بنجامین وینتال (اورشلیم پست) – از زمان وقوع انقلاب اسلامی در فوریه ۱۹۷۹ در ایران، رژیم آخوندی همواره معترضان مسالمت‌جو را با تحمیل خشونت عریان سرکوب کرده است. دستگیری دستجمعی معترضان ایرانی از آغاز تظاهرات سراسری اواسط سپتامبر علیه دولت دینی در واکنش به قتل مهسا امینی دختر ۲۲ ساله این پرسش ضروری را مطرح می‌کند: آیا اسلامگرایان بی‌رحم حاکم بر ایران اعدام دستجمعی معترضانی را که در سیستم کیفری وسیع کشور برای آنها پرونده‌سازی شده به اجرا درخواهد آورد؟
چند نفر دستگیر و به اعدام محکوم شده‌اند؟
به گزارش خبرگزاری حقوق بشری هرانا، رژیم ایران دست‌کم ۳۴۸ معترض را کشته و ۱۵هزار و ۹۰۰ شهروند را بازداشت کرده است. ده‌ها کودک در سرکوب خشونت‌آمیز توسط رژیم به قتل رسیده‌اند. بنا بر گزارش‌ها، مهسا امینی که در ۱۶ سپتامبر جان باخت، به دلیل رعایت نکردن حجاب اسلامی و به درستی نپوشاندن موی سر خود به وسیله نیروهای گشت ارشاد دستگیر شد و مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
تاریخچه اعدام‌های دستجمعی ایران
لادن بازرگان فعال سیاسی و حقوق بشر ایرانی- آمریکایی به اورشلیم پست می‌گوید: «تاریخ نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران زندانیان را با اتهامات ساختگی «محارب» (کسی که با خدا جنگ می‌کند) اعدام خواهد کرد تا با ایجاد رعب و وحشت مردم را وادار به تسلیم کند. ما اعدام‌های دستجمعی دهه ۶۰، کشتار ۶۷، اعدام‌های پس از جنبش سبز ۸۸ ، اعتراضات دی‌ماه ۹۶ و قیام آبان ۹۸ را داشتیم. در حال حاضر همه زندانیان سیاسی سابق آن قیام‌های گذشته، افرادی مانند مجید توکلی، حسین رونقی، آرش صادقی، توماج صالحی، گلرخ ایرایی و هزاران نفر دیگر دستگیر شده‌اند و ما نگران سلامتی آنها هستیم.»
خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی روز یکشنبه اعلام کرد که دادگاه انقلاب برای یک نفر به دلیل شرکت در «اغتشاش» حکم اعدام صادر کرده است. این رسانه همچنین گفته است که این فرد به اتهام «آتش زدن ساختمان دولتی، اخلال در نظم عمومی، اجتماعات، تبانی برای ارتکاب جنایت علیه امنیت ملی، دشمنی با خدا و افساد فی الارض» به اعدام محکوم شده است.
یک نظام حقوقی عاری از حقوق
سازمان‌های مدافع حقوق بشر مدت‌هاست استدلال می‌کنند که سیستم قضایی غیرشفاف رژیم ایران به طرز تاسفباری ناکارآمد است و هنجارهای بین‌المللی را برای رسیدگی‌ها و محاکمات قضاییِ منصفانه رعایت نمی‌کند.
محمود امیری مقدم بنیانگذار و مسئول سازمان حقوق بشر ایران مستقر در اسلو به خبرگزاری جهانی فرانسه گفت: «معترضان در مرحله بازجویی به وکیل دسترسی ندارند؛ برای اعترافات دروغین تحت شکنجه جسمی و روحی قرار می‌گیرند و بر اساس این اعترافات محکوم می‌شوند.»
وضعیت اضطراری سرنوشت معترضان زندانی در گزارشی از فاکس نیوز نیز در روز سه‌شنبه به تصویر کشیده شد. تیتر این گزارش هشدار داده است: «ایران ممکن است از اعدام‌های دستجمعی برای سرکوب اعتراضات ضد حجاب در سراسر کشور استفاده کند.»
