در دومین‌ماه پس از آغاز خیزش سراسری در ایران سردار پاسدار اسماعیل کوثری نماینده مجلس شورای اسلامی و جانشین پیشین سپاه «ثارالله» تهران مدعی شده «قطع به یقین طراحی اغتشاشات توسط صهیونیست‌ها انجام شده و آمریکایی‌ها این وظیفه را به صهیونیست‌ها سپرده‌اند.»
کوثری حتا در دروغی آشکار گفته «از اسرائیل تعدادی از جوانان را در خارج از ایران آموزش‌های مختلف دادند و سپس به کشور بازگرداندند. در نهایت این جوانان تبدیل به عامل صهیونیست‌ها و به کشور بازگردانده شدند که به عنوان لیدر اغتشاشات فعالیت کرده تا نوجوانان احساساتی ما را به کار بگیرند.»
علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی نیز ۱۱ مهرماه در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری نیروهای مسلح با اشاره به اعتراضات اخیر گفته بود «با صراحت می‌گویم این حوادث طراحی آمریکا، رژیم صهیونیستی، و دنباله‌روهای آنها است.»
خامنه‌ای مدعی شد «اگر قضیه این دختر جوان هم نبود، بهانه دیگری به‌وجود می‌آوردند تا امسال در اول مهر، در کشور ناامنی و اغتشاش ایجاد کنند.»
اینهمه در حالیست که ادعا در مورد نقش اسرائیل در اعتراضات به قول معروف «تف سربالا» است! چرا که اعتراف به ضعف نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در برابر قدرت اسرائیل است. با این حال قربانعلی دری نجف‌آبادی وزیر اطلاعات سابق جمهوری اسلامی ادعا کرده «موساد همواره تحت اشراف دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی بوده» و «این نفوذ فراتر از تصور صهیونیست‌هاست!» به این ترتیب معلوم نیست اسرائیل چگونه توانسته چنین اعتراضاتی را در این سطح گسترده و هماهنگ سازمان دهد که همچنان نیز ادامه دارد!
هرچند مقامات جمهوری اسلامی و سایر کارگزاران در نظام‌های دیکتاتور دائم اعتراضات ضدحکومتی را به «دشمنان خارجی» و «عوامل بیگانه» مربوط می‌دانند اما همانها وقتی با بحران مشروعیت و ضعف امنیتی روبرو می‌شوند مجبورند «ادعاها و بزرگنمایی»هایی کنند که ادعاهای دروغ آنها را در مورد دخالت بیگانه زیر سؤال می‌برد.
علی یونسی وزیر اطلاعات سابق نیز تیرماه ۱۴۰۰ در مصاحبه‌ای گفته بود «در ۱۰ سال اخیر نفوذ موساد به حدی رسیده که جا دارد همه مسئولین نظام برای جان خودشان نگران باشند.»
در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی ضربات امنیتی سنگینی از اسرائیل دریافت کرده که دامنه‌ی آن از مقرّ و پایگاه‌های «سپاه قدس» در سوریه تا ترور فرماندهان و متخصصان موشکی و اتمی جمهوری اسلامی در خیابان‌های تهران و حومه و انفجارهای پی‌درپی در تأسیسات استراتژیک نظام را در بر می‌گیرد.
در توضیح ضربات و رسوایی‌ها و حفره‌های امنیتی جمهوری اسلامی که آن را به «پینر سوئیسی» تبدیل کرده، همان بس که محسن رضایی فرمانده پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فروردین ۱۴۰۰ بعد از انفجارها در نطنز و پارچین اعتراف کرد، «کشور دچار تشدید آلودگی امنیتی شده و ضربات حیثیتی خوردیم و باید دستگاه‌ها پاکسازی شود!»
