زن، زندگی، آزادی
«مدرسه مامن آزادی، علم و حقیقت است»
روزهای پرتلاطمی را از سر می‌گذرانیم. آنچه بر مهسا امینی عزیزمان رفت، قلب تمام کشور را به درد آورده است. نوجوانی که به دلیل قانون حجاب اجباری توسط گشت ارشاد بازداشت شده بود و جنازه‌اش تحویل پدر و مادرش شد. همسالان، همدردان و همه آنان که از این ستم آشکار خشمگین بودند، به فریاد آمده‌اند. پیداست که این خروش سر باز ایستادن ندارد. با گذشت یک ماه از آغاز اعتراضات سراسری در ایران ما هر روز شاهد تکثیر آن در مدارس و دانشگاه‌ها و خیابان هستیم.
امروز دانش آموزانی که سال‌ها مخاطب آموزش‌های خرافی شما بودند حجاب از سر بر می‌دارند و همپای معترضین «زن زندگی آزادی» را فریاد می‌زنند. لابد ویدیو دانش‌آموزان را دیده‌اید که در جواب بازجویی خیابانی نیروهای امنیتی با زیرکی و سرزندگی همیشگی‌شان خود را شاگرد مدرسه‌ی آزادی می‌دانند. شاگردانی که نامشان مهسا و نیکا و سارینا است.
این نسل بر هر آنچه پوسیده و غیرمنطقی است شوریده است. روح سرزندگی این نوجوانان زندگی دوباره به باور و امید دمیده است. و این امید به آینده‌ی روشن است که دانش‌آموزان را در پرسشگری مصمم می‌کند. آنها هیچ نمی‌خواهند جز آزادی!
اما جواب شما سرکوبی بی‌رحمانه است. امروز مدرسه به محیطی آشکارا ناامن برای کودکان این سرزمین تبدیل شده است. آنها را جستجوی بدنی می‌کنند، مورد تهدید و تحقیر قرار می‌دهند. به اجبار برای اجراهای حکومتی می‌برند. مخالفین را تنبیه و روانه‌ی دارالتادیب می‌کنند. وقتی ماموران امنیتی در روز روشن و در برابر دیدگان هزار نفر به زنان تعرض می‌کنند، ما نگران آنچه در پس پرده در بازداشتگاه‌ها می گذرد هستیم. ما شاهد بودیم در اردبیل نوجوان دانش‌آموزمان چطور زیر تنبیه‌های دولتی شما جان عزیز خود را از دست داد. شمایی که بی‌شرمانه در برابر دیدگان جامعه فرزندانمان را به کشیدن ناخن‌ها و پاره شدن دهانشان در اداره ی اطلاعات تهدید می‌کنید.
از ویژگی‌های رشک‌برانگیز کودکان این است که پرسش‌های ساده اما سخت می‌پرسند و تا پاسخ خود را نگیرند، هرگز گوششان بدهکار هیچ حرف دیگری نیست. حواستان باشد شما دقیقا با چنین نسلی روبرویید. ما به عنوان والدین دانش‌آموزان هشدار می‌دهیم این شما و افکار شماست که دیگر جایی در ذهن و آینده فرزندانمان ندارد. شما مسئول مستقیم این اوضاع هستید.
ما هشدار می‌دهیم، هر چه سریع‌تر از ساحت تمامی دانش‌آموزان و معلمان آزاده که هیچ نخواستند جز آزادی پوزش بخواهید. هر چه سریع‌تر تمامی زندانیان سیاسی و دانش‌آموزان و دانشجویان و زنان این سرزمین را که به بهانه ی حفظ امنیت در بند کرده‌اید آزاد کنید و بدانید ما والدین دانش‌آموزان در کنار فرزندانمان هستیم. ما اجازه نمی‌دهیم بیش از این بر فرزندانمان تعدی کنید.
ما هشدار می‌دهیم همین الان و در همین لحظه باید محیط‌های آموزشی را از تمام عناصر سرکوب و تهدید و ارعاب ایدئولوژیک و سیاسی و امنیتی خالی کنید. شما موظفید استانداردهای حداقلی یک آموزش علمی آزاد را برای کودکانمان فراهم کنید. آموزشی رایگان و برابر که در آن حق پرسشگری، و آزادی اندیشه و بیان داشته باشند. آموزشی که در آن با فرزندان این سرزمین مانند سیاهی‌لشکر سیاست‌های دولتی رفتار نشود. ما فرزندانمان را به مدرسه نمی‌فرستیم و از همه‌ی والدین و دانش‌آموزان آگاه می‌خواهیم تا با ما همراه شوند.
ما به عنوان والدین دانش‌آموزان این کشور، خطر آسیب های روحی، روانی و جسمی را از فرزندان خود دور نمی‌بینیم و موظیم هشدار دهیم، اگر قادر به تامین همین حداقل‌های طبیعی نیستید، مدارس را تعطیل کنید!
مجمع مادران پیشرو
چهارم آبان ۱۴۰۱
