پیمان نوین
سرپرست جدید سازمان منابع طبیعی می‌گوید، آنان به عنوان سربازان «نظام» ثابت خواهند کرد، پیشبینی سازمان توسعه عمران ملل متحد در مورد بحران شدید آب در سال ۲۰۲۵ و نهایت بحران شدید آب در سال ۲۰۴۰ رخ نخواهد داد!
عباسعلی نوبخت سرپرست جدید سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری از افزایش تعداد استان‌های بیابانی در ایران خبر داده که از ۱۴ استان در آغاز «برنامه چشم‌انداز ۲۰ ساله»، امروز به حدود ۲۱ استان رسیده است.
به گفته‌ی نوبخت، مناطق بحرانی ریزگردها نیز در طول این مدت از ۶ میلیون هکتار بیش از دو برابر و نزدیک به «۱۴ میلیون هکتار» شده است. نوبخت استان‌های بیابانی را برنشمرده ولی مناطق جنوبی، شرقی و جنوب غربی ایران جزو مناطق بیابانی به شمار می‌روند و نقاطی از استان‌های شمالی از جمله گلستان نیز به بیابان تبدیل شده است.
استان‌های یزد، اصفهان، سمنان، کرمان، خراسان، قم، سیستان و بلوچستان، بخش‌هایی از چاه‌بهار و بندرعباس در سال ۱۳۹۱ بطور رسمی بیابانی اعلام شده‌اند.
«سندچشم‌انداز ۲۰ ساله ایران» به تقلید از چشم‌انداز توسعه اقتصادی و اجتماعی ایران که محمدرضا شاه پهلوی طراحی کرد، در سال ۱۳۷۴ از سوی اکبر هاشمی رفسنجانی با عنوان اولیه‌ی «ایجاد تمدن اسلامی ۱۴۰۰» مطرح شد! این سند تا سال ۱۳۸۴ مسکوت ماند و پس از تصویب توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام در قالب چهار برنامه توسعه پنجساله، تدوین شد. این سند سال ۱۴۰۴ به پایان می‌رسد ولی تا کنون فقط یک سند قطعی از شکست مفتضحانه در عرصه‌های توسعه و پیشرفت بوده است.
حالا آنگونه که سرپرست جدید سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری توضیح داده، وضعیت محیط زیست در مقایسه با زمان آغاز این سند، با بیابانی‌شدن ۷ استان دیگر و وسعت گرفتن کانون‌های ریزگرد، بحرانی‌تر نیز شده است.
نوبخت از یکسو با این اشاره که ایران در سال ۲۰۲۵ با بحران شدید آب و در سال ۲۰۴۰ به نهایت حد بحران شدید آب طبق نقشه‌ها و مدل‌سازی‌های بین‌المللی سازمان توسعه عمران ملل متحد می‌رسد، از سوی دیگر رتأکید کرد که به عنوان «سربازان نظام و متولی امنیت زیستی اثبات می‌کنیم که ایران در سال ۲۰۴۰ دچار بحران شدید خشکسالی نخواهد شد!»
او درحالی وعده توقف روند بیابانی‌شدن ایران را می‌دهد که طبق توضیحات خودش، ۱/۲ میلیون هکتار از ۶ میلیون هکتار عرصه جنگل‌های زاگرس که تأمین‌کننده ۴۰ درصد آب کشور بوده‌اند، با خشک شدن درختان بلوط و هجوم انواع آفات دست و پنجه نرم می‌کند.
سرپرست سازمان منابع طبیعی، «عوامل انسانی از جمله احداث سد در بالادست و میان‌بندها»، «حفر چاه در اراضی پایین‌دست» و «استفاده از آب چشمه‌سارها برای تامین آب شهرک‌های مصنوعی و صنعتی و توسعه روستاها بر تغییر پوشش گیاهی» را از علل نابودی پوشش گیاهی جنگل‌ها معرفی کرده است.
به گفته‌ی این مقام مسئول، جنگل‌های زاگرس قادرند بطور میانگین یکهزار مترمکعب آب را در سال به تدریج جذب، تولید و آزاد کنند و این ظرفیت در پوشش گیاهی البرز بطور متوسط ۱۵۰۰ مترمکعب آب در سال است.
در این میان، مسعود منصور رئیس پیشین سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با ارائه گزارشی از عملکرد دو ساله خود گفت: ظرف این مدت با برنامه‌ریزی و اقدامات صورت گرفته در حوزه مرتع ۶/۴ میلیون هکتار ممیزی انجام شده و امسال ممیزی عرصه‌های مرتعی تمام می‌شود و این در حالی است که ظرف سه سال قبل از آن کل ممیزی مراتع در سطح ۲/۷ میلیون هکتار بوده است.
وی شناسایی ۶۱۶ هزار هکتار ذخیره‌گاه جنگلی، توسعه ۱۴۰ هزار هکتار جنگل‌کاری، ایجاد ۹۰ پارک و ۳۷ نهالستان، توسعه زراعت چوب در سطح بیش از ۳۲ هزار هکتار و استحصال ۳ میلیون مترمکعب چوب اجرای کاداستر در سطح ۸۷ میلیون هکتار از اراضی ملی را از جمله اقدامات در حوزه منابع طبیعی و آبخیزداری طی دو سال اخیر و در دوران مدیریت خود عنوان کرد.
منصور اضافه کرد: سال گذشته نیز ۱۰۰ هزار هکتار آبخیزداری با مشارکت فعالان و ۸۵ هزار هکتار بیابان‌زدایی با مشارکت حوزه صنعت، معدن و حمل و نقل انجام شد.
با اینهمه مقامات مسئول قبلی و فعلی هر کارنامه‌ای از فعالیت‌های خود ارائه دهند، واقعیتی که در برابر چشم است معیاری حقیقی است که آن را با هیچ اعداد و ارقام و هیچ ادعایی نمی‌توان تغییر داد!
