به گزارش وبسایت بیبیسی جهانی، دختر کشتیگیر ایرانی که برای اسکاتلند طلا کسب کرده بود، پس از تهدید توسط جمهوری اسلامی تحت حفاظت پلیس اسکاتلند قرار گرفت.
ملیکا بلالی هنگامی که در مسابقات کشتی قهرمانی بریتانیا در ماه ژوئن بر سکوی پیروزی قرار گرفت به حجاب اجباری در ایران اعتراض کرد. وی که ۲۲ سال دارد گفت از همان زمان خانوادهاش با او قطع رابطه کردهاند.
این اعتراض دو ماه قبل از قتل حکومتی مهسا امینی بود که در بازداشت گشت ارشاد و پلیس امنیت اخلاقی جان خود را از دست داد و اعتراضاتی سراسری را در ایران موجب شد که همچنان ادامه دارد.
ملیکا بلالی کشتیگیر جوان ایرانی پس از مهاجرت به اسکاتلند در نوامبر ۲۰۲۱، به فدراسیون کشتی این کشور پیوست و چند ماه بعد در ژوئن ۲۰۲۲ در مسابقات قهرمانی بریتانیا در منچستر در مسابقات زنان بزرگسال مدال طلا دریافت کرد.
او در مراسم اهدای مدال این نوشته را رو به دوربینها گرفته بود: «حجاب اجباری را متوقف کنید! من حق دارم کشتیگیر باشم!»
بیبیسی جهانی نوشته است حالا بسیاری از زنان و دختران در ایران در اعتراضاتی که سراسر کشور را فرا گرفته است، حجاب از سر بر میدارند.
در چنین شرایطی، ملیکا بلالی به «بیبیسی اسکاتلند» گفته است از زمانی که شروع به صحبت در مورد حقوق زنان کرده، تهدیدهایی از سوی حکومت جمهوری اسلامی در شبکههای اجتماعی دریافت کرده است. او گفت: «آنها سعی کردند محل زندگی مرا پیدا کنند و اینکه با چه کسانی تمرین میکنم. اما به کمک پلیس اسکاتلند با خیال راحت زندگی میکنم؛ در یک منطقه امن تمرین میکنم و امنیت دارم.»
وی تعریف میکند: «اولین بار که در منچستر لباس کشتی پوشیدم، خانوادهام دیگر با من صحبت نکردند. آنها فکر میکنند باعث سرافکندگیشان شدم. اما من خوشحالم چون خودم تصمیم گرفتم که همین باشم که هستم. این تهدیدها مرا قویتر میکند. وقتی تهدیدهایی از سوی جمهوری اسلامی دریافت میکنم، فکر میکنم راهم درست است؛ وگرنه اگر اشتباه میکردم، چرا آنها مرا تهدید میکنند؟!»
در همین ارتباط پلیس اسکاتلند اعلام کرده است که از تهدیدات آنلاین علیه این کشتیگیر جوان در ماه ژوئیه مطلع شده و به همین دلیل «تحقیقات انجام شد و یک طرح ایمنی در حال انجام است.»
ملیکا بلالی که در شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمده، میگوید که پدر و مادرش او را از سن پنج سالگی وادار به رعایت حجاب کردند. او همچنین گفت که به دلیل زن بودن با وجود اینکه کشتی یک سنت در خانوادهشان بوده اما او اجازه نداشت این ورزش را دنبال کند.
این وضعیت در سال ۲۰۱۸ زمانی که فدراسیون کشتی ایران یک تیم زنان نیز تشکیل داد، تغییر کرد. البته ملیکا بلالی مجبور بود با لباس پوشیده یعنی شلوار بلند و تیشرت گشاد و حجابی که موهایش را میپوشاند در تمرین و مسابقه شرکت کند. او میگوید پرداختن آزادانه به این ورزش، دلیل اصلی وی برای ترک خانه بود.
ملیکا بلالی میافزاید: «مسئله فقط بر سر پوشش نیست! شما لباس را میبینید که بدن را میپوشاند، روسری را میبینید که موها را میپوشاند اما اینها فقط لباس نیست! شما مجبور میشوید ذهن خود را نیز بپوشانید! اما از وقتی اینجا هستم، احساس آزادی میکنم. نه فقط به این دلیل که در کشتی آزاد هستم چون مجبور نیستم سه لایه لباس بپوشم بلکه به این دلیل که آزادانه فکر میکنم؛ من آزاد هستم تا چیزی را بنا کنم که برای من باشد.»
ملیکا بلالی که اکنون در ادینبورگ زندگی میکند، درواقع بین دو دنیا سفر کرده است. او اعتراف میکند که تهدید شدن «وحشتناک» است اما احساس میکند در اسکاتلند میتواند در یک محیط نسبتا امن در مورد بیعدالتیها در ایران صحبت کند.
دیدن هموطناناش در مواجهه با خشونت عریان در خیابانهای ایران دردناک است اما باعث افتخار او نیز میشود به ویژه وقتی زنان جوان را در خط مقدم اعتراضات میبیند. او نیز اخیرا در همراهی اعتراضی با زنان ایران در تظاهرات شهر گلاسکو موهای خود را تراشید.
ملیکا بلالی دستکم دو بار در روز تمرین میکند و امیدوار است برای تیم ملی بریتانیا در سطح بینالمللی رقابت کند.
همزمان خیزش زنان ایران او را تشویق کرده که به سخنان اعتراضی خود ادامه دهد. او میگوید «قدرت آنها انرژی و پتانسیل مرا برای کسب مدال طلای بعدی افزایش میدهد. هدف فقط دریافت مدال طلا نیست بلکه آن سکوی پیروزیست که وقتی بالای آن بایستم میتوانم از آنجا با صدای بلندتری صحبت کنم. قدرت من از وطنم میآید. من ۱۸ سال در ایران زندگی کردم، اما هیچ زندگی نداشتم. هیچ احساسی نداشتم. وقتی ایران را ترک کردم و به اسکاتلند آمدم، شروع کردم به فکر کردن؛ با این فکر من زندهام و احساس زندگی میکنم.»