاران چماق اخراج را بدست گرفتهاند و با گفتن اینکه وضع همین است نمیخواهید تسویه حساب کنید. سعی میکنند اعتراضات ما را عقب بزنند.»
کارگران شاغل در شرکتهای پیمانکاری صنعت نفت که در پروژههای مختلف نفت، گاز، پتروشیمی و پالایشگاهی مشغول به فعالیت بودند روز ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ و یک روز پس از سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری دست به اعتصاب زدند. کارکنان بیش از ۱۱۴ شرکت پیمانکاری در استانهای مختلف به این اعتصاب پیوستند و در نهایت تعداد زیادی از شرکتهای پیمانکاری به خواسته کارکنان تن دادند و آنها دست از اعتصاب کشیدند.