اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران (نوفدی) روز دوشنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۱۳ مارس ۲۰۲۳ از طرح «حمایت حداکثری» برای پشتیبانی بین‌المللی از مبارزات مردم ایران رونمایی کرد. در نشست «حمایت حداکثری؛ راه سوم برای دیپلماسی ایران» که همزمان برای رونمایی از این طرح از سوی نوفدی برگزار شده بود شاهزاده رضا پهلوی به عنوان سخنران مهمان حضور پیدا کرد.
نشست اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران (نوفدی) با سخنان کامران خوانساری‌نیا آغاز شد و او از طرح «حمایت حداکثری» که از سوی این سازمان تدوین شده رونمایی کرد. این برنامه با گفتگوی علیرضا نادر از نوفدی با شاهزاده رضا پهلوی و برگزاری دو پنل با موضوعات «چگونه به اینجا رسیدیم؛ چهار دهه سیاست ایران» و «همبستگی بین الملی: غرب چگونه می‌تواند رهبری کند» ادامه یافت.
بر اساس توضیحات اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران (نوفدی) درباره طرح «حمایت حداکثری»، در طی دهه‌های گذشته دولت آمریکا سیاست ایران خود را بر مبنای رفتار حکومت جمهوری‌اسلامی تنظیم کرده و تلاش بر آن داشته تا با شیوه‌هایی همچون مهار، تعامل و یا فشار رفتارهای مخرب رژیم را تغییر دهد. خوانساری نیا گفت: «ما در نوفدی بر این باوریم که زمان آن فرا رسیده است که سیاست آمریکا در ارتباط با ایران باید توسعه استراتژیک، مردم ایران و نقش تاریخی آنها را در تحولات و واقعیت‌های سیاسی کشور در نظر بگیرد.»
در ادامه توضیح داده شد که سیاست «حمایت حداکثری» که نوفدی آن را به عنوان سیاست جایگزین، مناسب می‌داند درواقع ابزارهای استراتژیک مورد نیاز را به سیاست‌گذاران برای مشارکت دادن مردم ایران در تدوین سیاست آمریکا در قبال رژیم ایران فراهم می‌آورد. سیاست «حمایت حداکثری» به عنوان مکملِ سیاستِ «فشار حداکثری»، نوید ایجاد چارچوب کامل‌تری را برای سیاست ایران و آمریکا می‌دهد- چارچوبی که همچنان جمهوری اسلامی را از طریق انزوای اقتصادی و دیپلماتیک پاسخگو می‌داند، اما مردم ایران را نیز که حاکمان واقعی ایران هستند از طریق ارائه حمایت های اخلاقی، لجستیک و مالی در مقابل رژیم توانمند می‌سازد.
اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران (نوفدی) همچنین تأکید کرده است که با توجه به مبارزات پیوسته مردم ایران برای آزادی و دموکراسی، و با به رسمیت شناختن تمایل عمیق جامعه ایرانی- آمریکایی در حمایت از سیاستی از سوی دولت آمریکا که مردم ایران را در مقابل رژیم توانمند می‌سازد، نوفدی راه حل سوم «حمایت حداکثری» را که نافی سیاست دوگانه‌ی یا مماشات یا درگیری نظامی است ارائه میکند.
کامران خوانساری‌نیا از مدیران اجرایی نوفدی در سخنان خود محورهای این طرح را چنین مطرح کرد:
-اعلام تغییر سیاست استراتژیک در قبال جمهوری اسلامی از سوی دولت ایالات متحده
-عدم حمایت از گروهای تروریست و تجزیه‌طلب که دشمن جمهوری اسلامی هستند اما الزاما دوست مردم ایران و ایالت متحده نیستند
-برجسته ساختن موارد نقض حقوق بشر در ایران
-پاسخگو و مسئول کردن رهبری جمهوری اسلامی
-هدایت منابع مالی ملی از جمله پول نفت به سمت ملت ایران
-منزوی کردن جمهوری اسلامی در سطح بین‌الملل
-ایجاد محدودیت‌های کارساز و معنادار برای وابستگان مقامات رژیم
– ارائه پشتیبانی سایبری و اطلاعاتی جهت افشای جنایات و فساد حکومت به مردم ایران
-بهبود ارتباط و پیام‌رسانی شفاف با مردم ایران
-مذاکره با اپوزیسیون سکولاردموکرات
-مذاکره و ارتباط موثر با ایرانی- آمریکایی‌ها
– اصلاح روند فعالیت رسانه‌های آمریکا در رابطه با تحولات ایران
-احیا و بازبینی در منابع مالی اختصاص داده شده به ایران توسط وزارت خارجه ایالات متحده
-شناسایی عوامل نفوذی رژیم در ایالات متحده
در ادامه این نشست، پنل اول با موضوع «چگونه به اینجا رسیدیم؛ چهار دهه سیاست ایران» با مدیریت افشینه لطیفی وکیل دادگستری و نویسنده، و با حضور برایان کتولس از موسسه خاورمیانه، بهنام طالب‌لو از بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها (اف‌دی‌دی) و نوید محبی از نوفدی برگزار شد.
برایان کاتولیس در سخنانی گفت که با توجه به اختلاف نظرهایی که در تلاش‌های برقراری ارتباط میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده وجود دارد و با توجه به اینکه دولت جو بایدن طی دو سال گذشته نتوانسته راه حلی برای مسائل مربوط به ایران پیدا کند، طرح‌هایی چون طرح «حمایت حداکثری» می‌تواند پشتیبانی هر دو حزبِ اصلی ایالات متحده آمریکا را به همراه داشته باشد و چشم‌انداز روشنی برای عملکرد یکسال و نیم مدت باقیمانده از عمر دولت کنونی بایدن به شمار رود.
بهنام طالب‌لو اتحاد میان جمهوری اسلامی ایران و شمار دیگری از کشورهای غیردموکراتیک را «باشگاه مستبدان» نامید و در سخنان خود تأکید کرد که رویکرد دولت آمریکا در قبال ایران یک رویکرد اثربخش و عملگرایانه نیست و روند انتخابی دولت ایالات متحده شامل تلاش برای ادامه یافتن مذاکرات و احیای توافق هسته‌ای بدون دستاورد خواهد بود.
نوید محبی نیز طی سخنانی با اشاره به نقش خرابکارانه‌ای که جمهوری اسلامی برای کشورهای منطقه و جامعه بین‌المللی دارد گفت که در چنین شرایطی ایالات متحده آمریکا باید رویکرد خود نسبت به رژیم ایران را تغییر دهد.
نوید محبی همچنین با اشاره به صدها میلیون دلاری که سالانه جمهوری اسلامی به گروه‌های شبه‌نظامی و تروریستی در کشورهای منطقه از جمله عراق و یمن، و حزب‌الله لبنان پرداخت میکند پیشنهاد داد که ایالات متحده پول‌ها و دارایی‌های مسدود شده ایران در خارج از کشور را در جهت حمایت از طرح «حمایت حداکثری» به کار بگیرد.
شاهزاده رضا پهلوی به عنوان سخنران افتخاری در این نشست به پرسش‌های علیرضا نادر از نوفدی پاسخ داد. او تأکید کرد که در ۴۴ سال گذشته همه تمرکزش در مبارزه بر تأسیس مجلس موسسان در ایران بر پایه آرای عمومی بوده است.
شاهزاده گفت که جمهوری اسلامی همچون «شیطانی» است که هم برای مردم ایران و هم برای جامعه بین‌الملل به خوبی شناخته شده است.
شاهزاده رضا پهلوی با اشاره به جوانانی که در راه رسیدن به آزادی و در مبارزه با جمهوری اسلامی جان خود را از دست می‌دهند، و با اشاره به تلاش‌های ایرانیان خارج کشور در ماه‌های گذشته، تأکید کرد ارزش‌هایی که مردم ایران به آن باور دارند همسو با ارزش‌های جهان آزاد است.
او همچنین تأکید کرد که اگر کشورهای غربی بر موضوع براندازی جمهوری اسلامی تمرکز کنند، مشکلات خودشان همچون وابستگی به انرژی نیز حل خواهد شد بطوری که سرنگونی جمهوری اسلامی معادله‌ای بُرد- بُرد برای آنها و مردم ایران است.
شاهزاده رضا پهلوی اهمیت «حمایت حداکثری» را در این دانست که جمهوری اسلامی نه اقدامی به نفع مردم و نه در چارچوب منافع ملی ایران انجام نمی‌دهد و همه امکانات و منابع را برای توسعه ایدئولوژی نظام در منطقه و جهان صرف میکند. او افزود که اگر در ایران حکومتی دمکرات و مدافع صلح تأسیس شود دیگر جهان شاهد یک حکومت بحران‌ساز در ایران که به دنبال درگیری و جنگ است نخواهد بود.
او همچنین با بیان اینکه با وجود این تعداد ایرانیان متخصص در خارج از کشور چرا باید نگران آینده ایران بعد از جمهوری اسلامی باشیم، تأکید کرد که ۸۰ درصد ظرفیت نیروی انسانی متخصص که می‌تواند به گذار از جمهوری اسلامی و بازسازی ایران کمک کنند در داخل کشور است و جامعه ایرانیان خارج کشور نیز با سرمایه‌گذاری نقدی، واردات تکنولوژی و تجهیزات می‌توانند مسیر بازسازی کشور را سرعت ببخشند.
