جوانانی که در خیابان‌های ایران دست به اعتراض می‌زنند، شهروندانی هستند که جز همین جمهوری اسلامی که تمام تلاش خود را برای تحمیل هویت خود به جوانان به کار گرفته است، چیزی نمی‌شناسند.
اعتراضات سراسری در خیابان‌ها، دانشگاه‌ها و مدارس ایران نزدیک به دو ماه است که ادامه دارد و به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها پایان یابد. این اعتراضات عمدتاً توسط زنان و مردان جوانی انجام می‌شود که به نظر می‌رسد از هرگونه امیدی مبنی بر اینکه حکومت دینی اسلامی می‌تواند حتی به نیازها و خواسته‌های آنها نزدیک شود، بریده‌اند. آنها شعار می‌دهند: «جمهوری اسلامی، نمیخوایم! نمیخوایم!»
قابل توجه است که نسل کنونی دانش‌آموزان که والدین آنها کمتر از ۴۳ سال سن دارند بیش از نیمی‌از ۸۳ میلیون نفر جمعیت ایران را شامل می‌شود. آنها چیزی جز این جمهوری اسلامی نمی‌شناسد که تمام تلاش خود را کرده است تا به جوانان یک هویت جدید دیکته شده، یک هویت اسلامی مورد قبول خودش را بدهد. با همین هدف نیز جداسازی جنسیتی در مدارس و دانشگاه‌ها به اجرا گذاشته شد و کتاب‌های درسی بازنویسی شدند.
در همان آغاز حکومت اسلامی، یک انقلاب به اصطلاح فرهنگی نیز به جریان افتاد تا ارزش‌های به ثبت رسیده قبل از انقلاب را به کلی از بین برد. قیام کنونی نشان می‌دهد که «مردان خدا» که حکومت را قبضه کرده‌اند با سیاست فرهنگی و ایدئولوژی تحمیلی خود شکست اساسی خورده‌اند. شعار «زن، زندگی، آزادی» در سراسر کشور طنین انداخته است. جوانان ایرانی به زندگی خودمختار و زندگی در آزادی می‌اندیشند.
این در حالیست که «مردان خدا» غافلگیر و شوکه شده‌اند و دنیا را نمی‌فهمند. آنها با نگاه واپسگرا و ضدانسانی خود به زندگی چگونه می‌توانند نیازهای این نسل را درک کنند؟! پاسخ آنها به اعتراضات چیزی جز خشونت عریان نیست. دژخیمان رژیم بی‌شرمانه به سمت تظاهرکنندگان که برخی از آنها زیر هجده سال سن دارند تیراندازی می‌کنند. تعداد کشته‌ها روز به روز بیشتر می‌شود.
هفته گذشته، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواست که اعتراضات متوقف شود و به مردم گفت دیگر به خیابان نیایید! اخطار او به صورت طنز بر سر زبان‌ها افتاد. فرمانده ارتش نیز معترضین را «مگس» خواند! ۲۲۷ نماینده از ۲۹۰ نماینده مجلس اسلامی نیز از قوه قضائیه خواسته‌اند تا حکم «حداکثر مجازات» یعنی اعدام علیه معترضان زندانی صادر کند. چند هزار نفر در بازداشت هستند و زندانیان از شکنجه و تجاوز جنسی گزارش می‌دهند.
از این زندانیان برخی در حال حاضر محاکمه می‌شوند و شماری از آنها با مجازات اعدام روبرو هستند. با اینهمه به نظر می‌رسد که معترضان هراسی از این وضعیت ندارند. تهدیدها دیگر اثر بازدارنده ندارند. آینده هرچه باشد، روشن است که حکومت دینی هرگز بر این ایرانیان جوان پیروز نخواهد شد.
*منبع: روزنامه آلمانی تاتس (تاگس تسایتونگ)
*ترجمه و تنظیم: حنیف حیدرنژاد
