اسماعیل عبدی دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان ایران و از پیشروان جنبش اعتراضی معلمان نزدیک به ۸ سال است که به شکل ظالمانه‌ای زندانی است. با وجود اینکه اوایل سال ۹۹ و با پایان محکومیت‌اش می‌بایست از زندان آزاد می‌شد اما با اجرایی شدن حکم تعلیقی ۱۰ ساله‌ی غیرقانونی توسط نهادهای امنیتی از آزادی او ممانعت به عمل آمد.
با وجود تحمیل اینهمه ظلم و ستم و و آزار و شکنجه بر اسماعیل عبدی و خانواده‌اش، اکنون نیز که شعبه نهم دیوان عالی کشور با پذیرش اعاده دادرسی مطابق ماده ۴۷۴، دادنامه پیشین را نقض و اتهامات وارده را مردود دانسته و خواهان توقف اجرای حکم و بررسی مجدد پرونده در دادگاه شعبه هم عرض شده است، اما نهادهای امنیتی و مقامات قضائی کماکان مانع از آزادی او می‌گردند.
اسماعیل عبدی سال‌های طولانی در دفاع از حقوق معلمان برای تشکلیابی آزادانه و حق دانش‌آموزان برای برخورداری از آموزش رایگان و برابر تلاش کرد و در این مسیر مورد آزار و ستم فراوان قرار گرفت. سالهاست که وی را در زندان محبوس کرده و از زندگی در کنار فرزندان و خانواده و تدریس علم و دانش به دانش‌آموزان محروم کرده‌اند.
اسماعیل عبدی نماد حق‌طلبی، و بحق آموزگارِ تلاش انسانی برای ایجاد جامعه‌ای بهتر برای آینده‌ی فرزندان این کشور است. او شایسته‌ی بزرگداشت و تقدیر است اما حکومت با تداوم تحمیل زندان و آزار و شکنجه‌ی او بیشتر از هر زمانی ثابت کرده است که دشمن آزادی و رفاه و عدالت، و در نقطه‌ی مقابل خواست و مطالبات جامعه قرار دارد.
در جریان بررسی پرونده اسماعیل عبدی، نهادهای امینتی و قضائی به نقض آشکار قوانین قضائی جاری خود نیز پرداخته‌اند و ممانعت از آزادی او تماماً امری قانونشکنانه است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران همگام و در کنار شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، تداوم زندان اسماعیل عبدی را قویاً محکوم می‌کند و بدینوسیله اعلام می‌دارد ما کارگران همدوش با معلمان، خواهان پایان دادن به قانون‌شکنی‌های نهادهای امنیتی علیه اسماعیل عبدی و آزادی فوری و بی‌قید و شرط این معلم آزاده و برجسته هستیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
۶ بهمن ۱۴۰۱
