شاهزاده رضا پهلوی در مصاحبه با «اسکای نیوز»: من فارغ از گرایش سیاسی چه چپ چه راست یا میانه دست همکاری به سوی دیگران دراز کرده‌ام

-«اکنون زمانی است که جهان باید این واقعیت را درک کند و همزمان با هر کارزار فشار حداکثری بر رژیم به این فکر کند که چگونه می‌توان همزمان با افزایش فشار به رژیم،  حمایت از مردم ایران را هم در استراتژی خود گنجاند تا از شرّ این رژیم که معضل اساسی است و در درجه اول قرار دارد، رها شد.»
-«از نگاه من رهبری این جنبش را من به تنهایی نخواهم داشت و با کمک دیگرانی خواهد بود که هر یک نقش خودمان را داریم و به دنبال جلب حمایت و همراهی جامعه جهانی هستیم تا بالاخره این رژیم را به زانو درآوریم.»
-«در هفته‌های آینده قصد سفر به چند کشور را دارم و امیدوارم بتوانم در مورد مسائل ایران با مقامات بلندپایه آن کشورها صحبت کنم. هم مقامات بلندپایه و هم اعضای پارلمان آن کشورها. درباره این گفتگو خواهیم کرد که آنها بطور مشخص چه کمکی می‌توانند  به ما بکنند که این روند انتقالی صورت بگیرد.»
-«از مهم‌ترین و فوری‌ترین نگرانی‌های ما این است که رژیم ایران به دنبال ایجاد اینترنت داخلی برای جدا کردن مردم ایران از دنیاست و می‌خواهد وضعیتی شبیه کره‌ شمالی ایجاد کند. این چیزی نیست که ما اجازه بدهیم حکومت پیش ببرد. یکی از کمک‌ها این است که نگذاریم ایرانیان راه‌های ارتباطی خودشان را از دست بدهند.»

پنج شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۱ برابر با ۲۶ ژانویه ۲۰۲۳


همزمان با ادامه کارزار #من_وکالت_میدهم شاهزاده رضا پهلوی در مصاحبه با «اسکای نیوز» به بیان دیدگاه‌های همیشگی خود در مورد وضعیت ایران و آینده آن پرداخت.

وی با تاکید بر لزوم اتحاد مخالفان جمهوری اسلامی برای گذار از رژیم و فراهم آوردن شرایط لازم جهت تحقق دمکراسی در ایران، از برنامه خود برای سفر به کشورهای مختلف در چند هفته آینده و دیدار با مقامات دولتی و نمایندگان پارلمان این کشورها خبر داد.

عکس از توئیتر شاهزاده رضا پهلوی

شاهزاده رضا پهلوی تأکید کرد به فکر «پست و مقام» در آینده نبوده و نیست و بار دیگر تکرار کرد «تنها هدفم رساندن کشورمان به نقطه‌ای است که مردم در انتخاباتی آزاد سرنوشت خود را تعیین کنند.»

در مقدمه این مصاحبه مجری برنامه گفت «تخمین زده می‌شود بیش از ۵۰۰ نفر در ایران از زمان شروع اعتراضات سراسری که از سپتامبر آغاز شده کشته شدند. مرگ دختری جوان [مهسا امینی] در بازداشت گشت ارشاد که حجابش مطابق استاندارد حکومت نبود آغازگر این اعتراضات شد. اما اگر این اعتراضات موفق شده و به جمهوری اسلامی پایان دهد مسئله مهمی که مطرح می‌شود اینست که سیستم با چه کسی و چه چیزی جایگزین شود؟» وی بنای گفتگوی خود با شاهزاده رضا پهلوی را بر همین مبنا گذاشت که در ادامه می‌خوانید.

-راهپیمایی‌ها تبدیل به اعتراضات گسترده‌ای علیه حکومت شدند. چالشی که رژیم با آن روبروست تا چه اندازه جدی است؟

-به عنوان یک ایرانی افتخار می‌کنم که شاهد اولین انقلاب زنان هستیم که از سوی دیگر ایرانیان، مردان و پدران و پسران حمایت می‌شود. در کارزاری که شعار آن «زن، زندگی، آزادی» است من دیگر آن را اعتراضات نمی‌خوانم این یک انقلاب حقیقی است. حتا تانک و تسلیحات برای کشتار مردم به مناطقی مانند کردستان ارسال کردند. چرا که می‌خواهد مانند هر رژیم تمامیت‌خواهی از هر طریقی شهروندان را سرکوب کنند. شهروندانی که خواسته‌شان برای آزادی را فریاد زده و با «مرگ بر دیکتاتور» خواستار پایان این رژیم شده‌اند. این شرایط حال حاضر است.
مردم دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند. ما زندانیان سیاسی داریم که بعضی از آنها با مجازات اعدام روبرو شده‌اند تنها برای اینکه خواستار آزادی و حق تصمیم‌گیری برای زندگی خود هستند. اکنون زمانی است که جهان باید این واقعیت را درک کند و همزمان با هر کارزار فشار حداکثری بر رژیم به این فکر کند که چگونه می‌توان همزمان با افزایش فشار به رژیم،  حمایت از مردم ایران را هم در استراتژی خود گنجاند تا از شرّ این رژیم که معضل اساسی است و در درجه اول قرار دارد، رها شد.

