کارگران رسمی نفت به دنبال اعتراضات پراکنده خود نسبت به وضعیت معیشت، سطح پائین دستمزد و دست درازیهایی که توسط دولت به حقوق و مزایایشان می شود، حدوداً از دو ماه پیش در یکی از تجمعات خود اعلام کردند تا تحقق خواسته‌هایشان روزهای دوشنبه تجمع برگزار خواهند کرد و دوشنبه‌های هر هفته را به عنوان روز اعتراضی کارگران رسمی نفت تعیین کردند.
بیش از یک سال است که بازنشستگان تامین اجتماعی، کشوری شامل معلمان و مخابرات روزهای معینی در هفته را به عنوان روزهای اعتراضی خود تعیین کرده و بطور همزمان در شهرهای مختلفی تجمعات برگزار می کنند. این شیوه از مبارزه و اعتراص تاکنون نقش بسزائی در ایجاد اتحاد میان بازنشستگان و تقویت جنبش بازنشستگی داشته و به یک سنت تبدیل شده است.
کارگران نفت نیز امروز با الگوپذیری از این سنت پیشرو و مدرن، در حال انسجام بخشیدن و سازماندهی اعتراضاتشان هستند. تردیدی نیست که به‌کارگیری این شیوه از اعتراض، مبارزات کارگران رسمی نفت را قدرت خواهد بخشید.
سازمان یافتن کارگران رسمی نفت نه تنها مبارزات در بخش نفت را قدرتمند خواهد کرد، بلکه در قدرت گیری اعتراض و متحد شدن همه کارگران در همه بخشهای تولیدی، پروژه ای، خدماتی و غیره در مقابل کارفرمایان و سیستم حکومتی حامی آنان هم تأثیر فراوان خواهد داشت.
بخش تولیدی در صنعت نفت شاهرگ کسب درآمد دولت و حکومت است و علاوه بر این کارفرمای این صنعت خود دولت است که مستقیماً در برابر کارگران قرار دارد. دولت برای تأمین هزینه‌های گزاف دم و دستگاه خود و برای تأمین هزینه‌های حکومت داری بطور کلی، نیاز حیاتی به فعال بودن بخش تولیدی نفت دارد. از اینرو کارگران رسمی و ارکان ثالث نفت جایگاه ویژه ای در کل جنبش کارگری دارند. گسترش اعتراضات کارگران رسمی نفت، فشار اساسی و تعیین کننده بر دولت وارد خواهد آورد و آن را مجبور به پاسخگویی خواهد کرد و پی آمد هر پیروزی و موفقیت کارگران نفت زمینه ساز پیروزیها و موفقیتهای کارگران در همه بخشهای دیگر خواهد شد.
وظیفه همه ما کارگران، معلمان، بازنشستگان، بیکاران و همه انسانهای خواهان رفاه و آسایش است که از مبارزات کارگران رسمی نفت حمایت کنیم.
امضاکنندگان:
۱-اتحاد بازنشستگان
۲-انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
۳-سندیکای نقاشان البرز
۴-شورای بازنشستگان ایران
۵-کمیته پیگیری ایجادتشکلهای کارگری
۶-ندای زنان ایران
۷_صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد
