هفتههاست که در کشور شاهد رفتارهای غیرمدنی، خشونتبار و ناعادلانه علیه همه اقشار جامعه، به ویژه دانشجویان عزیزمان در سطح کشور هستیم. نخستین وظیفه و اولویت حاکمان و نهادهای بالادست میبایست امنیت روانی، تحصیلی و حرفهای این اصلیترین سرمایههای کشورمان باشد چرا که گردش چرخ علم، صنعت و هنر فردای این سرزمین در دستان توانمند آنان است.
شوربختانه مدتهاست این اولویت در جامعه ما تعمداً و یا از سر جهل و بیلیاقتی مسئولان، نادیده گرفته شده و افزون بر این، هرگونه اعتراض و اندیشه انتقادی این عزیزان همواره با اتهام و برچسبهایی همچون همسویی با برنامههای دشمن، همکاری با توطئههای خارجی و اتهاماتی چون اغتشاش و آشوب روبرو بوده و ماهیت حقطلبانه نقدها و مطالبات ایشان در جریان تفسیرهای نادرست حاکمیت، انکار شده است.
در روزهای اخیر با خبر شدهایم که متاسفانه شمار قابل توجهی از دانشجویان در مراکز آموزشی وابسته به وزارتین علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از سوی دستگاههای امنیتی و با همکاری و هماهنگی وزارتین و مدیران برخی از دانشگاهها با مجازاتهایی از جمله بازداشت، تعلیق تحصیلی، ممنوعیت ورود به دانشگاهها و خوابگاهها، اخذ تعهد و… مواجه شده و خود و خانوادههایشان بطور سازمانیافته و هدفمند در معرض تهدید و آزار جسمی و روانی قرار گرفتهاند.
اکنون با شرح مختصر فوق که مبسوط آن در برابر چشمان شما، ملت و جهانیان است، مطالبات خود را به اختصار و بهروشنی به شرح ذیر اعلام میداریم:
۱. آزادی بی قید و شرط تمامی فرزندان میهن که در در جریان اعتراضات اخیر توسط نهادهای مختلف بازداشت شدهاند.
۲. لغو تمامی احکامی که علیه دانشجویان صادر شده است (تعلیق تحصیلی، ممنوعیت ورود به دانشگاه و خوابگاههای دانشجویی، احضار به کمیتههای انضباطی و اخذ تعهد از دانشجویان، تهدید دانشجویان و خانوادههای ایشان).
در صورتی که این فریاد دادخواهی نادیده گرفته شود، ما استادان امضاکننده دانشگاههای کشور همسو و همراه با دانشجویان، از تمام مجاری اعتراضی و مدنی برای احقاق حقوق مطالبه شده استفاده خواهیم کرد.