ایرانیان در پی کوشش بیش از یکصدساله برای نیل به استقلال و دموکراسی و در تلاش بی‌وقفه برای بستن پرانتز سیاه و شوم جمهوری اسلامی، اینبار سه ماه تمام است که با شجاعتی خیره کننده به خیابان‌ها آمدند و با هر امکانی در تلاش هستند تا ضرباتی اساسی بر پیکر اهریمنی رژیم وارد کنند. سه ماه مبارزه برای حرمت زن، که حرمت انسان است و زندگی انسانی که طبیعی‌ترین حقوق پامال شده ایرانیان است، و بستر هر دوی اینها یعنی آزادی که سرآمد موهبات است. در طول این سه ماه پر جنب و جوش که هر روز خبر از ظهور شجاعت و شرافت در گوشه و کنار ایران به دیده و گوش می‌رسید، مردم از طبقات و قشرهای گوناگون و در زیر سرکوب گسترده مستبدان ضدبشر، سر برآوردند تا آشکارا بگویند چرا دیگر نمی‌خواهند در ساختار پلید استبداد حاکم نقش انسان‌های زنده را بازی کنند؛ تا بگویند برای کدامین برای‌های غیرتکراری است که اینچنین جان شیرین در دست گرفته به میدان مبارزه می‌آیند.
جامعه ایران امروز از نیروهای سیاسی به مراتب پیشروتر است. مدت‌هاست که نیروهای سیاسی نتوانستند خود را با خواسته‌ها و ذهنیتِ رشدیافته‌ی مردم همراه کنند و متناسب با تغییر دید و زیست جامعه تغییر کرده و حرکت کنند. در این سه ماهه آنچه غایب اصلی و بزرگ صحنه سیاسی است، بیان سیاسی متناسب، همسو و مکمل مبارزات سراسری و شجاعانه مردم است.
جوانان و نوجوانان و سایر نسل‌ها و قشرهای جامعه با دادن بیش از ۳۰هزار بازداشتی، صدها کشته و ده‌ها یا شاید صدها جوان پای چوبه دار، با خانواده‌های داغدار ولی پایدار، با مبارزان زخم‌خورده و دل‌شکسته اما برقرار، در میان دسیسه‌های روزمره داخلی از سوی رژیم و عوامل و متحدانش و دشمنی‌ها و طرح‌های بدخواهان خارجی ایران مستقل و آزاد، سه ماه است که پرچم مبارزه‌ای را برافراشته نگه می‌دارند که همچنان، بیان و عمل سیاسی حرکت‌شان را انتظار می کشند.
اپوزیسیون جمهوری اسلامی باید بداند که مردم زخم‌خورده و مبارز ایران هرچند در گفتگوهای روزمره خود همواره از چرایی عدم ائتلاف سیاسی نیروهای موجود می‌پرسند و به امید چنین ائتلافی هستند؛ اما باید دانست مردمی که بیشترین زخم‌ها را در این سال‌ها تحمل کرده‌اند و آینده خود را با حکومت ضدبشر سفاک، هر روز تیره‌تر می‌بینند، تا همیشه چشم به راه نخواهند ماند و هر گزینه‌ی دیگری را ممکن است به محک تجربه بگذارند.
اپوزیسیون ایران باید بداند که در نبود یک نیروی سیاسی قدرتمند ملی و دموکراتیک، ممکن است هر شیاد فرصت‌طلبی از دل جمهوری اسلامی یا از دسیسه‌ی جهانی دیگری، برآمده و مردم به ستوه‌آمده و زخم‌خورده ایران را نوید دروغینِ بارانی دهد اما تنها فضای تیره‌اش را نصیب‌شان گرداند.
نهضت مقاومت ملی ایران به عنوان دیرپاترین نیروی خواهان حاکمیت ملی، جدایی کامل دین از دولت و حفاظت بی چون و چرا از تمامیت ارضی کشور که با الهام از دکترین دکتر شاپور بختیار پرچم مبارزه با حکومت اهریمنیِ ضدِملی و ضدِ بشری را کماکان برافراشته نگه داشته، مانند همیشه اما اینبار با اعلام این ضعف بزرگ یعنی عدم وجود بیان و حرکت سیاسی متناسب و همسو با مبارزات اخیر داخل کشور، که زمینه جدی خطرات و دشواری‌های گسترده را برای آرمان‌های اساسی و تاریخی ملت ایران ایجاد خواهد کرد، همه نیروهای سیاسی داخل و خارج کشور را به سازماندهی و ائتلاف در یک جبهه‌ی گسترده ملی فرا می‌خواند تا با ارائه برنامه‌ای در سه محور اساسی، تامین و تضمین آزادی‌های فردی و اجتماعی جامعه مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر، تاکید و پیگیری منافع ملت ایران و توجه و اولویت‌دهی به تلاش همه‌جانبه و عملی جهت استقرار عدالت اجتماعی، حلقه مفقوده مبارزه جانانه مردم ایران را تکمیل نمایند.
امید است تا نیروهای سیاسی اینبار برای مردمی که بیشترین زخم‌ها را در سه ماه گذشته برداشته‌اند و متاسفانه همچنان افقی خون‌بار در پیش دیدگان خود دارند، با یک تصمیم اساسی و تاریخی به این جنایات و سیاهی‌ها پایان داده، راه را برای حرکت به سوی آینده‌ای به دور از استبداد داخلی و دخالت‌های خارجی هموار سازند.
نهضت مقاومت ملی ایران اعلام می‌دارد که همواره برای رساندن پیام آزادیخواهانه‌ی ملت ایران به افکار عمومی جهان و برای تحقق همبستگی میان نیروهای آزادیخواه و دمکرات در داخل و خارج از کشور خواهد کوشید.
ایران هرگز نخواهد مرد.
دوشنبه، ۱۲ دی ۱۴۰۱ / ۲ ژانویه ۲۰۲۳
نهضت مقاومت ملی ایران
