جنبش اعتراضی زنان ایران که با مرگ مهسا امینی، زن جوان کرد ایرانی شروع و به سرعت فراگیر شد و نحله ها و طیف های گوناگون جامعه ایرانی را در برگرفت. این خیزش مردمی با سرعتی غیر قابل تصور به همبستگی و همسازی ملی تبدیل شد، در جهان دامن گسترانید و حیرت و تحسین مردمان آزادیخواه جهان و طرفداران انسانیت را برانگیخت. این جنبش فراگیر در عمل نشان داد که خشونت‌پرهیز است، اما قوای سرکوبگر جمهوری اسلامی مانند همیشه در برابر اعتراضات و اعتصابات به رفتار خشونت‌آمیز دست زدند و با توسل به اسلحه های غیرمتعارف در اعتراضات خیابانی کوشیدند تا آن را سرکوب کنند.
بر اساس قوانین و قراردادهای بین المللی تفاوت عمده بین نیروهای انتظامی با نیروهای نظامی وجود دارد؛ نیروهای انتظامی وظیفه آرام کردن و نظم دادن به صفوف معترضان را دارند و باید در حالت دفاعی و نه تهاجمی عمل کنند. دولت های حاکم حق ندارند در هیچ مقطعی برای متوقف کردن مردمی که برای اکتساب حقوق خود به خیابان‌ها آمده‌اند از اسلحه و مهمات مرگبار و از شیوه‌های جنگی تهاجمی استفاده کنند. همچنین بر اساس قوانین بین‌المللی هیچ دولتی حق ندارد به عنوان عوامل ضد «شورش» شهری افرادی با مهارت های جنگی و ابزارهای کلاسیک را استخدام کند. مهماتی که در این درگیری‌ها مجاز و معمول هستند گلوله‌های پلاستیکی، گاز اشک‌آور، اسپری فلفل، یا دودهایی که اثرات آنی دارند و برای سلامتی مضر نیستند می باشند. طبق کنوانسیون هلند، برای آرام کردن اعتراضات خیابانی استفاده از اسلحه های کشنده قدغن است و مامورانی که از اسلحه های کشنده استفاده کنند دست به جنایت جنگی زده اند. در چنین شرایطی نه تنها ماموران بلکه فرماندهان آنان و کل نظام باید در مقابل دادگاه های صلاحیت دار پاسخگو باشند.
جمهوری اسلامی هرگز این قوانین را رعایت نکرده است. در روزهای اخیر شاهد به مسلسل بستن مردم بلوچستان بودیم، تا به امروز تعداد کشته شدگان به ۱۹۴ رسیده است که در میان آنان ۱۶ کودک وجود دارد و صدها زخمی از خود بجای گذاشته هزاران زن و مرد مبارز به زندان های مخوف جمهوری اسلامی روانه شده اند.
با اینکه سردار حسین اشتری فرمانده نیروی انتظامی نقش برجسته در سرکوب ها دارد، اما همه کسانی که در سرکوب اعتراض کنندگان در ایران دست دارند زیر نظر «یگان ویژه ضد سرکوب» به فرماندهی سرتیپ حسن کرمی اقدام می کنند و حسن کرمی دستورات خود را مستقیماً از سیدعلی خامنه ای می گیرد. این «یگان ویژه» که خاستگاه آن لشکر نظامی ۲۸ روح الله می باشد مسئول درجه اول تمام کشتارها در اعتراضات خیابانی می باشد. در دهه های گذشته جنایات زیادی توسط این یگان انجام شده که از آن جمله می توان کشتار قزوین در۱۳۷۳، سرکوب رانندگان مینی‌بوس اسلامشهر در ۱۳۷۴، سرکوب کوچه طلاب در مشهد، حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۳۷۸ و ۱۳۸۲، سرکوب جنبش سبز و اعتراضات در سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ و آبان خونین در سال ۱۳۹۸ را نام برد. سرتیپ حسن کرمی خود می گوید که «ما نمی‌توانیم منتظر بمانیم تا اغتشاش تبدیل به بحران، آتش‌سوزی و درگیری شود و سپس وارد عمل شویم، چرا که کنترل از دست خارج خواهد شد، لذا ما از همان ابتدا با اطلاع از خبر در مرحله پیش‌بینی قرار می‌گیریم.» این روش با قوانین بین المللی در تضاد است زیرا مردم حق اعتراض و اعتصاب دارند و نباید به خاطر اعتراض و اعتصاب سرکوب شوند.
ما شش جریان جمهوریخواه و دموکرات به نیروهای سرکوب و به لباس شخصی ها که اعتراضات خشونت پرهیز مردم را به خون می کشند به همه قوای انتظامی هشدار می دهیم که در مقابل اعتراضات مردم قرار نگیرند، خواست مردم ایران از بین بردن بی عدالتی و دزدی و غارت کشور توسط سران جمهوری اسلامی است.
ما به افراد یگان ویژه هشدار می دهیم که از کشتار مردم بی گناه که برای حقوق از دست رفته خود به خیابان‌ها می‌آیند دست بردارند در غیر اینصورت در مقابل مردم ایران مسئول هستند و اگر به این رفتار خود ادامه بدهند به عنوان جنایتکاران جنگی مورد محاکمه قرار خواهند گرفت.
هیئت‌های سیاسی ـ اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
جبهه ملی ایران ـ اروپا (سامان ششم)
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
حزب سوسیال دمکرات و لائیک ایران (همسازی جمهوریخواهان)
سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور
همبستگی جمهوریخواهان ایران
