پژوهش دانشگاه صنعتی شریف می‌گوید تراز دریاچه ارومیه در ۱۳ خرداد ۱۴۰۲، کمترین تراز ثبت‌شده در این روز از سال ۱۳۴۳ تا کنون بوده و به پایین‌ترین مقدار آن در ۶۰ سال گذشته رسیده است. این پژوهش شرایط به شدت بحرانی بزرگترین دریاچه داخلی ایران و یکی از ۲۵ دریاچه بزرگ دنیا را نشان می‌دهد. این اتفاق به معنای تشدید بحران زیست محیطی و شکل گیری بحران اجتماعی در آینده نزدیک ایران و به‌خصوص در منطقه شمال غرب کشور حکایت دارد. دریاچه ارومیه آیینه تمام‌نمای بی‌اعتنایی به توسعه پایدار است.
در تمام این سال‌ها با احداث جاده در وسط دریاچه ارومیه، گسترش بی‌رویه کشاورزی در منطقه، سدسازی گسترده در بالادست دریاچه، برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی و احداث چاه‌ها، تغییرات اقلیمی و مهمتر از همه اقدامات و تصمیمات غیرکارشناسانه حکومت در خصوص بهبود وضعیت دریاچه ارومیه در کنار ادعاهای خلاف واقع احیای دریاچه، شاهد زوال تدریجی این دریاچه هستیم.
حقابه دریاچه ارومیه ۳ میلیارد و ۴۲۶ ملیون مترمکعب تعیین شده بود. اما در مسیر برای پروژه های بزرگ کشاورزی وابسته به نهادهای حکومتی مصرف شده و این میزان آب به دریاچه سرریز نمی شود. حکومت و مقامات اجرایی آن اعتقادی به احیای دریاچه ارومیه ندارند و به هشدارهای متخصصین توجه نمی کنند. بودجه ای که برای احیای دریاچه منظور شده، تا کنون گزارش شفاف از صرف بودجه و هزینه ها ارائه نشده است.
همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران در حمایت از ارزیابی کارشناسان محیط زیست نسبت به خشک شدن دریاچه ارومیه هشدار می دهد و خواهان انجام اقدامات فوری برای جلوگیری از خشک شدن کامل این دریاچه است.
همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران
۲۱ مردادماه ۱۴۰۲ (۱۲ اوت ۲۰۲۳)
