نزدیک به شش سال آزادی از من سلب شد. مانند سایر گروگان‌ها، خانواده و دوستانم به شدت متحمل سختى شدند. بسیاری دیگر از آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها همچنان بر خلاف میل خود در بازداشت بسر می‌برند و رنج مى‌کشند. من نسبت به تمامى آنها و خانواده‌هایشان احساس همبستگی و همدردى می‌کنم.
من صمیمانه امیدوارم و دعا می‌کنم که به زودی آنان نیز بتوانند در آزادی به من بپیوندند. من همیشه به طرز دردناکی آگاهم که تنها کسی نبودم که در این شش سال گذشته گروگان گرفته شده‌ام.
در کمال تأسف و اندوه، هشت نفر دیگر از حافظان محیط زیست نیز به همراه من بازداشت و زندانی شدند. متأسفانه دوست و همکارم، کاووس سید امامی، جان خود را از دست داد و دیگر در میان ما نیست و از آن زمان، همواره یک خلاء در قلبم احساس مى‌کنم. این درد همچنان ادامه دارد زیرا چند تن از دوستان و همکاران عزیزم هنوز در زندان اوین در بند هستند.
من قادر به بیان این نیستم که چقدر آرزو دارم آنها را در صحراها و کوه‌ها آزاد ببینم.
پیام مراد طاهباز به دوستان و همکارانش، هومن جوکار، نیلوفر بیانی، امیرحسین خالقی، طاهر قدیریان، سپیده کاشانی و سام رجبی این است که «از فکر کردن به تمامى شما لحظه‌اى غافل نبوده‌ام و دردی که در کنار هم از آن رنج برده‌ایم، همچنان با من است.»
من مى‌خواهم عمیق‌ترین قدردانى خود را از همه دوستان، خانواده، مقامات دولتی واشنگتن، مشاوران و بسیاری از افراد دیگر، براى بازگرداندن من و همسرم به خانه ابراز کنم.
من تا ابد از دولت ایالات متحده و به ویژه رئیس جمهور بایدن، وزیر امور خارجه بلینکن، تیم‌های فوق‌العاده در سراسر وزارت امور خارجه و کاخ سفید، نماینده کنگره ایالت محل اقامتم، جیم هیمز، سناتور ریچارد بلومنتال و سناتور کریس مورفی قدردان خواهم بود.
همچنین از صمیم قلب از اعلیحضرت امیر قطر، اعلیحضرت سلطان عمان که تمام تلاش خود را برای تحقق این امر انجام دادند و دولت سوئیس از جمله سفیر نادین اولیوری لوزانو سپاسگزارم.
در اینجا باید به این نکته نیز اشاره کنم که شخصیت‌های سیاسی و رهبری دولت بریتانیا، کارکنان کنسولی دفاتر امور خارجه و کشورهاى مشترک‌المنافع، از یک سال پیش مرا به حال خود رها کردند.
وکیل من در تهران، حجت کرمانی، جایگاه ویژه‌ای در قلب من و همسرم دارد. او در یک پرونده فوق‌العاده مشکل از من دفاع کرد و در سخت‌ترین زمان زندگى ما، برای ما ستون قوت و آرامش بود.
دوران اسارت من سخت بود اما کمکم کرد تا چیزهای زیادی در مورد خود و دنیا بیاموزم. اگرچه من یک نجات‌یافته از سرطان هستم، اما آموختم که باید قوی‌تر از آنچه فکر می‌کردم باشم. مجبور بودم عمیقاً درون خود را کاوش کنم تا مقاومت لازم برای غلبه بر این چالش را به دست بیاورم.
به هر روى، همچنین یاد گرفتم که حتی در تاریک‌ترین مکان‌ها و بدترین شرایط، هنوز افراد خوب در این دنیا هستند و این به من امید داد.
ما همچنان در حال جذب عظمت بازگشت به خانه و آزادی هستیم و هنوز این فرصت را نداشته‌ایم که حتی از تعداد بى‌شمار از افرادی که بطور خستگی‌‌ناپذیر در این مدت طولانی برای ما تلاش کرده‌اند، سپاسگزارى کنیم و می‌دانیم که اشخاص دیگرى هستند که باید ممنون آنها باشیم و حتی با آنان ملاقات کنیم.
لطفا قدردانى صمیمانه ما را برای بازگرداندن ما به خانه بپذیرید. در این زمان، ما بر روی بهبودی خود و گذراندن اوقات خصوصی با خانواده خود تمرکز می‌کنیم تا با شرایط عادی جدید سازگار شویم. ما به ویژه، پیوسته سپاسگزار حمایت مردم آمریکا خواهیم بود. خداوند آمریکا را در پناه خود نگاه دارد.
