به نام خداوند جان و خرد
اگر مرگ را یکی از پرتکرارترین واژگان این روزها بدانیم، بیتردید مرگ اخلاق ملموسترین واقعیت جاری در فضای این روزهای جامعه، رفتار آمران و عاملان و حامیان سرکوب و البته تاسفبارترین آنهاست.
اخبار کشته شدن دانشآموزان، دستگیری آنها، ورود نیروهای انتظامی و امنیتی به مدارس و… را با ناباوری میشنیدیم و تمایلی به باورشان نداشتیم؛ اما تایید این اخبار، توجیه و عادی جلوه دادن آن توسط بالاترین مسئول(؟!) وزارتخانه نقطه پایانی شد برای تهمانده امیدی که در دل داشتیم. اکنون از وزیر و دستگاه وزارتیاش میپرسیم:
اینگونه قصد رساندن دانشآموزان به «حیات طیبه» را دارید؟
اینگونه قرار است کودکان و نوجوانان دانشآموز را به افرادی « حقیقتجو»، «شجاع»، «عدالتخواه» و… تبدیل کنید؟
در روزهایی که بسیاری از دانشآموزان و بخش مهمی از جامعه دلزدگی و گاه نفرت خود را از القائات ایدئولوژیک به شدیدترین درجه ابراز میکنند، شما بجای گوش سپردن به اعتراضشان، با لجاجت و البته فهم نادرست از واقعیات، ماموران خود را تحت عنوان پدافند غیرعامل به مدارس میفرستید تا باز هم با روایت های یکطرفه و توجیهات تکراری کاری را که طی سالها نتوانستید انجام دهید، در این روزهای اوجگیری طغیان انجام دهند؟
بجای دفاع از حریم مدرسه و دانشآموزان، ورود غیرقانونی نیروهای امنیتی به مدارس یا حتی دستگیری دانشآموزان در خیابان را توجیه میکنید؟
دانشآموزی که نتوانستید در مدارس به شیوه دلخواه خود اجتماعیاش کنید، اکنون در بازداشتگاههای اصلاح و تربیت قرار است، تبشیر و تنذیر و تمشیت شود؟
چه دفاعی کردهاید از مدیر باشرفی که حاضر نشد تصاویر دوربینهای مدرسه را در اختیار ماموران امنیتی قرار دهد و در حضور دانشآموزان بازداشت شد؟
چه اقدامی برای ارتباط و دلجویی از خانوادههای داغدار دانشآموزان کشتهشده انجام دادید؟ یا برای آزادی بازداشت شدگان و دلجویی از آنان؟
کانون صنفی معلمان ایران، ضمن محکومیت شدید اینگونه رفتارهای نابخردانه که به پادگانی شدن فضاهای آموزشی و سلب ماهیت علمی و فرهنگیِ کلاسهای درس منجر خواهد شد، به همهی دست اندرکاران به ویژه وزیر بیصلاحیت آموزش و پرورش هشدار میدهد که فورا و بدون فوت وقت، نسبت به آزادی دانشآموزان معترض زندانی و دلجویی از آنها، همچنین آزادی همکار یا همکارانی که به دلیل حمایت از اعتراضات قانونی دانشآموزان یا مقاومت در برابر نیروهای انتظامی و امنیتی که قصد دخالت در امور مدارس را داشتهاند، در بازداشت بسر میبرند یا مورد بازخواست قرار گرفتهاند، اقدام نمایند.
بدیهیست که در صورت ادامهی این روند مغایر با قانون و عرف، معلمان، خانوادهها و تشکلهای صنفی، وظیفهی خود میدانند که از ساحت مقدس مدرسه، به هر نحوی که شایسته میدانند دفاع نمایند.
کانون صنفی معلمان ایران
۱۴۰۱/۷/۲۰