در خبری عجیب اعلام شده در حیاط بیمارستان قلب تهران به روی همراهان بیماران که در محوطه بیمارستان و حیاط آن حضور داشتند آب پاشیده شده است. در بیمارستان قلب تهران هیچ مکانی برای استراحت همراهان بیمارانی که از شهرستان‌ها و روستاها در این بیمارستان بستری هستند وجود ندارد.
در حالی که در بیمارستان قلب تهران همراهان بیماران به دلیل نبود مکانی برای استراحت و اسکان در حیاط بیمارستان نشسته بودند مأموران پلیس به خواست مقامات بیمارستان روی آنها آب پاشیدند تا از بیمارستان خارج شوند. همچنین گفته شده که که همراهان را حتی از نمازخانه بیمارستان نیز بیرون کردند و گفتند «اینجا جای عبادت است، نه استراحت!»
روزنامه اینترنتی «فراز» با اعلام این خبر نوشته که حیاط بیمارستان قلب تهران، شبیه بسیاری از بیمارستان‌های دولتی شلوغ و پر از همراه است. خانواده‌ها از شهرهای مختلف به تهران سفر می‌کنند و به دلیل نبود مکانی برای اسکان در حیاط و اطراف بیمارستان‌ها بطور موقت در ماشین یا چادر ساکن می‌شود.
بر اساس این گزارش در این بیمارستان در اتاق‌های ۴ تخته فقط دو صندلی که تختخواب‌شو هم نیستند، برای همراه وجود دارد. بر اساس گزارش شاهدان، گویا موضوع قبل از درگیری میان مردم و پلیس با دستور رئیس بیمارستان فیصله پیدا کرده است. اما ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود.
در این گزارش آمده که مسئله اصلی کمبود مکان برای همراهان بیمار در بیمارستان‌های تهران، کمبود سرانه تخت‌های بیمارستانی در کشور است. موضوعی که خانواده‌ها را مجبور می‌کند از شمال و جنوب کشور برای درمان به تهران بیایند.
همچنین هزینه اجاره خانه، هتل و حتی مسافرخانه نیز در تهران سرسام‌آور شده و به همین دلیل وقتی بیماری بستری می‌شود، فقط یک همراه با او در بیمارستان حضور دارد و دیگران باید بیمارستان را ترک کنند.
این در حالیست که اطراف بیمارستان تخصصی کودکان و «بیمارستان «مفید» تهران نیز شرایطی مشابه برقرار است و برخی همراهان بیماران توان مالی اسکان در هتل و مسافرخانه‌ها را ندارند و از سویی دیگر در بیمارستان نیز مکانی برای استراحت آنها وجود ندارد و از سر ناچاری در پارکینگ و محوطه بیمارستان یا در پیاده‌روهای اطراف بیمارستان می‌مانند.
سرگردانی همراهان بیمارانی که از شهرستان‌ها به پایتخت می‌آیند سال‌هاست مورد توجه قرار گرفته و رسانه‌ها از مدت‌ها پیش گزارش‌هایی در اینباره منتشر می‌کنند. وزارت بهداشت و همچنین شهرداری در اینباره اقدام موثری انجام نداده‌اند و به نظر می‌رسد حالا «برخوردهای قهری» علیه این شهروندان نیز در دستور کار قرار گرفته است!
روزنامه «آرمان ملی» یک سال پیش در گزارشی درباره این موضوع نوشته بود تقریباً نیمی از افراد سرگردان در بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها را بیماران شهرستانی و همراهان آنان تشکیل می‌دهند. این افراد از مسافت‌های دور و با چمدان به تهران می‌آیند و اغلب آنها از ترس پول دوا و درمان راهی بیمارستان‌های دولتی می‌شوند و بنابراین حساب هر قران پول خود را دارند. بودجه آنها باید کفاف پول دوا و درمان بیمارشان را بدهد و حساب پول خورد و خوراکشان هم جداست. بنابراین اغلب دیگر پولی باقی نمی‌ماند که صرف هزینه هتل یا مسافرخانه شود.