-اگر نتیجه‌ی این انقلاب یک کشور دمکراتیک باشد آیا شما می‌توانید نقش یک متحدکننده یا نقش رهبری در یک ایران نوین و دموکراتیک ایفا کنید؟

-من در تمام ۴۳ سال گذشته تأکید کردم که تنها هدفم رساندن ایران به نقطه‌ای است که مردم ایران در انتخاباتی آزاد و منصفانه بتوانند در مورد آینده خود تصمیم‌گیری کنند. از نگاه من رهبری این جنبش را من به تنهایی نخواهم داشت و با کمک دیگرانی خواهد بود که هر یک نقش خودمان را داریم و به دنبال جلب حمایت و همراهی جامعه جهانی هستیم تا بالاخره این رژیم را به زانو درآوریم. شاید اعتصابات سراسری سریع‌ترین راه برای فلج کردن رژیم و سوق دادن آن به سمت نابودی باشد.

در سناریوی عبور از این رژیم یک دولت موقت مدیریت دوره گذار را همراه با تدارک شرایط انتخابات و تشکیل مجلس مؤسسان به عهده خواهد گرفت؛ تمامی مسائل مانند شکل نظام سیاسی آینده، قانون اساسی و اصول آن در رفراندوم نهایی به مردم ارائه خواهد شد. این رفراندوم آینده ایران و شکل نظام سیاسی آن و انتخابات اولین پارلمان این دموکراسی نوین و روند انتخاباتی جهت تشکیل دولت را تعیین خواهد کرد.

آیا شما برمی‌گردید و در این انتخابات شرکت خواهید کرد؟

-من به دنبال هیچ نقش سیاسی و دولتی نیستم. ترجیح می‌دهم که نماینده مردم و در کنار آنها باشم تا اطمینان حاصل کنم که حقوق آنها همیشه توسط مسئولان تأمین می‌شود. من بلندپروازی برای قدرت و مقام ندارم. فکر می‌کنم تجربه من در ۶۲ سالگی بعد از زندگی در جهان آزاد این است که تمامی ارزش‌هایی که می‌تواند در ایران جاری شود را معرفی کنم و نمادهایی را پایه‌گذاری کنم که مهمترین ضامن دموکراسی و شفافیت هستند تا از تمرکز دوباره قدرت و شکل‌گیری فساد جلوگیری شود.

اینها مسائل مهمی هستند اما در این لحظه و در این دوره از کارزار من همواره دست‌ خود را برای همکاری با هر ایرانی دموکراسی‌خواه فارغ از گرایش سیاسی، چه چپ باشند چه راست یا میانه دراز کرده‌ام. در این لحظه ما باید با یک صدای متحد صحبت کنیم که درخواست اصلی و اساسی هموطنان‌مان در داخل ایران است. از فعال سیاسی گرفته تا طیف‌های دیگر و این دقیقاً همان کاری است که در این مرحله من انجام می‌دهم.

-به نظر شما غرب باید چه کارهای بیشتری برای ایجاد تغییر در ایران انجام دهد؟

– راه‌های مختلفی وجود دارد. خوشبختانه در هفته‌های آینده قصد سفر به چند کشور را دارم و امیدوارم بتوانم در مورد مسائل ایران با مقامات بلندپایه آن کشورها صحبت کنم. هم مقامات بلندپایه و هم اعضای پارلمان آن کشورها. درباره این گفتگو خواهیم کرد که آنها بطور مشخص چه کمکی می‌توانند  به ما بکنند که این روند انتقالی صورت بگیرد.

از مهم‌ترین و فوری‌ترین نگرانی‌های ما این است که رژیم ایران به دنبال ایجاد اینترنت داخلی برای جدا کردن مردم ایران از دنیاست و می‌خواهد وضعیتی شبیه کره‌ شمالی ایجاد کند. این چیزی نیست که ما اجازه بدهیم حکومت پیش ببرد. یکی از کمک‌ها این است که نگذاریم ایرانیان راه‌های ارتباطی خودشان را از دست بدهند.

اگر از لحاظ فنی بخواهیم صحبت کنیم اینکه مردم دسترسی به اینترنت آزاد داشته باشند یکی از مسائل حیاتی است. کار دیگر می‌تواند این باشد که بودجه‌ای برای اعتصابات در نظر گرفته شود که من سال‌هاست درباره آن صحبت می‌کنم. صندوق حمایت از کارگران می‌بایست ایجاد شود. آنها دستمزد کافی ندارند که بتوانند شکم خانواده را سیر کنند. برای اینکه بتوانند برای این چند هفته که در اعتصاب هستد پولی داشته باشند. دارایی‌های زیادی از رژیم بلوکه شده که می‌تواند به ایجاد صندوق اعتصابات کمک کند. اینها فقط نمونه‌ کارهایی هستند که می‌توان انجام داد وگرنه کار زیاد است.

 

 

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۳ / معدل امتیاز: ۳٫۷

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=311052