جمهوری اسلامی در تنگنای تاریخی قرار گرفته است. نهادهای تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر و عوامل اجرایی در رده‌های بالا و میانی که صاحب تریبون هستند در تشریح وضعیت و توجیه آن و ابعاد بحرانی که نظام گرفتارش شده، گیج و سردرگم مانده‌اند و نمی‌دانند ادعای «بی‌اثر» بودن و شکست اعتراضات برای نظام مفید است یا تبلیغ روی «اثرگذار» بودن آن! از همین رو آنها در توجیه و تفسیر وضعیت دو دیدگاه متناقض را تبلیغ می‌کنند.
مقامات مسئول و تحلیلگران و رسانه‌های داخلی وابسته که اختیاری از خود ندارند، اگر از اثرات اعتراضات بر تشدید فشارهای بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، تحریم، افزایش قیمت ارز و بهم ریختن بازار و اعتصاب‌ها بگویند، به اجبار اعتراف می‌کنند که اعتراضات مردم در این سه ماه تأثیرگذار بوده و حکومت تا چه اندازه ضربه خورده است. اگر هم بحران را به گردن «اغتشاشگران» و «دشمن» بیندازند و وضعیت را با تأثیرگذاری آنها قلمداد کنند، در عمل ناکارآمدی نظام و ناتوانی آن را تأیید می‌کنند!
محمد صفایی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی می‌گوید: «اغتشاشات در کشور به حوزه‌های مختلف اقتصادی از جمله بازار بورس، طلا و ارز آسیب وارد کرد و مسلماً دلیل بخشی از تورم موجود بازار، اغتشاشات است.» او تأکید می‌کند هدف بانیان آشوب آسیب زدن به اقتصاد و نظام است. بسیاری از عوامل نظام معتقدند هدف براندازان و دشمنان از راه‌انداختن این اعتراضات «تشدید نارضایتی» و «تحریک مردم علیه نظام» است.
در هفته‌های اخیر در چند نوبت بازاریان و کارکنان واحدهای صنعتی از جمله پرسنل صنعت نفت و کارگران ذوب‌آهن و فولادسازی‌ها دست به اعتصاب زدند.
اعتصاب سراسری کارکنان رسمی صنعت نفت
عسلویه
شنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۱#اعتصابات_سراسری #IranRevolution pic.twitter.com/TUC0m5ckUh
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) December 17, 2022
حالا که قیمت ارز ترمز بریده و دلار نزدیک ۴۰ هزار تومان شده و تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی مشکلات حکومت را از همه نظر تشدید کرده و غربی‌ها «احیای برجام» را که شانس رژیم برای کاهش تحریم‌ها بود، در عمل از روی میز کنار گذاشته و رسماً اعلام کرده‌اند که روی تظاهرات در ایران تمرکز کرده‌اند، همگی تأیید می‌کنند که جنبش انقلابی مردم ضربه بزرگی به نظام وارد آورده است.
اتفاقاً یک از مواضع مقامات ارشد دولتی از جمله ابراهیم رئیسی «قاضی مرگ» از همین زاویه است منتها کلمات و عبارات نابجا مانند «پیشرفت کشور» را به کار می‌برد! وی در سه ماه اخیر بارها گفته «دشمنان با اغتشاشات می‌خواهند پیشرفت کشور را از حرکت بازدارند!»
خیزش سراسری مردم ایران وارد چهارمین ماه شده و با وجود سرکوب شدید و تحمیل فضای پلیسی بر شهرها، مردم در هر گوشه و کناری که چشم نیروهای امنیتی را دور می‌بینند شروع به اعتراض و شعار دادن علیه حکومت می‌کنند.
با اینهمه شماری از عوامل و دست‌اندرکاران نظام نظر دیگری دارند و به انکار واقعیت پرداخته و دیوار حاشا را مرتب بلندتر می‌کنند!
