نادر زاهدی -در حالی که انقلاب ملی و مردمی ایران سومین ماه مبارزات ضدجمهوری اسلامی را پشت سر می‌گذارد، نیروهای سرکوب و تبلغیاتی رژیم همچنان در تلاش برای سرکوب و انحراف این خیزش ملی و ایرانی هستند؛ حربه‌هایی نظیر منطقه‌ای و محلی کردن اعتراضات، تبدیل تفاوت‌ها و تنوع قومی و مذهبی به یک مشکل میان معترضان و تفرقه‌افکنی در فضاهای رسانه‌ای و اجتماعی از مواردی هستند که در طول مبارزات ملت ایران، عوامل امنیتی و تبلیغاتی حکومت اسلامی به انواع و اشکال مختلف به آنها دامن زده‌اند.
صف‌بندی فعلی که میان ملت و حکومت اسلامی جریان دارد، به تعبیر علی خامنه‌ای- که سرنگونی او یکی از اهداف اصلی انقلابیون است- ملت ایران را یکپارچه و متحد، دشمن تمامیت جمهوری اسلامی قرار داده است؛ دشمنی که با طرح شعارهایی از جمله در آزادی پوشش زنان شروع و با هدف سرنگونی حکومت اسلامی و گذار از آن به دولتی دمکراتیک- سکولار و حقوقی و جامعه ای آزادی و توام با امنیت، همچنان ادامه دارد.
تحرکات و فعالیت‌هایی که از سوی اقشار مختلف مردم و اصناف گوناگون ملت ایران طی ماه‌های اخیر انجام شده است، سویه‌هایی از آزادیخواهی و برابری‌طلبی است که در بیش از چهار دهه حاکمیت اسلام انقلابی با ایدئولوژی خشن و ضدانسانی، به چالش کشیده شده و ملت ایران را در سرکوب، شکنجه، اعدام و تبعید، از مسیر پیشرفت و آزادی باز داشته است. درواقع، آزادی رکن اصلی انقلاب ملی ایران و پایه اساسی خواست‌های حقوقی ملت ایران است. آزادی که در رهایی وطن از فاشیسم مذهبی ممکن و مقدر بوده و اکنون در سرآغاز آن، در صدد برطرف کردن مانع عمده یعنی جمهوری اسلامی است.
شعارهای مداوم و تکرار شونده و دائمی که در همه شهرها- شهرستان‌ها و روستاهای کشور به گوش می‌رسد، امسال را سال سرنگونی جمهوری اسلامی و فروپاشی رژیم و علی خامنه‌ای، اعلام می‌کنند. با شروع اعتصابات در میان بخشی از کارگران و کارمندان و گسترش آن به دیگر مراکز بهداشتی- پزشکی- آموزشی و دانشگاهی، گام‌های تازه‌ای هستند که انقلاب ملی و مردمی ایران، به ناظران و شاهدان و همه کسانی که نگران ایران هستند، نشان می‌دهند.
با هر گامی که انقلاب ایرانی برمی‌دارد و با هر پیشروی که انقلابیون مخالف جمهوری اسلامی به دست می‌آورند، دستگاه ایدئولوژی و سرکوب رژیم هم ترفندها و ابزارهای تازه‌ای را به میدان می‌کشاند. توهین به مخالفان توسط سران و عوامل وابسته به حکومت اسلامی- شکنجه و تجاوز به دستگیرشدگان- اعلام احکام اعدام- تهدید مخالفان داخلی و خارج از کشور به ترور و حذف فیزیکی و تطمیع برخی از فعالین اجتماعی- فرهنگی و سیاسی، نمایش‌هایی هستند که در روزهای گذشته از سوی جمهوری اسلامی، در معرض افکار عمومی گذاشته شده‌اند.
تردیدی نیست که استمرار انقلاب ملی در ایران و رسیدن به دوره پس از جمهوری اسلامی، از سویی تحکیم همبستگی و همراهی ملی از بلوچستان و خوزستان تا خراسان و آذربایجان و کردستان، از تهران تا برلین و تورنتو و… را می‌طلبد و از سوی دیگر، آگاهی از برنامه‌های آلترناتیوسازی اتاق فکر رژیم و هوچیگری‌های عوامل پیدا و پنهان رژیم در داخل و خارج کشور را ضرورت داده است؛ انقلابی که در ایران جریان دارد و نسبت به اعترضات پیشین، توانسته هم از نظر زمانی تداوم داشته باشد و هم از نظر نیروی انسانی، اقشار بیشتری را جذب شعارها- آرمان‌ها و اهداف ضدجمهوری اسلامی کرده، تنها با هوشیاری و تبدیل شور انقلابی به شعور ملی و اجتماعی می‌تواند به آرزوی حقوقی و انسانی ایرانیان در دستیابی به آزادی و دمکراسی، موفق شده و ایرانی آباد و آزاد و پیشرفته با دولتی دمکراتیک- سکولار و حقوقی برقرار سازد.
