هموطنان عزیز!
اعتراضات مردمی که با کشته شدن خانم ژینا (مهسا) امینی، دخت مظلوم ایرانزمین، به دست گشت ارشاد نظام جمهوری اسلامی، در بیست و چهارم شهریورماه رقم خورد، اکنون با شروع اعتصابات دانشجویان، دانشآموزان و سایر اصناف کشور وارد چهارمین هفته خود گردیده است. اعتراضاتی که تدریجا به یک قیام ملی علیه استبداد و بیعدالتی حاکم بر جامعه تبدیل گشته، که نه تنها در جای جای کشورمان بلکه در سراسر جهان طنین انداخته و مرحله جدیدی از افتخارآفرینی زنان شجاع و آگاه این سرزمین را دوشادوش شیرمردان دلیر، و بخصوص جوانان و نوجوانان روشن و دانای ما، در برابر جهانیان، به نمایش گذاشته است.
جامعه ما، خیزشها و جنبشهای اعتراضآمیز متعددی را در برهههای بحرانآفرین در طی چهل و چهار سال اخیر تجربه کرده که آخرین نمونههای آنها به دلیل اختناق و بسته بودن فضای سیاسی کشور به نا چار به صورت آمدن به خیابان بوده است. لیکن شوربختانه هر یک از آنها هربار، از یکسو با سرکوب خشونتآمیز و بیپروای حاکمیت توسط نیروهای ضربتی و امنیتی خود در داخل، و از سوی دیگر با بیتفاوتی و نادیده گرفته شدن از سوی جامعه جهانی و نهادهای مدعی دفاع از حقوق بشر، مواجه گردیده و لذا نافرجام ماندهاند.
اما آنچه قیام جاری را از تجارب گذشته متمایز مینماید خوشبختانه همراهی تمامقد هموطنان ما در خارج از کشور همزمان با دولتها و ملتهای سایر کشورها در پنج قاره گیتی است. این اتحاد خودجوش و اعجازآور در داخل و واکنش بیسابقه و وسیع از تمام جهان، بدون تردید پدیدهای شگفتانگیز و قابل ستایش است زیرا که نشانگر احیای افتخارآفرین حیثیت ملی مردم سرزمینمان فارغ از جنسیت، قوم، زبان، مذهب و حتی سن میباشد. حیثیتی که به دلیل خفقان حاکم و دربند شدن اکثریت قاطع فعالان سیاسی، مدنی، فرهنگی و مطبوعاتی از یکسو و از سوی دیگر مهاجرت بیامان گروه بسیاری از ایرانیان ناراضی از میان نخبگان علمی، متخصصان، سرمایهداران تا شهروندان عادی به خارج از مرزها، میرفت تا رنگ ببازد و ذهنیت جهانی را تهی از عظمت ایران و اعتبار خدشهناپذیر ایرانیان بنماید. پیشینه شکوهمند تاریخی ایران و ایرانی، پهناوری سرزمین، غنا و ثروت خدادادی این آب و خاک میرفت تا به غبار فراموشی سپرده شود. اما در یک بزنگاه تاریخی رویدادی بغایت تلخ، بشارت از رنسانسی تاریخی داد. ریخته شدن خون بیگناهی دیگر در میان هزاران هزار قربانی پیشین، اینبار امان را از ملت ایران ستاند و مردم ما به یکباره برپاخاستند تا در جنبشی بینهایت شجاعانه، و به شکل اعتراضات مدنی و مدبرانه، در قالب یک ملت واحد به رخ جهانیان بکشاند. اینبار کشتن ناجوانمردانه ژینا (مهسا) امینی و تکرار بیشرمانه آن در حذف حدیث و نیکا و ساریناها شلیکی بود نهایی که استبداد و اختناق حاکم را نشانه رفت. فریادهای فروخورده در گلو و خشم نهادینه شده در دل میلیونها انسان از میان اقشار مختلف جامعه به ناگاه تبدیل به یک سونامی شد که شاهد وقوع آن هستیم؛ یک سونامی که بعید است سدی بتواند جلودار جاری شدنش گردد. اینبار اتحاد بیمانند قشرهای مختلف در داخل کشور و همبستگی و حمایت بینظیر هموطنان در خارج از مرزها، حماسهای را رقم زده که بیوقفه در حال گستردگی است. اینبار مطالبهگری بحق ایرانی میرود تا جهان و جهانیان را نسبت به عزم راسخ خود تا رسیدن به سرمنزل مقصود یعنی کسب آزادی و استقلال و استقرار حاکمیت ملی، باورمند سازد.
اینبار ایرانی برپا خاسته تا با دفاع از حقوق بشر و احقاق حقوق فردی و مدنیاش حیثیت ملی خود را محقق نماید و تبدیل به الگویی گردد برای سایر جوامعی که تحت ستم حاکمیتهای تکصدایی بوده و در صدر آنها خواهران و برادران افغان ما که تحت سلطه طالبان قرار دارند.
سازمان زنان جبهه ملی ایران با افتخار تمام حمایت خود را از این قیام ملی، که به گونهای از سوی قشر زنان شجاع و شیردل جامعه رقم خورد و از حمایت بیدریغ و دلیرانه مردان آگاه و بیدار میهنمان برخوردار گردید، اعلام میدارد.
اگر فرصتی برای پیوستن هموطنان فعال در نیروهای نظامی، انتظامی، و امنیتی به ملت بپا خاسته مانده باشد، باید هماکنون آن را به منصه ظهور برسانند. زیرا که فردا شاید آبستن حوادث ناگواری گردد که دیگر قربانیان را گلچین نکرده بلکه جامعه را به یکباره نابود خواهد کرد! آیا واقعا ما به دنبال وقوع چنین فاجعهای باید بنشینیم؟ آیا حق ایران و ایرانی حقیقتا رویارویی با چنین سرنوشت پلشتی میباشد؟ فقط با اتحاد و اهتمام خللناپذیر است که جامعه را میتوان در برابر خشونت افسارگسیخته و غیرقابل جبران مصون داشت.
سازمان زنان جبهه ملی ایران به دور از هرگونه تعصب جنسیتی، حس خشونتطلبی و یا انتقامجویی، امیدوار است که با روشنگری لازم و اطلاعرسانی مستمر بتواند به نقش زنان در این حماسهآفرینی هویت مستحکمتری بخشیده و با تلاش جهت احقاق حقوق نادیده گرفته شده زنان در جامعه و برقراری عدالت و مساوات در بهرهمندی از امکانات برابر برای قشر آسیبپذیر زن در جامعه فعلی ادای وظیفه کرده و نقش تاریخساز خود را آنگونه که بایسته است در این قیام ملی ایفا نماید.
درود بیکران بر همه آنانی که شرف ملی را معنای تازه میبخشند.
پاینده باد ایران، برقرار باد سربلندی ایران و ایرانی، و هموار باد راه دشوار آزادی.
سازمان زنان جبهه ملی ایران
تهران – نوزدهم مهرماه ۱۴۰۱ خورشیدی