مجتمع ذوب آهن فولاد خزر یکی از بزرگترین واحدهای تولیدی و صنعتی استان گیلان با وجود ۸۰۰ نفر نیروی کار فعال تعطیل شد.
مجتمع ذوب‌آهن فولاد خزر جزو بزرگترین بخش‌های تولید فولاد ایران در بخش خصوصی با وجود فعال بودن، به دلیل بدهی به دولت و نظام بانکی تعطیل شد.
بر اساس گزارش‌ها این کارخانه بزرگ صنعتی و تولیدی در استان گیلان به علت بدهی‌های بی‌شمار به بخش‌های مختلف از جمله برق، گاز و بدهی‌های بانکی تعطیل شده و هیچگونه فعالیتی نداشته و کارگران و متخصصان این کارخانه در بلاتکلیفی بسر می‌برند اما طبق گفته کارگران، در عین حال تا کنون حقوق و مزایای کارگران این کارخانه به صورت کامل پرداخت شده است.
تیمور پورحیدری مدیرکل سازمان صمت گیلان درباره تعطیلی این کارخانه توضیح داده که کارخانه ذوب آهن فولاد خزر دارای بدهی بیش از ۱۵۰ میلیارد تومانی به شرکت توزیع برق، بیش از سه میلیارد تومانی به شرکت گاز و بیش از ۴۰۰میلیارد تومان بدهی بانکی است.
مدیرکل سازمان صنعت، معدن و تجارت گیلان افزوده که «در دوره مدیران قبلی این کارخانه بارها جلسات متعددی را برگزار و اخطارهای لازم در خصوص احتمال تعطیلی این کارخانه به علت بدهی‌های موجود به آنان داده شد ولی مدیران این کارخانه نسبت به این بدهی های معوق و اخطارها بی توجه بودند.»
آنطور که تیمور پورحیدری توضیح داده سازمان صمت استان گیلان همه تلاش خود را برای جلوگیری از تعطیلی این کارخانه انجام داده اما «اخیراً وزارت نیرو با صدور نامه‌ای، مجتمع ذوب آهن فولاد خزر را ابَربدهکار به وزارت نیرو معرفی کرده و حکم به قطع برق و تعطیلی این کارخانه داده است.»
اینهمه در حالیست که مجتمع ذوب آهن فولاد خزر بخش زیادی از اکسیژن بیمارستانی در استان گیلان را تولید می‌کند و با تعطیلی این کارخانه مشکلاتی را برای کادر درمان و بیمارستان‌های استان به بار خواهد آورد.
عدم حمایت از تولید و صنعت به مشکلی پایدار در جمهوری اسلامی تبدیل شده است. دولت نه تنها هیچ برنامه پایدار و بلندمدتی برای تقویت بخش صنعت و تولید ندارد بلکه با اقدامات مختلف این بخش‌های مهم اقتصادی را مدام با مشکلات جدی روبرو می‌کند.
حذف ارز دولتی برای واردات مواد اولیه و تکنولوژی، در نظر نگرفتن وام‌های حمایتی، واگذاری واحدهای صنعتی و تولیدی به «خودی»ها به اسم خصوصی‌سازی، عدم تخصیص یارانه واقعی و کارآمد به تولید و صنعت و فشار به کارخانه‌ها برای پرداخت بدهی به دولت، بخشنامه‌های مداخله‌گرایانه برای قیمتگذاری دستوری و صادرات از جمله مشکلات عمده واحدهای تولیدی و صنعتی در سالهای گذشته بوده است.
در آنسو اما جمهوری اسلامی مدعی است که تعداد زیادی از واحدهای راکد و نیمه راکد را به چرخه تولید بازگردانده است. با وجود تعطیلی مجتمع ذوب‌آهن فولاد خزر که توانسته بود با وجود رکود تورمی، فعال بماند و ۸۰۰ نیروی کار شاغل داشته، تیمور پورحیدری می‌گوید که «در یک سال و نیم گذشته بیش از ۵۴ واحد صنعتی و ۷۱ واحد معدنی راکد و نیمه راکد استان با تلاش این نهاد به چرخه تولید بازگشته و مشکلاتشان برطرف شده که این امر نشان می‌داد هدف دولت ایجاد اشتغال در گیلان از طریق احیای واحدهای تولیدی است.»