لادن بازرگان به دلیل تجربه شخصی خود با بی‌قانونی محض رژیم ایران آشناست. او در دهه ۶۰ به دلیل فعالیت‌های سیاسی مخالفت با جمهوری اسلامی در زندان مخوف اوین زندانی شد. برادر او، بیژن، در تابستان خونین ۱۳۶۷، زمانی که حداقل ۵۰۰۰ مخالف ایرانی در زندان‌های جمهوری اسلامی در سراسر کشور از بین رفتند، به قتل رسید. بازرگان می‌گوید: «جمهوری اسلامی ایران در دهه ۶۰ به بهانه انقلاب و جنگ می‌توانست روزانه صدها نفر را بدون ترس از توبیخ جامعه جهانی اعدام کند، اما اکنون جمهوری اسلامی به وجهه بین المللی خود اهمیت می‌دهد. خامنه‌ای می‌داند که بدون حمایت بین‌المللی نمی‌تواند به حکمرانی خود ادامه دهد، بنابراین فشار غرب، سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری، جمهوری اسلامی ایران را مجبور به توقف اعدام‌ها می‌کند.»
فراخوان برای تغییر یک سیستم ظالمانه
دانیل پایپس مورخ برجسته‌ای که سرپرستی مجمع خاورمیانه مستقر در فیلادلفیا را بر عهده دارد، به اورشلیم پست می‌گوید: «اعتراضات در زمان بسیار خوبی شروع شده‌اند. یکی وضعیت بد سلامتی خامنه‌ای است به این معنی که هر آن امکان دارد او بمیرد. دیگر اینکه، حمایت نظامی جمهوری اسلامی ایران از روسیه و تهاجم پوتین به اوکراین بطور بی‌سابقه‌ای افکار غرب را علیه تهران برانگیخته است.»
حمید چرخکار استاد دانشگاه ایرانی آمریکایی نیز به اورشلیم پست گفته است: «اگر ما در چند دهه اخیر چیزی در مورد رژیم ایران یاد گرفتیم، این است که از کشتن شهروندان بی‌گناه و گسترش وحشت در داخل و خارج از کشور هیچ پروایی ندارد. اعضای به اصطلاح مجلس به طرز تکان دهنده‌ای به اعدام معترضان رای مثبت دادند. من شک ندارم که آنها قصد دارند چنین حکم وحشیانه و غیرانسانی را اجرا کنند. در عین حال، مقامات رژیم هم ترسیده‌اند. آنها خوب می‌دانند که هرچه خون بیشتری بریزند، مردم مصمم‌تر می‌شوند تا با آنها مبارزه کنند و در نهایت تمام این نظام ظالم را سرنگون کنند. شیوه معمول حکومت که همیشه “سرکوب” بوده قدرت خود را از دست داده است. مردم در خیابان‌ها فریاد می‌زنند: اگر یکی از ما را بکشید ۱۰۰۰ نفر دیگر به این مبارزه خواهند پیوست.»
چرخکار همچنین بر روند تغییر رژیم از جمله توقف مذاکرات هسته ای ایران تاکید کرده و می‌گوید: «ما به تجربه خوب می‌دانیم که حکومت در ایران فقط تسلیم فشارها می‌شود. این تنها زبانی است که می‌فهمند. در دو ماه گذشته، دنیا از نزدیک مشاهده کرده است که حکومت ایران هیچ مشروعیتی ندارد و از کشتن مردم خود نیز هراسی ندارد. بنابراین همان دیپلماسی قدیمی دیگر جوابگو نیست. غرب باید اپوزیسیون ایران را به رسمیت بشناسد و از مردم ایران در مبارزه برای تغییر این رژیم حمایت کند. متأسفانه هنوز از برخی مقامات آمریکایی می‌شنویم که ایرانی‌ها به دنبال اصلاحات هستند که نشان‌دهنده یک سوء تفاهم بزرگ از واقعیت آنچیزیست که در داخل ایران می‌گذرد. کشورهای اروپایی باید دیپلمات‌های رژیم را اخراج کنند، هرگونه مذاکره با رژیم را خاتمه دهند و به صراحت اعلام کنند که با یک دولت نامشروع مذاکره و معامله نخواهند کرد.»
*منبع: اورشلیم پست
*نویسنده: بنجامین وینتال
*ترجمه و تنظیم: لادن بازرگان
