نازنین افشین جم در گفتگو با کیهان لایف: سیاستمداران غرب قبل از رها کردن کامل رژیم به یک آلترناتیو موقت نیاز دارند

- نازنین افشین جم- مک‌کی در گفتگو با کیهان لایف درباره چگونگی شکل‌ گرفتن ایده برگزاری شبکه‌ای از همایش‌های آنلاین و  چرایی راه‌اندازی آنها و نکاتی از نخستین وبینار که ۲۲ ژانویه برگزار شد توضیح داده است.
- نازنین افشین جم: گروهی تأثیرگذار از متخصصان، فعالان، کارآفرینان، بشردوستان و چهره‌های سیاسی در نخستین کنفرانس شرکت داشتند. من به ویژه می‌خواستم برخی از این گروه‌های جدیدتر که به تازگی تشکیل شده‌اند، با یکدیگر گفتگو کنند.
- «من در این گروه‌ها و افرادی مانند شرکت‌کنندگان امید زیادی جهت تشكیل كنفرانس‌هایی با كارشناسان موضوعی می‌بینم كه به مسائل دشواری بپردازند كه می‌بایست مورد توجه سیاستمداران غرب قبل از رها كردن كامل رژیم و پذیرفتن یک گروه آلترناتیو موقت مثل شورای هماهنگی یا ائتلاف و یا دولت در تبعید قرار بگیرد.»

چهارشنبه ۵ بهمن ۱۴۰۱ برابر با ۲۵ ژانویه ۲۰۲۳


ناتاشا فیلیپس (کیهان لایف) – نازنین افشین جم- مک‌کی فعال حقوق بشر و یکی از بنیانگذاران  کارزار «اعدام کودکان را متوقف کنید» به تازگی شبکه‌ای از کنفرانس‌های‌ آنلاین برای گفت و شنید بین گروه‌های ایرانی مخالف جمهوری اسلامی راه‌اندازی کرده است.

این شبکه تلاش می‌کند سازمان‌ها و ایرانیان شاخص مدافع حقوق بشر و طرفدار دمکراسی  را گرد ‌آورد تا درباره فرصت‌های همکاری گفتگو کنند.

اولین وبینار این شبکه روز ۲۲  ژانویه ۲۰۲۳ برگزار شد و ۲۵ شرکت کننده از سازمان‌های مختلف مانند اتحادیه ملی برای دمکراسی در ایران  (NUFDI)، انجمن جهانی ایران  (GIA) شورای دمکراسی ایران  (IDC) و شماری از جامعه ایرانیان مهاجر  از جمله گلشیفته فراهانی بازیگر ایرانی- فرانسوی، حسن شریعتمداری فعال سیاسی و رضا مریدی نماینده پیشین پارلمان کانادا در آن شرکت داشتند.

ایران در کشاکش یک خیزش انقلابی علیه حکومت جمهوری اسلامی بسر می‌برد. انقلابی که از ماه سپتامبر پس از قتل حکومتی مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد.

به گفته گروه‌های حقوق بشر، از آغاز اعتراضات، بیش از ۵۰۰ تن از جمله دست‌کم ۷۱ کودک توسط نیروهای امنیتی رژیم ایران کشته شده‌اند.  اتحادیه اروپا، بریتانیا و ایالات متحده در یک تلاش هماهنگ برای مهار سرکوب وحشیانه رژیم علیه معترضان، تحریم‌های فزاینده‌ای را در ارتباط با جمهوری اسلامی به  اجرا درآورده‌اند.

نازنین افشین جم- مک‌کی در گفتگو با کیهان لایف درباره چگونگی شکل‌ گرفتن ایده این همایش‌های آنلاین و  چرایی راه‌اندازی آنها و نکاتی از نخستین وبینار توضیح داده است.

