اعتراض‌ها در پاریس و برخی دیگر از شهرهای فرانسه در پیامد کشته شدن یک نوجوان ۱۷ سال الجزایری‌تبار که به ایست پلیس توجه نکرده بود ادامه دارد. از ۲۷ ژوئن، روز بعد کشته شدن ناهل مزروق، تا امروز پلیس فرانسه در شهرهای مختلف ۳۴۶۸ معترض را بازداشت کرده که بسیاری از آنها زیر ۱۸ سال سن دارند. در این مدت ۱۱۰۵ ساختمان دولتی و خصوصی و صدها اتومبیل به آتش کشیده شده. برآورد شده است که خسارات وارد شده به اموال دولتی و خصوصی از مرز یک میلیارد یورو گذشته است. البته باید به این مبلغ بهای اجناسی را که برخی شهروندان از مغازه‌ها غارت کردند نیز اضافه کرد.
در روزهای گذشته نتایج یک نظرسنجی در رابطه با این اعتراض‌ها در فرانسه انتشار یافت. ۸۹ درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی معتقدند که مرگ این نوجوان بهانه‌ای بیش نبود و بسیاری در انتظار جرقه‌ای برای دامن زدن به اعتراضات خشونت‌آمیز بودند. ۹۳ درصد نیز، چون مادر بزرگ ناهل، حمله به اموال عمومی و خصوصی را در همین نظرسنجی محکوم می‌کنند. پلیسی که به این نوجوان تیراندازی کرد از همان ساعات اول به اتهام قتل در بازداشت است.
مادر بزرگ این نوجوان الجزایری‌تبار می‌گوید «ما نگفتیم که تخریب کنید و بدزدید. اینها به خاطر ناهل نیست. ما خواستار تظاهرات آرام و بدون خشونت در یادبود او و بازنگری در قوانینی هستیم که به پلیس اجازه تیراندازی می‌دهد. آتش زدن اتوبوس و غارت مغازه‌ها هیچ توجیهی ندارد.» در سال‌های ۲۰۱۵، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ نیز فرانسه شاهد اعتراضات خشونت‌آمیز بوده است. اعتراضاتی که حکایت از تلنبار شدن مشکلات اجتماعی در محلات حاشیه‌ای و بحران هویتی نسل دوم مهاجرینی دارد که در فرانسه متولد شده‌اند.
حسین لاجوردی جامعه‌شناس ایرانی- فرانسوی که در پاریس سکونت دارد در گفتگو با احمد رأفت می‌گوید «مقایسه اعتراضات در ایران و فرانسه از سوی برخی مقامات جمهوری اسلامی و رسانه‌های وابسته به این نظام واقعا یک شوخی است.»
