حساب حقوق بشری «+۱۵۰۰ تصویر» در توئیت‌هایی تصویر و نام، کودکانی را که توسط جمهوری اسلامی به روش‌های متفاوت کُشته شده‌اند، منتشر می‌کند. اسامی و عکس کودکان جانباخته‌ای که تا کنون منتشر شده، کودکان ۳ تا ۱۷ ساله را در بر می‌گیرد.
نظام جمهوری اسلامی در طول بیش از ۴ دهه حیات خود، کُشتارهای گسترده جمعی خیابانی و زنجیره‌ای در زمین و هوا به راه انداخته و تعداد پرشمار و در عین نامعلومی از شهروندان ایران اعم از زن و مرد را کُشته است. این کُشتارها جدا از نقش ناکارآمدی مزمن رژیم در بحران‌های اقتصادی و اجتماعی است که باعث مرگ و بیماری و اعتیاد و آتش‌سوزی و فرو ریختن ساختمان‌ها و جدل‌های خیابانی و تصادفات رانندگی و قطار و سقوط هواپیما و گرسنگی و فقر و سوء تغذیه و… شده است.
در این بین، کودکان نیز به عنوان صدمه‌پذیرترین قشر جامعه از کُشتار حکومتی مصون نمانده‌اند و شمار بسیاری از آنها در جریان اعتراضات خیابانی، شلیک موشکی سپاه به هواپیمای مسافربری و قتل‌های زنجیره‌ای توسط مأموران نظام کُشته شده‌اند.
آنگونه که سازمان عفو بین‌الملل از کُشتار شهروندان در جریان اعتراضات آبان‌ماه ۱۳۹۸ اعلام کرده، شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد دست‌کم ۲۴ کودک و نوجوان در این اعتراضات با شلیک نیروهای سرکوبگر کُشته شده‌اند. ۲۰ کودک نیز در بین ۱۷۹ سرنشین هواپیمای مسافربری خطوط هوایی اوکراین بوده‌اند که هدف شلیک موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار گرفته و جان باخته‌اند.
https://twitter.com/afkari_saeed/status/1541164511717195776
سعید افکاری یکی از برادران نوید افکاری در حساب توئیتری خود تصویر کودک سوختبر جانباخته‌ی اهل سیستان و بلوچستان را انتشار داده که برای حمل تنها چند لیتر بنزین با شلیک گلوله کُشته شد.
او نوشت: «بچه مردم رو بخاطر هیچی کشتی حالا دنبال پوکه‌ها می‌گردی؟ پ.ن: عکس کودکی که به خاطر دو بطری ۱/۵ لیتری بنزین کشته شد. از ابتدای سال میلادی تا کنون دست‌کم ۵۷ سوختبر بلوچ کشته شدند.»
ویدئویی که از صحنه کُشته شدن این کودک در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده نشان می‌دهد، مأموران انتظامی در تاریکی هوا در جستجوی پوکه‌های فشنگ‌هایی هستند که به سمت این کودک شلیک کرده‌اند.
آنگونه که حساب حقوق بشری «+۱۵۰۰ تصویر» نوشته است، مأموران رژیم ایران در سیستان و بلوچستان «برنامه‌ای روزانه» برای کُشتن کودکان دارند، چنانکه در سه روز پیاپی کودکان ۷ ساله، ۱۶ ساله و ۱۷ ساله را که برای تأمین معیشت خود و خانواده‌شان مجبور به سوخت‌بری شده‌اند کشته است!
https://twitter.com/1500tasvir/status/1541366125979750401?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1541366125979750401%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fkayhan.london%2Ffa%2Fwp-admin%2Fpost.php%3Fpost%3D289873action%3Dedit
حساب توئیتری «+۱۵۰۰ تصویر» در پی توئیت خبر کشته شدن این سه کودک، در رشته توئیتی برای یادآوری کودک‌کُشی رژیم ایران به انتشار نام و عکس کودکانی پرداخته که توسط جمهوری اسلامی کشته شده‌اند و در بین آنها حتی کودک سه ساله نیز دیده می‌شود.
امیررضا عبداللهی ۱۲ ساله، مزگین پلنگی ۸ ساله، آرمین صادقی ۱۳ ساله، علی موسوی ۱۳ ساله، حسنی بامری ۳ ساله، صدرا نارویی ۵ ساله، احمد حیدری ۱۳ ساله، علیرضا بامری ۱۱ ساله، ری‌را اسماعیلیون ۹ ساله، کارون حاجی‌زاده ۹ ساله، مرتضی روستا ۳ ساله، محمدرضا ویسی ۱۳ ساله، سوفی امامی ۵ ساله، عثمان بامری ۱۱ ساله، رویا سارانی ۱۲ ساله، نیکیتا اسفندانی ۱۴ ساله، با استفاده از سلاح‌های مرگبار، رگبار گلوله، حمله موشکی و همچنین در ارتباط با ترویج باورهای قرون وسطایی کُشته شده‌اند.
