جامعه ایران به کدام سو می‌رود؟ مسبب رنج‌هایی که مردم ایران، چه در داخل کشور و چه در خارج در این مدت متحمل شده‌اند چه کسانی هستند؟ کدام امیدها به زنان و مردانی که بیش از پنج ماه است با وجود سرکوب گسترده در خیابان و زیر شکنجه در زندان مقاومت می‌کنند قدرت تحمل این شرایط را داده است؟ چرا ضریب تحمل «دیگری» با نظراتی «متفاوت» در بین ایرانیان، به ویژه مخالفان در خارج کشور پائین است؟ دمکراسی برای تحقق در ایران در پیامد گذر از جمهوری اسلامی با چه مشکلات فرهنگی مواجه خواهد بود؟
احمد رأفت این پرسش‌ها را با نهضت فرنودی روانشناس بالینی که برای دو کنفرانس با عنوان‌های «رنج‌های امروز ایران و امیدهای فردا» و «زیربنای روانی دمکراسی» از کالیفرنیا به لندن سفر کرده، در میان گذاشته است.
