یک دختر نوجوان در نورآباد ممسنی در استان فارس روز دوشنبه ششم تیرماه با شلیک اسلحه شکاری توسط پدرش به قتل رسید.
آریانا لشکری نوجوان ۱۶ ساله ساکن شهر نورآباد از توابع شهرستان ممسنی در استان فارس روز دوشنبه ششم تیرماه توسط پدرش و با شلیک اسلحه شکاری به قتل رسید.
خبرگزاری رکنا گزارش داده که پدر آریانا پس از بازداشت گفته است: «در پی اختلاف بر سر موضوعی، آریانا به خانه مادرم رفت و من هم یکباره نتوانستم عصبانیتم را کنترل کنم و با اسلحه شکاری خودم به آنجا رفتم تا او را بترسانم. واقعاً قصدم کشتن دخترم نبود، اما بی‌اختیار شلیک کردم.»
خبرگزاری هرانا نیز به نقل از یک منبع آگاه نوشته که «پدر آریانا با استفاده از اسلحه شکاری دختر نوجوان خود را به قتل رسانده است. مراسم خاکسپاری او نیز از ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه روز سه شنبه، در بهشت زهرای شهر نورآباد برگزار شد.»
مسیح علینژاد فعال مدنی حقوق زنان، فایلی صوتی از «یکی از بستگان آریانا لشکری» را در اینستاگرام خود منتشر کرده که می‌گوید پدر آریانا او را «فقط به خاطر اینکه می‌خواسته بدون محدودیت زندگی کند و به خاطر حرف‌های خاله‌زنکی فامیل کشته است».
قتل دختران و زنان توسط مردان خانواده از جمله پدر، برادر، شوهر، پدر بزرگ و حتی پسرعمو و پسردایی در ایران آمار قابل توجهی دارد که و به عنوان «قتل‌های ناموسی» از آنها نام برده می‌شود.
در یکی از ناگوارترین و فجیع‌ترین نمونه‌های این قتل‌ها که بهمن ۱۴۰۰ در یکی از محله‌های حاشیه‌ای اهواز رخ داد، مونا حیدری «کودک‌همسر» ۱۷ ساله توسط همسرش که پسرعموی او نیز بود به قتل رسید. قاتل سر بریده مونا حیدری را برای دقایقی در کوچه و خیابان گرداند.
نمونه دیگری از دخترکُشی که در مجموعه قتل‌های ناموسی شناخته می‌شود خرداد ۱۳۹۹ در شهرستان تالش رخ داد. رومینا اشرفی دختر ۱۴ ساله‌‌ای که به سودای عشق یک جوان جوان ۲۸ ساله خانه را ترک کرده بود پس از پنج روز توسط پدرش پیدا و به خانه بازگردانده شد و چند روز بعد هنگامی که رومینا کنار برادر شش ساله‌‌اش خوابیده بود پدرش سر او را با داس از تن جدا کرد. این پدر قاتل که مرتکب قتل عمدِ با برنامه‌ریزی شده بود در نهایت به ۹ سال زندان و پرداخت دیه محکوم شد!
گزارش‌های دیگری از قتل‌های ناموسی در ایران منتشر شده که تازه مواردی هستند که به رسانه‌ها راه پیدا می‌کنند. فاطمه برحی «کودک‌همسر» ۱۷ ساله خوزستانی توسط همسر پسرعمویش به جرم عدم تمایل به ازدواج اجباری، فرار از خانه و پناه بردن به یکی از خانه‌های امن بهزیستی سر بریده شد. ریحانه عامری در کرمان توسط پدرش به جرم ورود اندکی دیرهنگام به خانه کشته شد. گلاله شیخی زن جوان کردستانی به جرم رها نکردن کار و شغل و تسلیم نشدن در برابر خواست و صلاحدید همسرش توسط وی کشته و جسدش سوزانده شد. به رگبار بسته شدن ۲ دختر ۱۷ و ۱۸ ساله در سیستان و بلوچستان توسط مردان فامیل به جرم فرار از روستای محل زندگی و سفر چند روزه به زاهدان نیز نمونه‌ای دیگر از جنایت‌های به اصطلاح «ناموسی» توسط مردان خانواده است.
قوانین فقهی و بر مبنای شریعت در جمهوری اسلامی نه تنها مجوز قتل زنان را به «ذکور» خانواده می‌دهد بلکه پس از انجام قتل نیز از قاتل حمایت‌های همه‌جانبه‌ای دارد. مواد ۳۰۱ و ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی مجوز قتل را به پدر و جد پدری و همچنین شوهر می‌دهد. بر اساس ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی، پدران قاتل در صورت محکومیت در دادگاه، حداکثر به پرداخت دیه و حبس بین سه تا ده سال محکوم می‌شود. با این حال، در بسیاری موارد قتل‌هایی که توسط مردان خانواده صورت می‌گیرد، اولیای دم با گذشت از خون فرزند خود، زمینه حمایت از قاتل و آزادی آنها را فراهم می‌کنند.
طبق ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، پدر و جد پدری بر فرزند ولایت دارند و اگر او را بکشند، حکم آنان بین سه تا ۱۰ سال زندان است. در ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی هم به صراحت آمده است: «هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، میتواند در همان حال آنان را به قتل برساند.»
این قوانین نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی نه تنها تلاشی برای «آموزش» و بازپروری فرهنگی علیه خرده‌فرهنگ‌های ناهنجار درباره زنان و تصوراتی که در قالب «ناموس‌پرستی» ترویج یافته نمی‌کند بلکه با تصویب قوانین زن‌ستیز که حامی مردان قاتلی است که زنان خانواده را به قتل رسانده و زن‌کُشی، مادرکُشی و دخترکُشی را رواج می‌دهند.
