علی روحی پدر حمیدرضا روحی از جانباختگان اعتراضات سال گذشته به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» در دادگاه انقلاب تهران محاکمه شد.
وبسایت «دادبان» که به بازداشت‌شدگان مشاوره حقوقی داده و گزارش‌هایی از پرونده‌های آنها را بازتاب می‌دهد امروز سه‌شنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۲ از محاکمه علی روحی پدر حمیدرضا روحی خبر داده است.
به گزارش «دادبان» پدر دادخواه حمیدرضا روحی معترض کشته‌شده در جریان خیزش سراسرس با اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» محاکمه شده است.
«دادبان» افزود که «دادگاه او در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری برگزار شد. هر روز بر فشار، تهدید و بازداشت خانواده‌های دادخواه افزایش می‌یابد، تا با این فشارها این خانواده‌ها را به سکوت وادارند،»
در این گزارش تأکید شده «در حالی که دادخواهی حق مسلم شهروندان است و خانواده‌های دادخواه به دنبال این هستند که مشخص شود چه کسی جان عزیزشان را گرفته است.»
علی روحی پیشتر در شانزدهم فروردین‌ماه امسال در پی برگزاری تجمع‌هایی به مناسبت سالروز تولد فرزندش بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود. شوهرعمه حمیدرضا روحی نیز به همراه پدرش بازداشت شده است. علی روحی روز یکشنبه ۲۰ فروردین با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد.
همزمان مادر، خواهر و برادر حمیدرضا نیز تلفنی احضار شدند که آنها در پاسخ گفته‌اند: «فقط با دریافت احضاریه کتبی و رسمی در محل حاضر می‌شوند.»
مراسم یادبود حمیدرضا روحی جوان ۱۹ سالهای که ۲۷ آبان ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر در اعتراضات «شهر زیبا» در تهران کشته شد قرار بود روز چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ بر مزار او برگزار شود. نیروهای جمهوری اسلامی با مسدود کردن مسیرهای منتهی به مزار حمیدرضا روحی و همچنین محاصره خانه او و حبس اعضای خانواده‌اش در خانه، از برگزاری مراسم در بهشت زهرا تهران جلوگیری کردند.
شهروندان اما شامگاه چهارشنبه در بیستمین سال تولد حمیدرضا روحی مقابل خانه و خیابان‌های اطراف محل سکونت خانواده‌ی وی تجمع کرده و به اعتراض علیه جمهوری اسلامی پرداختند.
بازداشت پدر و شوهرعمه حمیدرضا روحی؛ دیگر اعضای خانواده زیر فشار سنگین امنیتی
صدها نفر با تظاهرات و تجمع در شهر زیبا با زنده کردن یاد و نام حمیدرضا روحی علیه حکومت شعار دادند و خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی شدند. «این آخرین پیامه، هدف کل نظامه»، «امسال سال خونه، سید علی سرنگونه»، «حمیدرضا می‌جنگیم، خونتو پس می‌گیریم»، «هر یه نفر کشته شه، هزار نفر پشتشه» و «حمیدرضا نمرده… سیدعلیه که مرده» از جمله شعارهای مردم در تجمع اعتراضی بود. دختران در این تجمع روسری‌های خود را از سر برداشتند و شعارهایی چون «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
علی روحی در بیستمین زادروز فرزندش با انتشار متنی نوشته بود: «پسرم، شب تولدت جشنی برپاست، برای تولد دوباره‌ات، که میزبانش حمیدرضا و مهمانش خداست… جشنی که سبزی رنگ چشمانت رنگ آسمان سیاه ایران را کنار زده.»
وی همچنین با انتشار تصویر فرزندش در اینستاگرام و به مناسبت صدمین روز درگذشت او نوشت: «برای صدمین روز تولدت. شیرمردم جای شما هیچوقت در کنارمان خالی نخواهد شد. بلکه در جای جای زندگیمان هستین و بودنتان را فریاد می‌زنید. زیبائی بودنتان را می‌بینید که تمامی مردم عاشق وطن، عاشقتان هستن و عاشقانه نامتان را فریاد می‌زنند.»
یک شب پیش از زادروز حمیدرضا خانواده او در و دیوار خانه‌شان را برای تولد این جانباخته گل‌آذین کرده و با بادکنک‌های سبز و سفید و قرمز به رنگ پرچم ایران تزئین کرده بودند، اما حساب «۱۵۰۰ تصویر» در توییتی خبر داد «ساعت هفت صبح، نیروهای جمهوری اسلامی به آنجا رفته و همه را کندند و بردند.»
پوریا روحی برادر حمیدرضا روحی با انتشار آلبومی از عکس‌های این معترض جانباخته با تبریک تولد او «در آسمان‌ها»، نوشته بود: «سالهای قبل که خودت بودی، جشن تولدت خودمانی بود، اما امسال جشن تولدی به وسعت ایران داری.»
حمیدرضا روحی ساکن منطقه «شهر زیبا» تهران و دانشجوی سال اول رشته مهندسی عمران شامگاه جمعه ۲۷ آبان ۱۴۰۱ و در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی به قتل رسید.
بر اساس گزارش‌ها، وی در حالی که به همراه دیگر دوستانش در اعتراضات خیابانی حضور داشت کوکتل مولوتف را روشن و به سوی نیروهای سپاه که بطور مسلحانه برای سرکوب مردم آمده بودند پرتاب کرد. او در حالی که قصد داشت کوکتل مولوتف دوم را پرتاب کند، از فاصله نزدیک مورد هدف چندین گلوله مأموران سپاه قرار گرفت و جان باخت.
مقامات حکومتی نخست تلاش کردند که او را بسیجی معرفی کنند، اما بعدها تأیید شد که او در جمع معترضان بوده است.
پیکر حمیدرضا روحی روز شنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۱ با حضور هزاران نفر در «بهشت زهرا»ی تهران به خاک سپرده شد. همزمان با مراسم خاکسپاری حمیدرضا روحی همدانشگاهی‌های وی در دانشگاه آزاد شهر «قدس» اعتراضات گسترده‌ای را در محوطه دانشگاه برگزار کردند.
خانواده‌های کشته‌شدگان از لحظه شنیدن خبر جان باختن عزیزانشان زیر شدیدترین فشارهای امنیتی و قضایی قرار می‌گیرند تا درباره قتل عزیز خود اطلاع‌رسانی نکنند و حتی مراسم یادبود نگیرند. حضور بر مزار بسیاری از جانباختگان برای خانواده‌های داغدار با مشکلات زیادی همراه است و آنها همواره زیر ذره‌بین تیم‌های امنیتی و سرکوبگر قرار دارند.
در مقاطع مختلف اما خانواده‌هایی بوده‌اند که تسلیم فشارهای امنیتی و قضایی نشدند و به دادخواهی از خون عزیزان خود برخاستند. خانواده‌های مقامات و کارآفرینان اعدام شده به دست انقلابیون ۵۷، خانواده‌های کشته‌شدگان دهه شصت، و در سالهای اخیر خانواده‌های دادخواه آبان ۹۸ و سپس طی جنبش انقلابی ۱۴۰۱، هربار با زندان و اعدام و کشتار خیابانی بر شمار خانواده‌های دادخواه افزوده شده است.