-چگونه به ایده برگزاری این کنفرانس‌های آنلاین رسیدید؟

-زمانی که ما در حال تشکیل یک بانک اطلاعاتی جهانی از زندانیان سیاسی ایرانی بودیم و آنها را از طریق سازمان خود «جمعیت عدالت ایران» در اختیار سیاستمداران سراسر جهان می‌گذاشتیم، متوجه شدیم که چند نفر دیگر نیز پایگاه چنین داده‌هایی را راه‌اندازی کرده‌اند. یعنی هزاران ساعت به دلیل دوباره‌کاری وقت تلف شده. اگر ما از قبل در مورد یکدیگر اطلاع می‌داشتیم، می‌توانستیم تلاش‌های خود را هماهنگ و ادغام کرده و کارآمدتر باشیم. در پروژه‌های دیگر نیز امیدوارم  بتوانیم دوباره‌کاری‌ ها را کاهش دهیم و در عوض به جذب و ارائه کمک و داوطلبانِ حامی برای کسانی بپردازیم که به آن نیاز دارند.

-به نظر شما نکات مهم نخستین کنفرانس چه بود؟

-گروهی تأثیرگذار از متخصصان، فعالان، کارآفرینان، بشردوستان و چهره‌های سیاسی در آن شرکت داشتند. من به ویژه می‌خواستم برخی از این گروه‌های جدیدتر که به تازگی تشکیل شده‌اند، با یکدیگر گفتگو کنند. هر کدام از آنها در رشته خود به ارائه‌ی دانش و اطلاعات پرداختند؛ به عنوان مثال، الیکا افتخاری از شورای دمکراسی ایران، کارشناس قوانین تحریم و اجرای تحریم‌های مربوط به آمریکاست. علی رهنما وکیل دادگستری در مسیری که باید در تشکیل شورای انتقالی طی کرد، آگاهی زیادی دارد. ژیزل نعیمی«انجمن جهانی  ایران» در مورد چارچوبی که برای تشکیل «مجمع شهروندان» لازم است صحبت کرد.

من در این گروه‌ها و افرادی مانند شرکت‌کنندگان امید زیادی جهت تشکیل کنفرانس‌هایی با کارشناسان موضوعی می‌بینم که به مسائل دشواری بپردازند که می‌بایست مورد توجه سیاستمداران غرب قبل از رها کردن کامل رژیم و پذیرفتن یک گروه آلترناتیو موقت مثل شورای هماهنگی یا ائتلاف و یا دولت در تبعید قرار بگیرد.

من همچنین شنیده‌ام که گروه‌ها برای فعالیت خود نیاز به بودجه دارند اما همه افراد حاضر در این کنفرانس داوطلب بوده و هر لحظه فراغت خود را وقف این هدف می‌کنند و البته اجرای چنین پروژه‌هایی هزینه‌های طبیعی نیز دارد. شاید بتوان صندوقی برای کمک به آنها ایجاد کرد.

-روند انتخاب سخنرانان در این کنفرانس‌های آنلاین چگونه است؟

-در این نشست فقط از گروه‌هایی دعوت کردم که می‌دانم سخت تلاش کرده‌اند. به همه گفتم که این گردهمایی متعلق به «من» نیست، بلکه یک جمع است و اگر کسی از گروه دیگری که باید آنجا باشد، می‌شناسند، می‌تواند به این کنفرانس بپیوندد. تنها مشکل این است که افزودن هر گروهی به معنی زمان کمتر برای صحبت دیگران بود. لیلا منصوری وکیل دادگستری در آمریکا که در مجامع مختلف فعالیت می‌کند، چند گروه همراه خود داشت. این گروه‌ها یک نظرسنجی درباره سازمان‌ها و اطلاعات تماس که سوشیانت زنگنه‌پور از «اتحاد برای دمکراسی در ایران» (ADI) جمع‌آوری می‌کند، پر کردند و ما این جزئیات را توزیع بین گروه‌ها خواهیم کرد تا بتوانند با یکدیگر در تماس باشند.

-گام بعدی چیست؟

-کنفرانس بعدی قرار است در ماه فوریه برگزار شود و تاریخی برای آن در نظر گرفته شده اما پیش از آن می‌خواهم از دیگران بازخورد بگیرم و ببینم برای کارآمدتر بودن آیا برگزاری گروه‌های کوچک‌تر با کسانی که روی موضوعات یا زمینه‌های مشابه کار می‌کنند مفیدتر خواهد بود یا نه.

*منبع: کیهان لایف (کیهان لندن به زبان انگلیسی)
*گزارشگر: ناتاشا فیلیپس
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن

 

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=311008