بیانیه کانون صنفی فرهنگیان گیلان در حمایت از آموزگاران زندانی 

به نام خداوند جان و خرد
توسعه و تعالی، در آموزش و پرورش خلاق و حرفه‌ای و کارآمد و مردم‌محور متجلی می‌شود. متأسفانه سلطه مناسبات رانتی، مدیریت و تصمیم‌گیری‌های اساسی موجود را تعریف می‌کند.

پیداست در چنین وضعیتی، یادگیری و آموزش همگانی که حقوقی عامه است و مسیر آن را اصل ٣٠ قانون اساسی (آموزش رایگان) مشخص می‌کند به سمت بایگانی می‌رود و متعاقب آن، بخش بزرگی از دانش‌آموزان کشور از تحصیل با کیفیت و عادلانه محروم، رنج سرگردانی و روزمرگی و جاماندگی از تحصیل نصیب‌شان می‌شود.

سنسورهای نظارتی مدیریت آموزش و پرورش گیلان بویژه هیئت تخلفات اداری- با انتساب این حجم از اتهامات برای معلمان- با مدیریت شخصی ناوارد و فاقد تجربه و صلاحیت علمی و عملی برای احراز چنین شغل مهم و حساس است.

بنا به شنیده‌ها در گزارش‌های رسمی نگرانی شدید نسبت به سرخوردگی فراگیر و امید اندک به آینده در جوانان به ویژه دانش‌آموزان موج می‌زند، در میانه این بحران‌ها، به نظر می‌رسد، بحران‌آفرینی هم در دستور کار هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری قرار دارد.

هیئت چه توجیه حقوقی، عرفی و قانونی و حرفه‌ای در قبال تجمع قانونی معلمان کنشگر و فعال صنفی به استناد اصول مصرح قانون اساسی دارد!؟

در افکار عمومی- به خاطر  تبلیغات مسموم سرکوب‌کنندگان و ضایع‌کنندگان حق و حقوق دانش‌آموزان و فرهنگیان- چنین القا شده است که معلمین برای پیگیری مطالبات و افزایش حقوق خود تجمع می‌کنند! در حالی که اگر یک مرجع بی‌طرف، اندکی در احوال شخصی و زیست خیرخواهانه‌ی معلمین خوشنام و خوش‌سابقه مانند آقایان: انوش عادلی، محمود صدیقی‌پور، عزیز قاسم‌زاده و خانم انامی و همچنین معلمین عزیز استان فارس و سایر نقاط کشور که با اتهام‌های گوناگون اکنون در زندان هستند و یا اخراج شده‌اند کنکاش نماید، با همه‌ی ناچیزی حقوق‌شان، باز همین عزیزان در تمام مواقع سال و خصوصا در زمان کرونا و حوداث غیرمترقبه، کمک‌های بسیاری برای کم کردن آلام و دردهای مردم، به‌خصوص دانش‌آموزان داشته‌اند که سهم عمده‌ی کمک‌ها از اموال و سرمایه‌ی شخصی خودشان بوده است.

گویا در زمانه‌ی ما پاسخ نیکوکاری و نیک‌اندیشی، توبیخ، تحریم، اخراج از کار، زندان و… می‌باشد. چه اگر وجدان آگاه و بیداری در میان مقابله‌کنندگان با فرهنگیان می‌بود، از شعارها، بیانیه‌ها، دست‌نوشته‌ها و … برداشتی جز مطالبه‌ی خیرخواهی و نیکویی برای کشور و نظام آموزشی نمی‌شد و این همه مشکلات گریبانگیر فرهنگیان، بازنشستگان، دانش‌آموزان و سیستم آموزشی نبود.

گرچه با رسیدگی مشکلات مالی و رفع دغدغه‌های عدیده‌ی همه‌ی شاغلین و بازنشستگان در آموزش و پرورش، در نهایت سودی اگر حاصل شود، برای آینده‌ی کشور و دانش‌آموزان به‌عنوان آینده‌ساز و چشم چراغ این مملکت خواهد بود.

کانون صنفی معلمان گیلان
۱۴۰۲/۰۴/۱۱