نیروهای داربست‌بند صنعت نفت از چهارشنبه گذشته کمپین اعتراضی جدیدی را آغاز کرده و با اعتصاب خواستار افزایش حقوق و برخورداری از شرایط «۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت» هستند. این اعتصاب طی دو روز در ۱۳ شرکت و ۹ واحد پتروشیمی گسترش یافته است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران روز چهارشنبه اول تیرماه ۱۴۰۱ از اعتصاب سراسری کارگران داربست‌بند شاغل در پروژه‌های نفتی ایران معروف به نیروهای «اسکافلد بند» خبر داده بود.
کارگران پروژه‌ای داربست‌بند در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی خواستار افزایش دستمزد، بر اساس پیشنهاد خود و نیز ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت در ماه هستند.
«شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت» نیز امروز جمعه سوم تیرماه خبر داده که این اعتصاب طی دو روز گذشته به ۱۳ شرکت و ۹ پتروشیمی گسترش یافته و نیروهای بیشتری از پالایشگاه‌ها و شرکت‌های پیمانکاری مختلف در حال پیوستن به این اعتصاب هستند.
بر اساس این گزارش، «روز گذشته همکاران داربست بند شاغل در پتروشیمی صدف، پتروشیمی آپادانا، پتروشیمی دماوند، پتروشیمی کیان، سایت یک و دو پتروشیمی بوشهر، پتروشیمی آرین، پتروشیمی مرجان و پتروپالایش کنگان وارد اعتصاب شدند و تا آخر وقت نیروهای پیمانکاری حاجی پور، شرکت رستاک پویا، شرکت فراسکو، پیمانکاری شهبازی، پیمانکاری مطوری، شرکت ایده سازان، شرکت پایندان و شرکت اکسیر صنعت به اعتصاب پیوستند.»
«شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت» افزوده که «روز دوم تیرماه همکاران در پتروشیمی هنگام نیز به اعتصاب پیوستند و نیروهای شرکت پیمانکاری تناوب، پیمانکاری رشیدی، پیمانکاری همتی و پیمانکاری موسوی اعلام کرده‌اند که وارد اعتصاب شده‌اند.»
گزارش‌ها نشان می‌دهد کارفرمایان با تهدید به اخراج به دنبال بازگرداندن نیروهای اعتصابی به کار هستند. اما کاکنان اعتصاب‌کننده گفته‌اند که در صورت انعقاد قرارداد جدید حاضر به بازگشت به کار خواهند بود.
همچنین در واحد پتروشیمی کیان زیر فشار اعتراض کارگران به آنان وعده داده‌اند که دستمزدشان را مطابق درخواست آنان به ۲۵ میلیون تومان افزایش خواهند داد.
«شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت» با تأکید بر لزوم تشکل‌های مستقل در میان کارکنان صنعت نفت در پروژه‌های مختلف افزوده که «بیست روز کار و ده روز استراحت و اینکه حداقل مزد کارگران داربست بند نباید کمتر از ۲۵ میلیون باشد دو مطالبه اصلی است که همه همکاران داربست بند بخاطرش اعلام اعتصاب کرده‌اند. بر محور همین خواسته‌ها باید متحد عمل کرد و متحد ماند. و اینها خواسته‌های همه کارگران پروژه‌ای پیمانی است.»
کارکنان صنعت نفت دو ماه پیش و در اوایل اردیبهشت هم در چند پالایشگاه، پتروشیمی و پروژه‌های نفتی عسلویه اعتصاب کردند. این اعتصاب پس از چند روز با وعده کارفرمایان پایان یافت.
کارکنان صنعت نفت تابستان سال گذشته نیز اعتصاب‌های بزرگی را با مطالباتی مشابه و همچنین بهبود شرایط کار و خوابگاه و سرویس رفت‌وآمد برگزار کرده بودند.
اعتصاب سال گذشته کارکنان نفت با عنوان «اعتصاب ۱۴۰۰» و با شعار «از حق خود نخواهیم گذشت» در بیش از ۱۱۴ شرکت گسترش پیدا کرد. این کمپین اعتراضی از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت آغاز شده و مطالبات محوری آن «افزایش دستمزد و پرداخت حقوق معوقه»، «حذف شرکت‌های پیمانکاری واسط» و «امنیت شغلی در محیط کار» و اجرا شدن قانون «بیست-ده» برای کارکنان پیمانی است.
این اعتصاب از سوی گروه‌ها و اصناف مختلفی مانند خانواده جانباختگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸، آموزگاران، وکلا، کارگران شاغل در دیگر بخش‌های صنعتی و تولیدی و خدماتی، بازنشستگان و سندیکاهای کارگری در خارج از ایران مورد حمایت گسترده قرار گرفت.
کارگران پیمانی صنعت نفت که استخدام رسمی این صنعت نیستند و به صورت قراردادی از سوی شرکت‌های پیمانکاری در پروژه‌های نفت و گاز و پتروشیمی کشور فعال می‌شوند، حقوق و مزایای شغلی کمتری دریافت کرده و میزان کار آنها در ماه بیش از کارکنان رسمی است.
غالب کارکنان پروژه‌های نفتی به صورت اقماری مشغول به کار هستند اما در شرایطی که کارکنان رسمی به ازای هر ۲۰ روز کار، ۱۰ روز مرخصی دارند، کارکنان پیمانی باید ۲۴ روز کار کنند تا ۶ روز مرخصی داشته باشند. آنها شرایط درآمد و شغل خود را تبعیض‌آمیز می‌دانند.
یکی از کارکنان پیمانی صنعت نفت درباره کمپین «اعتصاب ۱۴۰۰» به کیهان لندن گفته بود: «این کمپین خواسته‌هایی را مد نظر دارد که از مدت‌ها پیش از سوی کارکنان پیمانی صنعت نفت مطرح می‌شد اما هربار مسئولان با وعده و وعید ما را مجاب کردند به کار در شرایط نابرابر و با حقوق ناچیز ادامه دهیم ولی وعده‌هایشان را عملی نکردند. این مطالبات جدید نیستند و ما سال‌هاست که با مشکل شرایط کاری دشوار مشغول به کار هستیم ولی چون مسئولان نشان داده‌اند که نمی‌خواهند وضعیت ما را مورد بررسی قرار دهند در نتیجه ما بطور سراسری در قالب کمپین «اعتصاب ۱۴۰۰» مطالبات خود را جدی‌تر پیگیری می‌کنیم. همانطور که در بیانیه این اعتراضات که از طرف شورا [شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت] تأکید شده تا رسیدن به خواسته‌هایمان ایستاده‌ایم و این اعتراضات را ادامه خواهیم دارد.»
پس از اعتصاب گسترده سال گذشته بخشی از شرکت‌های پیمانکاری با تنظیم قراردادهای جدید و یا وعده تغییر شرایط کارکنان را مجاب کردند که به اعتصاب پایان دهند.
با اینهمه اعتصاب بخشی از کارکنان صنعت نفت در اردیبهشت امسال و اعتصاب کارکنان داربست‌بند در روزهای گذشته نشان می‌دهد که همچنان بخشی از شرکت‌های پیمانکاری توجهی به خواسته‌های کارکنان صنعت نفت ندارند.