پاسدار احمد وحیدی وزیر کشور جمهوری اسلامی و از عوامل اصلی سرکوب مردم مدعی شده «وضعیت آرام است!» وی گفته «تلاش‌های دشمن نقش برآب شده و تیرشان به سنگ خورده است!» برای این گروه قابل تحمل نیست که بشنوند و یا مجبور شوند اعتراف کنند که «اغتشاشات» به نظام ضربه زده! از جمله به این دلیل که ضعف و ناکارآمدی بلافاصله متوجه خود آنها که زمام نظام را در دست دارند می‌شود!
اینهمه در حالیست که نیروی انتظامی به فرمان مستقیم علی خامنه‌ای برای «داغ کردن» مردم و با پشتیبانی بسیج و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و انواع مزدوران موازی، صدها نفر را کشته‌اند و بازداشت کرده‌اند تا نظام آسیب نبیند و به قول خودشان «توطئه‌ها خنثی شود!» اما نتوانستند مردم را ساکت کنند.
مترو تهران: زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
شنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۱#مهسا_امینی#انقلاب_ملی_ایران#IranRevolution pic.twitter.com/jFGnhkvsoY
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) December 18, 2022
شماری دیگر از مقامات و مدافعان رژیم نیز ترمز بریدن قیمت دلار را نه به خاطر اغتشاشات بلکه ناشی از «مدیریت» می‌دانند. بهروز محبی نجم‌آبادی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی درباره علت گرانی دلار می‌گوید «ما به اندازه کافی دلار داریم و فاصله بین عرضه و تقاضا و سوداگری برخی از افراد در بازار ارز باعث گرانی‌های اخیر شده است.»
روزنامه جمهوری اسلامی نیز ادعای مقامات دولتی را که می‌گویند افزایش قیمت دلار و گرانی‌ها به دلیلی «اغتشاشات» است زیر سئوال برده و مینویسد، «گرانی ماشین، لوازم خانگی، مواد غذایی، خدمات و سایر اقلام مورد نیاز خانواده‌ها قبل از اغتشاشات بین ۳۰ تا ۲۰۰ درصد رشد داشته‌اند و روشن است که این رشد سرسام‌آور گرانی‌ها ربطی به اغتشاشات ندارد.»
این شرایط برای جمهوری اسلامی چیزی جز یک تنگنای تاریخی نیست! در این وضعیت، آنهایی که در حوزه اقتصادی و سیاسی مسئولیت دارند به دنبال آن هستند که اعتراضات و «آشوب» و «توطئه دشمنان» را عامل بحران معرفی کنند و مدام اصرار دارند که هدف دشمن ضربه به پیشرفت و اقتصاد بود بدون آنکه توضیح دهند کدام «پیشرفت» و کدام «اقتصاد»؟! پس اینهمه اعتراضات و تجمعات و اعتصابات صنفی در سال‌های اخیر برای چیست؟! مسئولان امنیتی هم برای اینکه تقصیری متوجه آنها نباشد مرتب ادعا می‌کنند شرایط آرام است و دشمن نتواست به اهدافش برسد بدون آنکه توضیح دهند پس این فضای امنیتی در شهرها و سرکوب مداوم و هجوم و بازداشت شهروندان و صدور احکام اعدام برای چیست؟!
در این میان، تحلیلگران حکومت می‌گویند «براندازان تغییر فاز داده‌اند» و از اعتراضات خیابانی سراغ کارزارهای اقتصادی مثل «تحریم شرکت‌ها و تولیدکنندگان حکومتی» و «خروج پول از بانک» و «افزایش مصرف انرژی» و سایر موارد رفته‌اند که پیامدهای بلندمدت اقتصادی دارد. به عبارت دیگر، جمهوری اسلامی و اقلیتی که پایگاه آن را تشکیل می‌دهند به هر «تحلیل» و «نظر» و «ادعا»یی چنگ می‌اندازند جز دیدن و اقرار به تنگنای تاریخی که حکومت گرفتارش شده و مردمی که آن را نمی‌خواهند و سرانجام به زیرش خواهند کشید.
