نامه «پیمان همکاری ایرانیان» به دبیرکل سازمان ملل متحد درباره سه جزیره ایرانی

پنج شنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ برابر با ۰۳ اوت ۲۰۲۳


سازمان ملل متحد
شماره ۴۰۵ خیابان ۴۲ شرقی
نیویورک ۱۰۰۱۷
دفتر دبیرکل
۳۰  ژوئیه ۲۰۲۳

عالیجناب آنتونیو گوترش
پیمان همکاری ایرانیان متشکل از ۶ سازمان سیاسی که بخش قابل توجهی از سازمان‌های مخالف نظام اسلامی ایران را نمایندگی می‌کنند، نگرانی‌های زیر در مورد دیدار اخیر وزیران خارجه روسیه و کشورهای جنوب خلیج فارس را به اطلاع می‌رساند:

نشست وزرای خارجه کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس و وزیرخارجه روسیه روز ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۳ در مسکو برگزار شد. حمایت آن‌ها از امارات متحده عربی مبنی بر «دستیابی به یک راه‌ حل مسالمت آمیز برای رفع اختلاف بر سر جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق مذاکرات دوجانبه، یا از طریق دیوان بین‌المللی دادگستری» نامشروع، گمراه کننده و نادرست است. بنابراین “پیمان همکاری” هشدار می‌دهد که بحث درباره این جزایر استراتژیک و راهبردی ایران، به شدت مخرب است و صلح و دوستی بین ملت‌ها در خاورمیانه را به خطر می‌اندازد.

حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه ریشه در تاریخ ۲۵۰۰ ساله ایران دارد. این جزایر در سال ۱۹۴۸ به دلیل ضعف دولت وقت ایران توسط امپراتوری بریتانیا اشغال شد. اما تا سال ۱۹۷۱ که این جزایر به ایران بازگردانده شدند، هیچیک از دولت‌های ایران اشغال انگلیس را نپذیرفتند و این جزایر همیشه جزء لاینفک قلمرو حاکمیت ایران بوده‌اند.

این سه جزیره پس از توافق ایران و بریتانیا و قبل از تأسیس امارات متحده عربی در ۹ آبان ۱۳۵۰ به ایران بازگردانده شد. با این توافق دو جزیره تنب بزرگ و تنب کوچک بدون هرگونه تفاهم‌نامه‌ای به حاکمیت ایران برگردانده شد، اما جزیره ابوموسی با امضای تفاهم‌نامه بین ایران و شارجه با سپردن امنیت کل جزیره به ایران انجام شد. تفاهم‌نامه میان ایران و شارجه در ۲۷ نوامبر ۱۹۷۱ با نظارت وزارت امور خارجه انگلیس به امضاء رسید. کشور ایران این جزایر را بر اساس پیشینه تاریخی، فرهنگی و توافق ۱۹۷۱ جزئی از خاک خود می‌داند. بنابراین، “پیمان همکاری” به شدت مخالف بحث در مورد ۳ جزیره استراتژیک تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی توسط روسیه و شورای همکاری خلیج فارس است و آن را نامشروع، غیرقانونی و غیرقابل قبول برای مردم ایران می‌داند.

پیمان همکاری بار دیگر بر نگرانی خود تاکید دارد و هشدار می‌دهد که طرح چنین ادعایی مانند کاشتن بذر دشمنی بین ملت‌هاست و منطقه خاورمیانه را متشنج‌تر و بی‌ثبات‌‌تر می‌کند و برخلاف روح محتوای قطعنامه ۲۶۸۶ شورای امنیت سازمان ملل است.

علاوه بر این، پیمان همکاری اعلام می‌دارد که رژیم اسلامی در ایران مشروعیت خود را از دست داده و نماینده مردم ایران نیست، از این رو هرگونه قرارداد/توافق‌نامه بین‌المللی با رژیم اسلامی، به ویژه هرگونه گفتگو یا هرگونه توافقی در مورد جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی با امارات متحده عربی قانونی نیست، مشروعیت ندارد و باطل اعلام می‌شود.

با احترام
پیمان همکاری ایرانیان

سازمان‌های تشکیل دهنده:
شورای مدیریت گذار
حزب مشروطه ایران (لیبرال-دمکرات)
شورای ملی تصمیم
انجمن اتحاد برای آغازی نو
جمعیت سوسیال دمکراسی برای ایران
جنبش وحدت ملی ایرانیان

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۱ / معدل امتیاز: ۲

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=326912