کاربران نیز در ادامه این رشته توئیت تصاویر، ویدئو و اسم‌های دیگر کودکان جانباخته را که به گفته آنان توسط حکومت به قتل رسیده‌اند، انتشار می‌دهند.
امیررضا یکی از کُشته‌شدگان اعتراضات آبان‌ماه در «اسلام‌شهر» (شادشهر) است که هنگام عبور از خیابان، هدف شلیک گلوله‌ی مأموران قرار می‌گیرد و جان خود را از دست می‌دهد. خانواده امیررضا که کارگرند برای دریافت پیکر فرزندشان مجبور به سکوت و برگزاری مراسم خاکسپاری خصوصی و محدود شدند.
تیراندازی نیروی انتظامی به اتومبیل خانواده پلنگی منجر به مرگ مزگین ۸ ساله شد. نیروی انتظامی گفته بود، به دلیل نداشتن مدارک اتومبیل آنان را تحت تعقیب قرار داده است. این خانواده با اتومبیل خود در جاده تبریز به سمت زنجان در حرکت بوده‌اند.
آرمین صادقی نوجوان ۱۳ ساله نیز در «خمینی‌شهر» (همایونشهر) اصفهان هدف شلیک گلوله قرار گرفت. از خانواده‌ی او اعتراف تلویزیونی اجباری گرفته شد تا این ادعای دروغین را تأیید کنند که فرزندشان توسط معترضان کُشته شده است!
نیکتا اسفندانی ۱۴ ساله در خیابان ستارخان تهران روز ۲۵ آبان‌ماه ۹۸ بر اثر اصابت گلوله کشته شد. تلویزیون جمهوری اسلامی از پدر او نیز اعتراف اجباری گرفت که مأموران رژیم فرزندش را نکشته‌اند.
حسنی بامری سه ساله به همراه دو دایی خود، حمزه و مسلم بامری ۱۱ ساله در ماشین دایی‌شان توسط نیروی انتظامی دلگان از توابع استان سیستان و بلوچستان به رگبار بسته شدند و همگی جان باختند. صدرا نارویی ۵ ساله در اردیبهشت ۱۴۰۰ با تیراندازی مأموران انتظامی در ایرانشهر جان خود را از دست داد. رویا سارانی نیز در اتفاقی مشابه در زاهدان پس از توقف با ایست مأموران، همراه برادرش هدف گلوله‌های آتشین قرار گرفت.
احمد حیدری کودک‌کار در جریان اعتراضات دی‌ماه ۱۳۹۶ در شهر قهدریجان در استان اصفهان با شلیک ماموران امنیتی جمهوری اسلامی کُشته شد. کارون حاجی‌زاده کودک ۹ ساله به همراه پدرش حمید حاجی زاده شاعر، نویسنده و آموزگار کرمانی، از قربانیان سلسله قتل‌های سیاسی است که به «قتل‌های زنجیره‌ای» معروف شده است. مأموران پیکر او و پدرش را با ۱۰ ضربه چاقو بی‌رحمانه سلاخی کردند.
مرتضی روستا کودک سه‌ساله با حمله مأموران انتظامی ایرانشهر به خانه‌شان به اتهام قاچاق مواد سوختی به همراه پدرش به ضرب گلوله نیروی انتظامی کُشته شد. امرادماه ۱۳۹۹، محمدرضا ویسی ۱۳ ساله با پدرش بدون هیچگونه هشداری هدف گلوله قرار گرفتند. آنان مشغول آبیاری زمین کشاورزی‌شان بودند که به رگبار بسته شدند. گفته می‌شود نیروی انتظامی در این منطقه مشغول حفاری آثار باستانی بوده است.
ری‌را اسماعیلیون ۹ ساله و سوفیا امامی ۵ ساله نیز از مسافران هواپیمای اوکراین بودند و قربانی شلیک موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدند.
این کودکان و همچنین بسیاری دیگر از کودکان و نوجوانان در حالی به دست مأموران جمهوری اسلامی کُشته شده‌اند که تبلیغات نظام برای افزایش جمعیت و فرزندآوری به مرز بیماری رسیده است! رهبر نظام فکر می‌کند با افزایش جمعیت، بر «لشکر اسلام» اضافه می‌شود! از همین رو با تطمیع به ویژه در میان خانواده‌‌های تنگدست و همچنین ممنوعیت‌های پزشکی در زمینه جلوگیری از بارداری و سقط جنین، سیاست خود را پیش می‌برد. این سیاست به ویژه در ماه‌های اخیر با سوء استفاده از کودکان و نوجوانان برای خواندن سرود ضدکودک و جنگ‌افروزانه «سلام فرمانده» در حمایت از علی خامنه‌ای به اوج رسید. با اینهمه نه جامعه به تبلیغات رژیم پاسخ مساعد برای فرزندآوری می‌دهد و نه کودکان و جوانان اعتنایی به اقدامات نظام برای مغزشویی دارند. زندگی دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها از تصورات عقیدتی جمهوری اسلامی دورتر از آنست که بتوان آنها را جزو «سربازان نظام» به حساب آورد!
