پرویز ظفری – «نشیب دراز» به پایان رسیده است!
فراز باشکوه را پای در راه باید نهاد.
سرود دل‌انگیز «زن ،زندگی، آزاد» این سه گوهر گرانبهای فرهنگ ما در زیر بلندآسمان ایران گوشنواز و دل‌آویز است!
پیروزی بزرگ، پس از هزاره‌ای اهریمنی فرخ‌پی خویش بر پهنه‌ی ایرانزمین دلبند ما نهاده است!
یگانگی سرزمینی ما «پان ایرانیسم» در دیدرس ما می‌درخشد.
همه‌ی ایرانیان دل نهاده در گرو میهن، در پهنه‌ی ایرانزمین و برون از آن، هم‌سرود «زن، زندگی، آزادی» را می‌خروشند و همدل و همراه برای گذشتن از این گریوه‌ی تاریخند!
فرهنگ مردمی، فروزان و خردپذیر ما بر ضد فرهنگ بیابانی چیرگی یافته است.
زن، با جای گرفتن در جایگاه والایش در فرهنگ ایرانزمین، (فرانک، رودابه، گردآفرید، فرنگیس، منیژه ، کتایون، همای و ماندانا، آرتمیس، یوتاب، گردیه، پوراندخت و…) توانا، خردمند و رهگشاست!
جایگاه زن در فرهنگ ایران در خور سنجش با ضد فرهنگ بیابانیان نیست. تک‌همسری و برابری زن و مرد در این فرهنگ را چگونه توان با ضدفرهنگی سنجید که از زن برداشت کالایی جنسی دارد و چهار تن و بیش از آنرا تنها برای کامجویی می‌خواهد!
آیا واژه‌ی زندگی را در فرهنگ دیرین‌سال ما، با همه‌ی زیبایی و شکوهش، با سازندگی، کار و کوشش و آبادانی گیتی، جشن و سور و شادی پایدارش که به گفته‌ی داریوش شاه بزرگ، آفریده‌ی اهورا مزدا برای مردمانست، با ضدفرهنگی در ترازو نهاد که کارش غارت و کشتن و مرگ‌اندیشی و مرگ‌پرستی‌ست؟
آیا آزادی را با بندگی و بردگی برابر توان نهاد؟
ایرانزمین سرزمین آزادگان، آبادگران، نیکخواهان و راستان بوده است، سرزمین مهر و آشتی، داد و مردمی و در جنگی پایدار با بدی، اهرمن‌خویی، دروغ و ویرانگری.
شادمانه می‌بینم که نوجوانان و جوانان ما دلیر و دل‌آگاه به این ارزش‌های بی‌مانند خویش روی کرده و دل سپرده‌اند تا فردا را با فرّ و شکوه، دست در دست، دست‌افشان و پایکوبان در آغوش گیرند!
این پیروزی فرهنگی بلندترین گام در راه سرفرازی‌هاست!
بکوشیم تا فرمانروایی فرهنگ ایران را با تاراندن اهریمن از نیاخاک برپا داریم و برای سامان دادن ایران بزرگ پای در راه گذاریم.
در ایران آزاد فردا بی‌گمان یکایک ایرانیان شهریاران دلسوز میهن‌اند!
دلیر و هشیوار این خیزش شگفت‌آور را تا جایگزین کردن بهترین دستاوردها و آفریده‌های فرهنگ خردبنیادمان به پیروزی می‌رسانیم.
راستی را چه زیبا و شکوه‌آمیز است این رستخیز فرهنگی که در این سه واژه‌ی جاندار فرهنگ ما فشرده شده است: زن- زندگی- آزادی!
اینان سه گوهر گرانبهای گنجینه‌ی فرهنگ گرانسنگ نیاکانند!
ایرانیان به یاری این سه واژه، گسست‌ها را پیوند زده و جدایی‌های اهریمن آفریده را از میان برداشته‌اند و همگام و همدل و همراه، هم‌آرزو و هم‌آرمان به سوی آینده‌ای درخشان در راه‌اند!
ققنوس ایرانزمین از درون شراره‌های سوزان دوباره پر می‌گشاید!
شکست‌های شوم قادسیه، جلولا و نهاوند از نوجوانی تا پیرانه‌سر خواب را آشفته‌اند. پیروزی فرهنگ ایران، بسیارانی را چون من دل‌آرام خواهد کرد.
با سر دادن هم‌سرود این سرود شورانگیز، باد نوشین ایرانزمین را نوشین‌تر کنیم.
آفرینِ سپهر، پیشکش دختران و پسران بیداردل ما باد.
ایران سرفراز در جهان، جهان به ایران سرافراز
پاینده ایران
