عالیجناب آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد،
یکبار دیگر، سازمان زنان ایران نگرانی خود را در خصوص افزایش روزافزون ارعاب، سرکوب و کشتار ملت بپاخاسته و معترض ایران توسط رژیم اسلامی حاکم بر ایران اعلام می‌دارد. در کشند چهل و چهار سال سلطه بر ملت، این رژیم نه تنها در راستای خواسته‌ها و حفظ حقوق حقّه شهروندان قدمی برنداشته، به مفاد منشور حقوق بشر سازمان ملل متّحد و حتی قانون اساسی خود نیز بی‌اعتنا بوده است.
از بدو استقرار حاکمیتش رژیم اسلامی از تروریسم به عنوان یک ابزار کلیدی برای نابودی مخالفان سیاسی خود در داخل و خارج از ایران بهره برده است. حمایت بنیادی رژیم اسلامی در کمک‌رسانی نظامی و تسلیحاتی به نظامیان و شبه‌نظامیان در لبنان، عراق، یمن، سوریه، غزه و صدور تروریسم به دیگر نقاط جهان از کسی پوشیده نیست. با استناد به اظهارات اعضاء ارشد شبه نظامیان حماس و حزب الله، حملۀ ناگهانی اخیر حماس به اسرائیل با همکاری و تأیید رژیم اسلامی در ایران صورت گرفته است*.
در بستر چنین تصویر سیاه و خالی از جلوه‌های انسانی، ملت فرهیخته، خردمند و بپاخاسته ایران که جز جان خود و عزیزانش سلاحی در دست ندارند با کمبودها و نابسامانی های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی روزانه دست و پنجه نرم می‌کنند، تا آنجا که اقلام اساسی مصرفی کمیاب، دسترسی به دارو مشکل و شیرخشک برای نوزادان در بازار ناپدید می‌شود. نیروی انسانی مملکت یا خنثی می‌ماند و یا در مسیر ناکارآمد به هدر می‌رود و یا مجبور به جلای وطن می‌گردد. سرمایه‌های ملی روزانه توسط عوامل رژیم اسلامی غارت شده، هزینه گسترش ایدئولوژی رژیم اسلامی و سیاست‌های بنیادبرانداز آن در خارج از مرزهای ایران می‌گردد.
با داشتن چنین کارنامه‌ای سیاه، جای بسی شگفتی است که هنوز از سردمداران این رژیم دعوت می‌شود تا تکیه بر رأس کرسی‌های سازمان ملل متحد زنند، تا آنجا که در دوم نوامبر سال جاری رژیم اسلامی حاکم بر ایران به ریاست دوره‌‌ای مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد انتصاب می‌شود. چنین انتصاباتی نه تنها نوعی دهان‌کژی به ملتی است که پیوسته مهساها و آرمیتاهای خود را به خاک ظلم این دژخیمان می‌سپارند، بلکه، اعتبار سازمان ملل متحد را نیز زیر سؤال می‌برد.
سازمان زنان ایران در سال‌های گذشته پیوسته از آن عالیجناب و سازمان‌های بین‌المللی خواستار اقدامات مؤثر و فوری شده، ولی در بهترین حالت جز انتشار چند بیانیه اقدامی صورت نگرفته است. سازمان زنان ایران یکبار دیگر از آن عالیجناب تقاضا دارد تا بر اساس ضوابط و توانمندی‌های موجود، سازمان ملل متحد و کلیه دول دموکرات عضو سازمان را متقاعد کند تا دست از حمایت رژیم اسلامی در ایران بردارند و با توسل به ابزارهای سیاسی و مدنی این رژیم را که از طریق سرکوب و ریختن خون ملت ایران ماندگاری خود را تضمین می‌کند، یکبار برای همیشه در دادگاه‌های صالحه بین‌المللی پاسخگو نمایند.
با اﺣﺘﺮام
ﺳﺎزﻣﺎن زﻧﺎن اﯾﺮان