این مقام دولتی در توجیه اینکه اگر دولت توانسته این تعداد واحد تولیدی راکد و نیمه‌راکد را فعال کند، پس چطور سبب تعطیلی یک کارخانه مهم صنعتی در استان شده، گفته که «وضعیت مجتمع ذوب آهن فولاد خزر در شهر صنعتی رشت نوعی خاص است.»
به گفته مدیر کل سازمان صمت گیلان به مدیران کارخانه ذوب آهن فولاد خزر اعلام شد که با پرداخت تنها هفت و نیم درصد از بدهی خود می‌توانید کارخانه را از تعطیلی نجات دهید ولی «آنان همین مقدار مبلغ را هم پرداخت نکردند.»
کاهش شدید تولید و افزایش رکود در اقتصاد کشور؛ ایران عملا از نقشه تجارت بین‌الملل حذف شده است
در نیمه بهمن‌ماه امسال مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ایران در گزارشی از کاهش شدید و هشداردهنده تولید در کشور و تشدید رکود خبر داد. این گزارش نشان می‌دهد ایران عملا از نقشه تجارت بین‌الملل حذف شده و بود و نبود اقتصاد ایران اثرچندانی بر اقتصاد بین‌الملل ندارد.
بر اساس این گزارش شاخص «مقدار تولید محصولات صنعتی» در ماه دی، ۳۹ اعلام شده که حاکی از کاهش شدید تولیدات صنعتی است و به کمترین مقدار طی چهار سال گذشته رسیده است. از یک‌سو تعطیلی کارخانه‌ها ناشی از بحران انرژی گاز و برق و از سوی دیگر افزایش شدید قیمت مواد اولیه همراه با ادامه روند کاهشی تقاضا، باعث تضعیف شدید تولید در بخش صنعت شده است.
محمد قاسمی رئیس مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران هفته گذشته در گفتگو با روزنامه «دنیای اقتصاد» گفته بود که «ما از نقشه تجارت بین‌الملل حذف شده‌‌‌‌‌ایم و این جدا از تبعاتی که برای رشد اقتصادی ما دارد، خطراتی برای امنیت ملی ما دارد.»
به گفته محمد قاسمی «دردآورترین نتیجه مطالعات و پژوهش‌های اتاق بازرگانی که بر مبنای محاسبات صورت‌گرفته به دست آمده، این است که «بود و نبود اقتصاد ایران» اثرچندانی بر اقتصاد بین‌الملل ندارد؛ موضوعی که بسیار تاسف‌‌‌‌‌بار است و بزرگترین اثر این وضعیت آن است که آسیب رساندن به اقتصادکشور به سادگی ممکن خواهد شد.»
تداوم کاهش تولید در کشور؛ پشت «کیان تایر» هم به خاک مالیده شد!
از هفته‌های گذشته خبرهایی درباره کاهش سطح تولید به دلیل عدم توزیع گاز در بخش صنعت منتشر می‌شود. شهرک‌های صنعتی در استان‌های مختلف با اُفت فشار، سهمیه‌بندی یا قطع کامل گاز روبرو هستند و در نتیجه سطح فعالیت و تولید در آنها کاهش پیدا کرده است.
سیف‌الله امیری مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت نیمه بهمن در اینباره گفته بود: «در حالی که قرار بود روزانه ۴۰ میلیون مترمکعب گاز برای کارخانه‌های فولادی در نظر گرفته شود این میزان به ۱۵ میلیون مترمکعب کاهش یافت و اخیرا نیز طی نامه‌ای از سوی شرکت ملی گاز این میزان به ۱۰ میلیون مترمکعب کاهش یافته است.»
مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صمت با بیان اینکه بر اساس برنامه‌های وزارت نفت باید روزانه یک میلیارد و ۴۵۰ میلیون مترمکعب گاز در کشور تولید شود، گفته که «این در حالی است که در حال حاضر روزانه ۸۵۰ میلیون مترمکعب گاز تولید می‌شود که بین ۵۵۰ تا ۶۵۰ میلیون مترمکعب آن صرف خانوار، حدود ۱۲۰ میلیون مترمکعب آن صرف نیروگاه‌ها و بقیه نیز صرف تولید می‌شود.»
