در پی گسترش دامنه اعتصاب کارکنان پتروشیمی آبادان، فعالیت این واحد روز دوشنبه پنجم دی بطور کامل متوقف شد. علت این اعتصاب «تهدید» و «فشار امنیتی» علیه کارگران اعلام شده است. روز گذشته نیز ۳۰ کارگر پیش از برگزاری اعتصاب در عسلویه بازداشت شدند که همچنان ۱۵ تن از آنها در بازداشت هستند.
بر اساس این گزارش، شماری از کارکنان پتروشیمی آبادان در اعتراض به نامه‌های تهدیدآمیز به دلیل شرکت در تجمع‌های اعتراضی پیشین، روز یکشنبه به‌صورت پراکنده دست از کار کشیده و اعتصاب کرده بودند، اما با پیوستن سایر کارکنان به این حرکت اعتراضی در روز دوشنبه فعالیت این مجتمع بطور کامل متوقف شد.
تعداد و دامنه اعتراضات و اعتصاب‌های کارگران واحدهای صنعتی و تولیدی هم‌زمان با اعتراضات سراسری در بیش از سه ماه گذشته افزایش یافته است.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت خواست فوری کارگران را «پایان دادن به احضارها و تهدیدهای امنیتی» عنوان کرد و نوشت اعتراضات این کارگران به بدتر شدن وضعیت معیشتی‌شان بوده است.
در روز سوم دی‌ماه نیز گروهی از کارگران معروف به «ارکان ثالث نفت و گاز» در منطقه ویژه انرژی عسلویه قصد داشتند یک تجمع را سازمان بدهند اما نیروهای امنیتی با بازداشت ۳۰ نفر از کارگران و استقرار در مکان اعلام شده برای تجمع، مانع از آن شدند که کارگران به یکدیگر بپیوندند.
بر اساس گزارش شورای سازماندهی کارگران پیمانی ۱۵ تن از کارگران بازداشت شده در بعد از ظهر همان روز آزاد شدند اما ۱۵ تن از آنان همچنان در مکان نامعلوم بازداشت هستند.
کارگران در فراخوان خود برای اعتصاب تأکید کرده بودند که «ما برده نیستیم». خواسته این کارگران حذف شرکتهای پیمانکار، اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، افزایش دستمزد، پرداخت مزایای شغلی و حقوق برابر با پتروشیمی‌های مستقر در منطقه اعلام شده بود.
کارکنان رسمی و پیمانی شاغل در صنعت نفت و گاز در سه ماه گذشته و از نخستین روزها پس از آغاز جنبش انقلابی علیه جمهوری اسلامی بارها در اعتراض به وضعیت معیشتی، دستمزد اندک، شرایط کاری سخت و بهره‌کشی شرکتهای پیمانکاری اعتصاب کردند. .
کارکنان رسمی صنعت نفت ۲۶ آذر ۱۴۰۱ در چندین واحد صنعتی در شهرهای مختلف دست به اعتصاب زدند. این دومین دور اعتراضات کارکنان رسمی صنعت نفت در پاییز امسال بود و به دلیل عدم رسیدگی به مطالبات کارکنان صنعت نفت، از جمله افزایش حقوق و دستمزد، حذف مالیات زیاد از حقوق و حذف سقف حقوقی بوده است.
دور نخست اعتصاب سراسری کارکنان رسمی صنعت نفت در نیمه آبان‌ماه برگزار شده بود. در آن دور از اعتصاب، کارکنان رسمی شرکت نفت و گاز پارس شاغل در ۳۷ سکوی گازی در منطقه پارس جنوبی، در اعتراض به عدم اجرای ماده ده، عدم اصلاح جدول‌های استخدامی و عدم پاسخ به سایر مطالبات خود، از ارسال گزارشات روزانه میزان استخراج و تولید این سکوها و فرم‌های دستور کار تعمیرات، به مقامات بالاتر خودداری کردند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی، با انتشار گزارشی از این اعتصاب نوشته بود که «هر کدام از این سکوها روزانه حدود بیست و هشت میلیون متر مکعب گاز و میعانات گازی تولید می‌کنند. برابر مقررات کاری باید به‌طور روزانه میزان تولید از هر سکو به مدیران ارشد گزارش شود، تا بر اساس آن، وزارتخانه برای مصارف شهری در استان‌ها، کارخانجات و خوراک صنایع، برنامه‌ریزی کند. عدم ارسال این گزارشات، وزارت نفت را با مشکلات جدی برنامه‌ریزی مواجه می کند.»
کارکنان پیمانی صنعت نفت نیز که تحت استخدام شرکتهای پیمانکاری فعال در پروژه‌های نفتی هستند هم در این مدت بارها در اعتراضات به درآمد ناچیز و شیوه ناعادلانه کار-استراحت اعتراض و اعتصاب کرده‌اند.
کارکنان پیمانی صنعت نفت در شهریور گذشته اعتصابی دو روزه را برگزار کردند که طی آن بیش از ۲۵۰ نفر از کارکنان اعتصاب‌کننده بازداشت شدند. برای شماری از کارگران پرونده قضایی تشکیل و با سپردن وثیقه و کفالت آزاد شدند و چند تن دیگر از کارگران همچنان در زندان هستند.
کارکنان پیمانی صنعت نفت طی مهر و آبان و آذر نیز اعتصاباتی برگزار کردند اما با فشار شدید نیروهای امنیتی و بازداشت کارگران، این اعتصابات پایدار نماند. برای نمونه بخش تعمیرات مجتمع تولید اوره پتروشیمی پردیس در منطقه عسلویه هم، روز چهارشنبه ۱۱ آبان، در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالبات خود، اعلام اعتصاب کردند.
در هفتم آبان نیز قرار بود اعتصاب سراسری از سوی نیروهای پیمانی نفت برگزار شود اما این اعتصاب به تعویق افتاد. در نهم آبان‌ماه شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از افزایش فشارهای امنیتی گسترده بر کارکنان پیمانی صنعت نفت خبر داده و با انتشار خبر ربوده شدن یکی از کارگران پروژه‌ای به نام محمد ململی گلزاری توسط نیروهای امنیتی نوشته بود که «نیروهای امنیتی در هماهنگی کامل با حراست پالایشگاه و حراست سایر پروژه‌ها، تاکنون تعداد زیادی از همکاران را بازداشت کرده‌اند.»
این شورا در ادامه این بیانیه افزود: «با توجه به این شرایط و امنیتی شدن بیشتر محیط‌های کار، شورای سازماندهی در همفکری با همکاران به این نتیجه رسید که اعتصاب اعلام شده در ۷ آبان را موقتا به تعویق انداخته، و با تدارک بیشتری برنامه‌های اعتراضی آتی خود را تعیین نماید.»
با اینهمه طی سه ماه گذشته که خیزش ملّی علیه جمهوری اسلامی در جریان بوده، همواره اعتصابات کارکنان رسمی و پیمانی صنعت نفت نیز خبرساز شده است. جمهوری اسلامی از اثرگذاری مهم اعتصابات سراسری برای پیشبرد انقلاب مردم علیه نظام آگاه است و به همین دلیل بخش مهمی از تشکیلات و اقدامات سرکوبگرانه امنیتی- قضایی را برای جلوگیری از اعتصابات سراسری به ویژه در صنعت نفت و از سوی اصنافی چون آموزگاران به کار گرفته است.