شاهزاده رضا پهلوی در بخش دیگری از سخنانش به اهمیت «فلج‌کننده» بودن اعتصابات اشاره کرد و گفت یکی از نتایج فشار حداکثری بر رژیم ایران اعتصاب کارکنان صنعت نفت بود. او افزود که اکنون مانند گذشته عده‌ای نمی‌گویند تحریم‌ها به مردم فشار می‌آورد و راه حل موثر برداشته شدن تحریم‌ها نیست بلکه سرنگونی و از بین رفتن جمهوری اسلامی است. او تأکید کرد که بحران موجود با جمهوری اسلامی تنها برنامه هسته‌ای رژیم نیست و باید سازوکاری در نظر گرفته شود که تمام مشکلاتی که این حکومت به وجود آورده از میان برداشته شود.
شاهزاده رضا پهلوی همچنین با اشاره به تغییر دیدگاه و فرهنگ جامعه ایران طی چند دهه گذشته اشاره کرد و گفت تجربه مستقیم ۴۳ سال حکومت یک رژیم دیکتاتوری مذهبی در ایران ضرورت سکولاریسم را برای جامعه قابل فهم کرده و جامعه ایران به هویت ایرانی و «ایرانیت» در برابر اسلامیت رسیده است. او تأکید کرد که این موضوع به معنای این نیست که ما در ملی‌گرایی نیازمند عرب‌ستیزی یا اسلام‌ستیری یا هر باور مذهبی دیگری هستیم.
او همچنین به مبارزات بدون خشونت اشاره کرد و افزود که می‌بایست این امکان حتی برای اعضای سپاه پاسداران ایجاد شود که با سقوط جمهوری اسلامی برای خودشان در ایران آینده‌ای را متصور باشند تا با این بسترسازی شاهد ریزش نیروهای وفادار به جمهوری اسلامی نیز باشیم.
پنل دوم با عنوان «همبستگی بین‌المللی: غرب چگونه می‌تواند رهبری کند» با مدیریت کریم سجادپور از موسسه کارنگی و با حضور دریا صفایی نماینده پارلمان بلژیک و علی احساسی نماینده پارلمان کانادا برگزار شد.
دریا صفایی در سخنانی با اشاره به اینکه ذهنیت و دیدگاه غرب به مسائل ایران طی شش ماه گذشته و پس از آغاز جنبش انقلابی ایران کاملا تغییر کرده گفت که از نوامبر سال ۲۰۱۹ که وارد پارلمان بلژیک شد که همزمان با اعتراضات آبان ۹۸ در ایران بود و همچنین وقتی در رسانه‌های بلژیک مطالبی درباره خواسته‌های مردم ایران و موضع آنها نسبت به جمهوری اسلامی می‌نوشت، مورد پذیرش قرار نمی‌گرفت اما حالا کاملا ذهنیت سیاستمداران غربی تغییر کرده و نظرات واقعی مردم ایران را می‌دانند.
او همچنین به عملکرد مثبت ایرانیان خارج از کشور طی ماه‌های گذشته در همراهی از مردم درون کشور اشاره کرد و در بخشی از سخنانش به مطالبه سکولاریسم از سوی مردم ایران پرداخت و گفت ایران امروز کشوری در خاورمیانه است که مردمش بطور شفاف خواهان عدم ایفای نقش اسلام در سیاست کشورشان هستند و کشورهای غربی می‌توانند با تکیه بر همین خواسته‌ی مردم ایران مسیر از بین بردن اسلامگرایی افراطی در جهان را پیش ببرند.
علی احساسی نماینده پارلمان کانادا نیز در ابتدای سخنانش از زهرا کاظمی روزنامه‌نگار ایرانی- کانادایی یاد کرد که در سال ۲۰۰۴ پس از سفر به ایران، در زندان‌های جمهوری اسلامی و زیر شکنجه جان باخت. او همچنین به سرنگونی هواپیمایی اوکراینی اشاره کرد و گفت که این دو موضوع خطر جمهوری اسلامی برای شهروندان کانادایی را نمایان میکند.
علی احساسی توضیح داد که تصور کشورهای غربی و به ویژه کانادا از وجود دو گروه تندرو و میانه‌رو در ساختار جمهوری اسلامی توهمی بود که با تلاش‌های جامعه ایرانی- کانادایی اکنون از بین رفته است.
در فاصله‌ی بین پنل‌ها به برخی از پرسش‌های حاضران از سوی سخنرانان پاسخ داده شد.
