پیشگاه ملت دادخواه ایران،
هم‌میهنان، هفتم اسفندماه، روز کوروش بزرگ است، پادشاهی که دادگستر بود و همو بود که کتیبه اش تبدیل به اولین منشور جهانی حقوق بشر گردید. شاید کوروش هرگز نمی‌دانست که سده‌ها بعد از او، ملتی را که او دوست می‌داشت، گرفتاری ضحاکی دیگر گردند و مبدعان حقوق بشر در چنگال ناقضان آن اسیر گردند. غم‌انگیزتر آنکه در چنین روز فرخنده‌ای، نخستین دادگاه مردم انقلابی ایران، به دست یکی از جلادان جمهوری اسلامی، ابوالقاسم صلواتی، آغاز می‌گردد و هدف از این محاکمه نمایشی، همانا ایجاد رعب و وحشت در دل شیرزنان و دلیر مردان ایرانی بیاندازند، اما چه باک، که ما فرزندان تهمینه، سمیرامیس، بابک، سیاوش و کاوه هستیم. باری، ما جان خود را مانند آباءمان آرش در تیر می‌کنیم ولی خاک به دشمن و انیران نمی‌دهیم.
ملت بزرگ ایران،
نیروهای سرکوب و فشار دیکتاتور، مانند فرمانده‌شان، خسته و درمانده شده‌اند. امروز، قادسیه دوم با ایستادگی و پایمردی شما پایه‌هایش سست شده، که شما هر کدام خرّم‌دین شده‌اید.
و اما بعد، به اطلاع و استحضار مردم شریف می‌رساند که عده‌ای از کارکنان دستگاه قضا و وکلای حکومتی در جمع سرکوبگران یا عکسبرداری از معترضان رؤیت شده‌اند. خطاب ما به ایشان است: بترسید از خونی که به ناحق ریخته می‌شود، بترسید از روزی که برج موریانه دیکتاتور فرو ریزد. آن روز شما همه مسئول هستید و باید پاسخگوی جنایات خود باشید. پاسخگویی اشک‌های پدران و ناله‌های مادران، آرزوهای زیر خاک رفته جوانان و غم دوری فرزندان از مادر و پدری که دیگر هرگز نمی‌توانند آغوش پرمهرش را لمس کنند. بدانید و آگاه باشید که قاعده «مامور معذور است» به شما تعلق نمی‌گیرد که حتی طبق قوانین جمهوری اسلامی، ماموری که با علم و آگاه به غیرقانونی و غیرمشروع بودن دستور، از آمر خود اطاعت کند، نمی‌تواند از زیر بار مسئولیت کیفری شانه خالی کند.
هم‌میهنان،
ما در «سازمان وکیل مدافعان ایران آزاد» همگام و هم‌قدم با شما برای آزادی ایران، این کهنه میراث آباء و اجدادیمان، خار چشمِ تنگ چشمانِ ضدایران، دست از تلاش برنمی‌داریم. باشد تا در طلوع خورشید آزادی، حاکمیت قانون و دموکراسی را با یکدیگر به جشن و سرور بنشینیم.
جاوید ایران و ایرانی
زنده باد آزادی
