امروز خیابان‌های کشور از فریاد حق‌طلبی مردم معترض پر شده است. چهل روز از قتل ناجوانمردانه ژینا امینی، قربانی سرکوب سیستماتیک علیه زنان، گذشته و در تمام این مدت اقشار گوناگون مردم اعتراضات خود را به شکل مسالمت‌آمیز پیگیری کرده‌اند. اما همچون گذشته، پاسخ سرکوبگر خشن این صدا بود.
دانشجویان در همگامی با معترضان و در راستای پیگیری حقوق بدیهی خود، اینبار یکصداتر و متحدتر از گذشته همچنان صحن دانشگاه را به بلندگویی برای رساندن صدای خودشان بدل ساخته‌اند. نهادهای امنیتی اما با همکاری مستقیم حراست دانشگاه‌ها، پادگانی در قامت دانشگاه ساخته‌اند و دانشجو را قربانی این سرکوب شدید قرار داده‌اند.
بدون تردید نمی‌توان نقش حراست را در این فجایع پیش آمده نادیده گرفت؛ نهادی خودفروخته که اینبار در اقداماتی بدیع رو به ضرب و شتم دانشجویان آورده و در بعضی از موارد مانند واقعه خون‌بار دانشگاه شریف، خود مقدمات ورود نهادهای سرکوب را به داخل دانشگاه فراهم ساخته.
ما دانشجویان نمی‌توانیم و نمی‌خواهیم چشممان را بر روی این فجایع ببندیم. ما هشدار می‌دهیم که اینبار صدای دانشجویان خاموش شدنی نیست؛ تمام مسئولین وزارتخانه علوم و رئوسای دانشگاه‌ها باید بدانند که اگر مطالبات ما پاسخ داده نشود، کنش‌های اعتراضی ما ادامه خواهد داشت.
پایان برخوردهای امنیتی با دانشجویان معترض در دانشگاه‌ها، آزادی بدون قید و شرط دانشجویان زندانی و شنیدن صدای اعتراضی دانشجویان از جمله مطالبات ماست.
اینبار و برای تداوم پیگیری حقوق از دست رفته خود و به نشانه‌ی ابراز همدلی با قیام ژینا، در چهلمین روز درگذشت ژینا امینی، تمامی دانشجویان را دعوت می‌کنیم تا چهارشنبه با پیراهن مشکی در صحن دانشگاه‌ها و دانشکده‌های خود حاضر شوند.
ما عزادار خون‌های ریخته شده در بیش از یک ماه گذشته هستیم؛ اما به خوبی می‌دانیم که فرصتی برای فرو خوردن اندوه خود نداریم و به همین خاطر حضور اعتراضی خود را تا رسیدن به تمامی خواسته‌های خود ادامه خواهیم داد. و روز چهارشنبه ۴ آبان ماه با لباس سیاه در دانشگاه حضور می‌یابیم تا پیام خود را به گوش همگان برسانیم
امضای مشترک جمعی از دانشجویان:
دانشگاه بهشتی
دانشگاه صنعتی شریف
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
دانشگاه تهران
دانشگاه تربیت مدرس
دانشگاه علامه طباطبایی
۴ آبان ۱۴۰۱
