به نام خداوند جان و خرد
معلمان فرهیخته، دانش آموزان گرامی و مردم شریف ایران
معلمان ایران که سال‌هاست خواسته‌های صنفی خود را در راستای بهبود کیفیت آموزشی، آموزش رایگان و حق داشتن تشکل‌های مستقل، فریاد زده و در این راستا هزینه‌هایی چون تبعید، اخراج و زندان را با آغوش باز برای داشتن آموزش و پرورشی مطلوب، به جان خریده‌اند، اما هرگز گمان نمی‌بردند روزی فرا رسد که مدرسه آنچنان فضای ناامنی برای فرزندان ایران شود که ما معلمان خواسته صنفی‌مان، پایان دادن به مسمومیت‌های دختران و نوباوه‌گان سرزمین‌مان باشد.
ما نیز هم‌صدا با همه حقیقت طلبان از پشت میله‌های زندان، مصرانه و به جد خواهان فراهم کردن محیط امن برای فرزندان ایران هستیم.
بی تردید وظیفه ذاتی معلمان است که نسبت به این فضاهای ناامن به وجود آمده برای دانش آموزان به ویژه دختران ایران، به جد معترض باشند.
به مسمومیت دختران دانش آموز پایان دهید و آرامش و محیط امن را برای تحصیل آنان فراهم آورید.
انوش عادلی
محمود صدیقی پور
عزیز قاسم زاده
زندان لاکان رشت – بند میثاق
جمعه ۲۵ فروردین ۱۴۰۲
