رژیم اسلامی در ایران زندانیان را مورد شکنجه دارویی قرار می‌دهد. به دنبال بیانیه اخیر کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی به دولت‌ها و سازمان‌های جهانی در رابطه با شکنجه دارویی زندانیان سیاسی، این کمیته کارزاری را جهت جلب توجه جهانی به وضعیت زندانیان سیاسی و بالاخص قتل خاموش زندانیان توسط شکنجه دارویی اعلام کرده است.
رژیم اسلامی ایران عامدانه و بطور سیستماتیک با فرستادن زندانیان سیاسی به مراکز روانپزشکی و دادن داروهای ضد روانپریشی به عنوان نوعی شکنجه، آنان را در معرض شکنجه‌های روحی و جسمی بیشتری قرار داده است.
حکومت اسلامی سال‌هاست سیاست حذف فیزیکی زندانی سیاسی را به طرق مختلف به یکی از سیاست‌های معمولش تبدیل کرده است. رژیم در راستای این سیاست غیرانسانی که جامعه آنرا «قتل خاموش» نامیده، بجای اعدام زندانی سیاسی که برای او هزینه سیاسی سنگینی دارد، دست به حذف فیزیکی او می‌زند.
یکی از این روش‌ها تبعید زندانی به مراکز به روانپزشکی، بستری اجباری، خوراندن داروهای روانگردان است.
شکنجه دارویی زندانیان سیاسی در دهه‌های گذشته مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از این شکنجه در پنج سال گذشته افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۸، هاشم خواستار، فعال شناخته شده حقوق معلمان ربوده شد و مستقیماً به یک بیمارستان روانی در شهر مشهد فرستاده شد. کیانوش سنجری، فعال حقوق بشر، از تجربه هفت بار انتقال به مراکز روانپزشکی گفته است. بهنام محجوبی در سال ۲۰۲۰ دستگیر و به اجبار در بیمارستان روانی امین آباد بستری و در فوریه ۲۰۲۱ بر اثر تزریق اجباری داروها و تزریقات ناشناخته درگذشت.
در اعتراضات اخیر پس از مرگ ژینا مهسا امینی در شهریور ۱۴۰۱، استفاده از شکنجه دارویی توسط رژیم اسلامی و سپاه پاسداران برای ساکت کردن زندانیان و خانواده‌های آنان به طرز نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است.
در برخی موارد بازداشتشدگان چند روز پس از آزادی به دلیل «خودکشی» جان خود را از دست داده‌اند. مرگ یلدا آقافضلی ۱۹ ساله چند روز پس از آزادی و مرگ عرشیا امامقلی زاده ۱۶ ساله و عباس منصوری ۱۹ ساله از این موارد هستند. عرشیا امامقلی زاده و عباس منصوری به خانواده گفته بودند که در زندان به آنها قرص‌های ناشناس و داروهای ناشناس تزریق شده است.
در تمام مواردی که اعلام شده است زندانی پس از آزادی دست به «خودکشی» زده و یا در اثر مرگ مشکوک جان باخته است زندانی هیچگونه بیماری جسمی خطرناک و یا مشکلات روحی و روانی تا قبل از زندان نداشته است.
به دنبال افشاگری تعدادی از زندانیان سیاسی سابق، زندانیانی که در زندان دست از اعتراض و دادخواهی برنمی‌دارند، تحت داروهای روانگردان قرار می‌گیرند و یا به مراکز روانپزشکی تبعید می‌شوند.
امروز انتشار پیام‌های ویدئویی علنی مبنی بر سالم بودن و عدم سابقه هرگونه بیماری روحی و روانی میان فعالینی که از طرف وزارت اطلاعات احضار می‌شوند، به سنتی جاافتاده علیه سیاست کثیف غیرانسانی « قتل خاموش» رژیم تبدیل شده است.
همچنین خانواده‌ها و مردم در مقابل این جنایات ساکت ننشسته و با افشاگری و اعتراض در داخل و خارج از کشور، جنایاتی از این دست برای رژیم هزینه زیادی در برداشته است.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی از همه کسانی که با این روش شکنجه شده‌اند و یا کسانی را می‌شناسند که اینگونه شکنجه و یا کشته شده‌اند، می‌خواهد اطلاعات خود را از طریق آدرس‌های تماس برای ما ارسال کنند و بدین ترتیب به پروسه محکوم شدن و محاکمه عاملین و آمرین این جنایات در سطح بین‌المللی کمک کنند.
از سازمان‌های مدافع حقوق انسانی دعوت می‌کنیم که امکانات خود را جهت افشاکردن شکنجه دارویی و جلب همبستگی جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی به کار بگیرند.
ما از مردم شریف و آزادیخواه ،نهادهای حقوق بشری، سازمان‌های سیاسی و احزاب می‌خواهیم به کارزار شکنجه دارویی این قتل عمد خاموش دولتی بپیوندید صدای زندانیان سیاسی باشیم و نگذاریم صدای اعتراض‌شان خاموش شود.
۱۶ مرداد ۱۴۰۲
۷ اوت ۲۰۲۳
