حنیف حیدرنژاد- در حمله مسلحانه به یک کلانتری در شهرستان راسک واقع در استان سیستان و بلوچستان که بامداد جمعه ۲۴ آذرماه صورت گرفت دست‌کم ۱۲ کشته و شماری که گفته می‌شود شش تا هفت نفر هستند زخمی‌شده‌اند.
خواست جمهوری اسلامی‌رادیکال‌تر کردن حرکت‌های اعتراضی مردم و کشاندن آن به درگیرهای مسلحانه است زیرا به این ترتیب رژیم دست بازتری برای توجیه سرکوب خود پیدا کرده و در عمل نیز وحشیانه‌تر به کشتار مردم اقدام خواهد کرد.
دفاع مشروع از خود با جنگ مسلحانه متفاوت است. یک دلیل گسترش جنبش‌های اجتماعی در دی‌ماه ۹۶ و آبان ۹۸ هوشیاری مردم برای نیفتادن در دام خشونت‌های کور بود. در جنبش «زن، زندگی، آزادی» نیز رژیم بسیار تلاش کرد تا احزاب کُرد ایرانی را به حرکت‌های مسلحانه بکشاند که خوشبختانه آنها نیز با هوشیاری، توطئه رژیم را به شکست کشاندند.
در افت و خیزهای مقطعی جنبش مردم ایران برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی، ممکن است برای مدتی جنبش عقب کشیده و تجدید قوا کرده، تا در یک زمان مناسب دیگر بطور غافلگیرانه به رژیم حمله کند. این کشاکش آنقدر ادامه پیدا خواهد کرد تا سرانجام جنبش مردمی در خیابان‌ها آنقدر قوی و گسترده شود که رژیم و نهادهای سرکوبگر آن را ناگزیر به فرار یا تسلیم کند. در آن مرحله‌ی پایانی شاید دفاع مشروع از خود، شکل دفاع مسلحانه نیز به خود بگیرد، اما این با جنگ مسلحانه و عملیات‌های ماجراجویانه بسیار متفاوت است.
با توجه به ماهیت جمهوری اسلامی نباید تردید کرد که این رژیم در مرحله‌ی پایانی به کشتار بیشتر مردم متوسل خواهد شد. در آن زمان شاید برای مردم هیچ راه دیگری جز توسل به دفاع مسلحانه باقی نماند، اما باید هوشیار بود و نباید اجازه داد که ضدیت به حق یا تنفر از جمهوری اسلامی بطور زودرس به درگیری‌های مسلحانه راه ببرد.
تلفات سنگین در حمله مسلحانه به کلانتری شهرستان راسک؛ «جیش‌العدل» مسئولیت حمله را به عهده گرفت
انقلاب نوین مردم ایران علیه جمهوری اسلامی با درس گرفتن از انقلاب ضدایرانی و نکبت‌آفرین ۵۷ نباید بر پایه خون و خونریزی و کشتار، بلکه باید بر پایه خِرد و هوشیاری و اتحاد ملی به نتیجه رسیده و عدالت را جایگزین انتقام کور کند. تا آن زمان باید از روش‌ها یا اقداماتی که به ادامه جمهوری اسلامی منجر می‌شود پرهیز کرد.
با فهم استراتژیک از روند تحولات است که باید تاثیر روش‌های تاکتیکی بر استراتژیِ پایان دادن به جمهوری اسلامی را درک کرد و ماجراجوئی‌های افراط‌گرایانه را تشخیص داده و به انزوا کشاند. برنده نهائی روش‌های خشن و مسلحانه و ماجراجویانه جمهوری اسلامی است، زیرا می‌تواند حمایت بین‌المللی از جنبش مردم ایران برای دمکراسی و آزادی را کم و منحرف کرده و همچنین برای توجیه سرکوب وحشیانه‌تر و گسترده‌تر مردم با دست بازتری عمل کند.
