ما، بستگان قربانیان قتل عام زندان‌های ایران در دهه ۶۰ و تابستان ۶۷، اعضای جامعه ایرانی-آمریکایی، دانشجویان و دانش‌آموختگان کالج اوبرلین و شهروندان نگران اوهایو، در سال ۲۰۲۰ کمپینی را علیه محمدجعفر محلاتی، سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل و استاد فعلی ادیان در کالج اوبرلین آغاز کردیم. از سال ۲۰۲۰، سه تجمع در کالج اوبرلین و چندین تظاهرات در مقابل دفاتر مرکزی شرکت مرتبط با اعضای هیئت امنای اوبرلین (در سانفرانسیسکو، لس آنجلس، لندن، برلین) برگزار کردیم تا کالج اوبرلین را برای قطع همکاری با محلاتی تحت فشار قرار دهیم.
به نظر می‌رسد زمان آگاهی از دروغ‌های محلاتی در مورد دست داشتن در سرپوش‌گذاری بر کشتار جمعی زندانیان سیاسی در ایران فرا رسیده است. در گزارش جدیدی که سازمان عفو بین‌الملل منتشر کرده، از محلاتی به عنوان یکی از مقامات کلیدی در سرپوش‌گذاری بر این قتل‌ها نام برده شده که اتهامات وارده به جمهوری اسلامی را صرفاً تبلیغات بی‌اساس عنوان می‌کرده است. محلاتی علیرغم دست داشتن در این جنایت، همچنان هرگونه نقش در این قتل عام را تکذیب می‌کند.
بین مرداد تا آذر ۱۳۶۷، عفو بین‌الملل ۱۶ اخطار فوری برای ایران صادر کرد و خواستار پایان دادن به قتل‌های غیرقانونی زندانیان سیاسی شد. در این مدت، رسانه‌های آمریکایی از کشتارها خبر دادند، تظاهراتی در مقابل سازمان ملل سازماندهی شد و حتی یک تبعه ایرانی در اعتراض به این کشتارهای دستجمعی خود را در برابر دفتر سازمان ملل به آتش کشید. با این حال، علیرغم پوشش رسانه‌ای این وقایع، آقای محلاتی اطلاع از این اعدام‌ها را رد می‌کند. با توجه به سمت آقای محلاتی به عنوان سفیر جمهوری اسلامی و گزارشات رسانه‌ای و کمپین عفو بین‌الملل، غیرممکن است که محلاتی از این وقایع بی‌خبر بوده باشد، مگر اینکه در غار زندگی می‌کرده است! به همین دلیل، این نشان‌دهنده بی‌توجهی فاحش او به وظیفه‌اش در مقام سفیر سازمان ملل متحد بوده است.
گزارش منتشر شده توسط روزنامه دانشجویی کالج اوبرلین همچنین نشان می‌دهد که آقای محلاتی از نابردباری دینی دفاع و از تصمیمات ایران برای اعدام افراد بر اساس اتهامات ساختگی مانند «فساد فی الارض» و «ارتداد» حمایت می‌کرده است. محلاتی بجای اینکه جنایات ایران را به رسمیت بشناسد، با این دفاعیه بی‌اساس که کشورهای دیگر جنایات بدتری مرتکب شده‌اند، اعدام‌ها در ایران را ناچیز جلوه می‌داد.
حمایت محلاتی از نابردباری دینی در جریان طرفداری او از ترور سلمان رشدی مشهود است. خبرگزاری رویترز در سال ۱۳۶۸ از قول محلاتی نوشت: «همه ملت‌ها و کشورهای اسلامی با ایران هم‌نظرند که هرگونه بیان کفرآمیز علیه شخصیت‌های مقدس باید محکوم شود». محلاتی در سخنرانی خود در سال ۱۳۶۸ همچنین بهائیان، یک گروه مذهبی که هدف قتل عام قرار گرفته بود را، متهم به تروریسم و جنایت خواند. لفاظی‌های ضد بهائی او به نقض حقوق بشر در ایران دامن زد و مشروعیت بخشید. محلاتی در گفتگو با مسیح علینژاد، خبرنگار صدای آمریکا، از اعتراف به جنایات جمهوری اسلامی ایران خودداری کرد و با مقصر دانستن و حمله به آمریکا موضوع را تغییر داد.
با توجه به این شواهد جدید، با قطعیت به این نتیجه می‌رسیم که آقای محلاتی از اعدام‌ها آگاه و در موقعیتی بوده که مانع از وقوع آنها شود. ما او را به دلیل عدم استفاده از موقعیت خود در سازمان ملل برای جلب توجه عمومی‌به جنایات رژیم اسلامی علیه بشریت، جلوگیری از اعدام‌های بیشتر و گمراه کردن سازمان ملل، در این جنایت مقصر می‌دانیم. ما خواهان آن هستیم که آقای محلاتی به دلیل همدستی در قتل عام زندان در سال ۱۳۶۷ فوراً از سمت خود در کالج اوبرلین اخراج شود. همچنین کالج اوبرلین را به دلیل دفاع مداوم از یک ناقض حقوق بشر شناخته شده و عدم ملاقات با خانواده قربانیان، و گوش سپردن به روایات این خانواده‌ها محکوم می‌کنیم.
۶ فوریه ۲۰۲۳
برای کسب اطلاعات بیشتر با لادن بازرگان به شماره ۲۱۲-۹۵۴۶ (۵۶۲) تماس بگیرید. lawdanbazargan@gmail.com
ائتلاف علیه طرفداران رژیم اسلامی ایران www.aairia.org
