در شرایطی که به گفته هادی بیگینژاد عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، ایران «پول برای تولید برق ندارد» وزیر خارجه جمهوری اسلامی در دیدار با وزیر خارجه سریلانکا پیشنهاد ساخت نیروگاه و پالایشگاه در آن کشور را مطرح کرده است.
حسین امیرعبداللهیان روز ۱۴ امرداد در تهران میزبان علی صبری وزیر خارجه سریلانکا بود. دولت سوسیالیست سریلانکا با دشوارترین بحران اقتصادی خود در چند دهه گذشته روبروست.

در ماههای گذشته تولید صنایع در سریلانکا ۲۳/۴ درصد کاهش یافته و تورم به نزدیک ۳۰ درصد رسیده است.
بر اساس پیشبینی بانک مرکزی سریلانکا، تولید ناخالص داخلی این کشور امسال ۲ درصد کاهش مییابد.
وامهای سنگین خارجی، اقدامات پوپولیستی برای کاهش مالیاتها و درگیریهای سیاسی سرمایهگذاران در این کشور را فراری داده است.
با آغاز جنگ اوکراین اقتصاد سریلانکا ضربه بسیار سختی خورد. با کم شدن ذخایر خارجی، این کشور مجبور شد با هزینههای سرسامآور مواد غذایی و سوخت وارداتی مقابله کند. با توجه به عدم اعتماد به توانایی بازپرداخت علاوه بر افزایش نرخ بهره جهانی، دولت این کشور نمیتوانست برای تقویت ذخایر خود به بازارهای سرمایه بینالمللی روی بیاورد.
بانک مرکزی سریلانکا مجبور شد برای تأمین کسری بودجه دولت، پول چاپ کند. این منجر به سقوط ارزش روپیه سریلانکا شد و تورم را تسریع کرد. با ناتوانی دولت در تامین یا پرداخت مایحتاج روزانه و افزایش سرسامآور قیمتها، تعجبی نداشت که احساسات عمومی علیه دولت برانگخیخته شد و رئیسجمهور وقت، گوتابایا راجاپاکسا، مجبور شد در ژوئیه ۲۰۲۲ از کشور فرار کند.
رانیل ویکرمسینگه جانشین او با آغاز مذاکرات با صندوق بینالمللی پول در مورد وام و دریافت حمایت موقت از همسایگان منطقهای مانند هند، به سرعت اقداماتی را برای تثبیت وضعیت انجام داد.

اقتصاد سریلانکا در سال گذشته پس از اینکه ذخایر ارزی آن به پایینترین حد خود رسید، به میزان ۷/۸ درصد کاهش یافت و این جزیره را در دشوارترین بحران مالی از زمان استقلال از بریتانیا در سال ۱۹۴۸ فرو برد.
پس از دریافت کمک مالی ۲/۹ میلیارد دلاری از صندوق بینالمللی پول در ماه مارس ۲۰۲۳ و بهبود جریان ورودی دلار تا حدودی تورم در سریلانکا کاهش پیدا کرد اما هنوز برای پرداخت بدهیهای خارجی خود ناتوان است تا آنجا که مجبور شده بدهی نفتی ۲۵۰ میلیون دلاری خود به ایران را که مربوط به سال ۲۰۱۲ است با ارسال ماهی دو میلیون دلار چای جبران کند.
موقعیت جمهوری اسلامی در عرصه بینالمللی آنچنان رو به زوال است که برای سریلانکا کیسه دوخته است!
علی صبری با تعریف و تمجید از سیاستهای جمهوری اسلامی گفته «ایران علیرغم همه فشارها، دشمنیها، و تحریکها، دستور کار صلح آمیز خود را ادامه داده و این انعطاف و قدرت مردم ایران در حوزه تکنولوژی، آموزش و توسعه صنعتی جای تبریک دارد.»
وی همچنین تأکید کرده سریلانکا موقعیت «راهبردی» دارد و فرصتی برای نقشآفرینی ایران در شبهقاره هند است.
در ماههای اخیر جمهوری اسلامی با بینتیجه ماندن مذاکرات اتمی با غرب برای رفع تحریمها افزایش مراودات با کشورهای ضعیف عمدتاً چپگرا مثل بولیوی، ونزوئلا و بلاروس را در دستور کار قرار داده است.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی در سالهای اخیر چند مأموریت نیز به سریلانکا داشته است. هرچند ظرفیت نظامی این کشور زیاد نیست اما برای جمهوری اسلامی که در انزوای بینالمللی بسر میبرد، وجود بنادری در اقیانوس هند که ناوهای نظامی در آنجا امکان پهلوگیری داشته باشند غنیمت است. ولی از همه اینها مهمتر اینست که سریلانکا یکی از مقاصد اصلی قاچاق مواد مخدر صنعتی از ایران به شبهقاره هند است. تعداد زیادی از اتباع ایرانی در سالهای اخیر به جرم حمل مواد مخدر در زندانهای سریلانکا در بازداشت بسر میبرند.
برخی منابع غیررسمی میگویند شماری از این قاچاقچیان عوامل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند و حکومت برای آزادی آنها تلاش میکند.