این گزارش با بیان اینکه طول مدت اقامت همراهان بیماران در تهران حتی به چند هفته و ماه می‌رسد، بخ نل از رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نوشته بود که بر اساس مصوبات وزارت بهداشت اگر بیمار بستری نیاز به همراه داشته باشد این سازمان موظف است که مکانی را برای اسکان همراه بیمار در نظر بگیرد. این مکان معمولاً کنار تخت و درون اتاق بیمار است.»
اینهمه در حالیست که داشتن همراه برای بیماران بستری در بیمارستان قلب تهران نیز اجباری است اما آنطور که در گزارش امروز روزنامه اینترنتی «فراز» آمده در اتاق بیماران هیچ محل و امکاناتی برای حضور همراه در نظر گرفته نشده است!
حسین علی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفتگو با «آرمان ملی» افزوده بود که «وظیفه اسکان همراه بیمار با وزارت بهداشت است و این همراه نیز معمولاً بیشتر از یک نفر نمی‌شود و در نظر وزارتخانه تمام افراد همراه با بیمار، همراه او محسوب نمی‌شوند.»
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی همچنین تأکید کرده بود که «تشخیص آنکه بیمار نیازمند به همراه است یا خیر با پزشک و مجموعه کادر بیمارستانی است. اگر یک بیمار همراهان زیادی نیز همراه با خود داشته باشد دلیل کافی برای اسکان آنها در مجموعه بیمارستان نیست.»
در گزارش امروز «فراز» به کمبود تخت بیمارستانی در ایران اشاره شده و آمده که بر اساس آخرین آماری که معاون وزیر بهداشت اعلام کرده، ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در ایران وجود دارد.سرانه تخت بیمارستانی در ایران به ازای هر هزار نفر حدود ۱.۵ خواهد بود. در حالی بر اساس استانداردهای بین‌المللی، این عدد باید حداقل ۳ باشد.
همچنین آمارهای سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که دست کم در یک دهه اخیر ایران به لحاظ سرانه تخت بیمارستانی ایران هیچ پیشرفتی نداشته است و این موضوع آینده نظام سلامت عمومی کشور را با چالش روبرو خواهد کرد.
از سوی دیگر عدم توزیع متوازن امکانات پزشکی در کنار کمبود شدید امکانات، همگی سبب شده که برخی شهروندان ساکن در شهرستان‌ها، حتی از مراکز دیگر استان‌ها، ناچار باشند بیماران خود را برای درمان به پایتخت بیاورند.
پروژه‌های احداث بیمارستان در کشور نیز نیمه‌کاره مانده بطوری که رضا آریان‌پور عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی اردیبهشت سال گذشته گفته بود که خیلی از بیمارستان‌ها در کشور نیمه‌کاره مانده و روند تکمیل آنها کُند است چون بودجه آنها تأمین نشده و اگر این بیمارستان‌ها تکمیل شود و به مرحله بهره‌برداری برسد جای امیدواری است که شاخص تخت بیمارستانی در استان‌های محروم هم کمی بهبود پیدا کند.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی تأکید کرده بود که «همانطور که توزیع تخت‌های بیمارستانی در سطح کشور عادلانه نیست و تمرکزگرایی حاکم است در مورد تجهیزات پزشکی هم این اتفاق افتاده و خیلی از تجهیزات پزشکی مهم در استان‌ها و شهرهای محروم ما وجود ندارد. یکی از دلایل این موضوع تمرکزگرایی است که در مراکز استان و کلانشهرها تجهیزات پزشکی بیشتر است و دلیل دوم هم به موضوع لابی‌ها برمی‌گردد. در واقع هر استانی که لابی قوی‌تری داشته و به وزارت بهداشت فشار آورده، توانسته تجهیزات پزشکی بیشتری برای خود جذب کند.»
