سرکار محترم خانم فیزر، وزیر کشور،
باافزایش پناھجویان موازین و مصوبات کنوانسیون ژنو در این برھه زمانی دیگر جوابگوی تمامی موارد پناھجویی نیست. متقاضیان پناھندگی در جھان روز به روز در حال افزایش ھستند. تلاش می‌شود تا حد امکان از این افراد آسیب‌دیده حمایت شود، اما آنھا به دلایل مختلف در وضعیت نامطمئن قرار می‌گیرند. عدم امنیت سیاسی، جنگ‌ھا، فاجعه‌ھای محیط زیست، عدم چشم‌انداز برای آینده بھتر تنھا چند نمونه ھستند. برای کنترل متقاضیان رو به افزایش، بحث‌ھایی در زمینه دلایل فرار از کشور مبدا وجود دارد، به ویژه می‌توان از کشورھایی مانند ایران و افغانستان نام برد. می‌توان دلایل فرار از ایران را با تصمیمات سیاسی به صورت مشخص تحت تأثیر قرار داد. دلایل اصلی فرار و مھاجرت ، تعقیب سیاسی و عدم چشم‌اندازی برای جوانان است.
تعداد ایرانی‌ھایی که در جمھوری فدرال آلمان تقاضای پناھندگی می‌دھند، رو به افزایش‌اند. این افراد فعالان برای دموکرا سی، حقوق بشر و آینده بھتر در وطن خود فعالیت کرده‌اند و به همین دلیل تحت تعقیب سیاسی قرار گرفته‌اند. این افراد، با مقاومت برای امنیت و حفاظت حرمت‌شان در مقابل رژیم ایران ایستاده‌اند.
پس این سوال مطرح می‌شود که در مبارزه با علل فرار از ایرا ن چه باید کرد؟
ھم‌اکنون می‌بایستی بر ھمه روشن باشد که جمھوری اسلامی ایران یک دولت ناعادلانه سرکوبگر است که با شیوه‌ھای غیرانسانی، مردم ایران را سرکوب و ھر فریادی برای آزادی و دموکراسی را در بذر خفه می‌کند. بنابراین باید با رژیم حاکم ایران برخورد شود. تغییر این رژیم با سیاست‌ھای به اصطلاح «تغییر از طریق تجارت» و یا «دیالوگ انتقادی» یا «نظریه پل» از جانب دولت‌های شما شکست خورده است!
برای مقابله با فرار از ایران و پناھنده شدن، می‌بایستی ایرانیان در صلح و آزادی زندگی کنند. بنابراین باید جمھوری فدرال آلمان با صراحت موضع‌گیری کند و در کنار مردم ایران بایستید و رژیم حاکم را غیر‌قانونی اعلام کند. دلیل اصلی برای جابجایی و مھاجرت از ایران، جمهوری اسلامی و خشونت‌های بی‌شماری است که روزانه انجام می‌شود. این خشونت‌ھا باید در جھان شنیده و به شدت محکوم شوند. تنھا با اعلام حمایت کامل از جنبش آزادیخواهانه‌ی «زن- زندگی- آزادی» می‌توان در ایران و منطقه تغییراتی ایجاد کرد.
وضعیت نامشخص و بی‌ثبات افغانستان که از طریق جنگ‌های داخلی طولانی، اختلافات و ترور طالبان به وجود آمده است، مردم را مجبور به فرار از کشورشان می‌کند. اولین ایستگاھ‌ھا، کشورھای ھمسایه مانند ایران ھستند، اما مقصد اصلی اروپا است. اقدامات قبلی برای بھبود واقعی وضعیت افغانستان ھمیشه، مانند قطره‌ای در اقیانوس بوده و تلاش واقعی برای اجرای آن وجود نداشته است
نھایتا می‌بایست به افراد آسیب‌دیده نیز چشم‌اندازی داده شود. تا زمانی که چنین رژیم‌ھای تروریستی در قدرت ھستند، این اتفاق نمی‌افتد. به عنوان مثال، بطور فزاینده‌ای از ایرانیان منتقد توسط رژیم خواسته می‌شود که کشور را ترک کنند. برای مثال به شروین حاجی پور خواننده ایرانی می‌توان اشاره کرد. جمھوری اسلامی پس از احضار مجدد او به خاطر متن‌های انتقادی، به پیشنهاد خروج از ایران کرده است. اگر او ایران را ترک نکند احتمالا راھی زندان خواھد شد.
روشن است که این نظام‌ھا نگرش‌ھای دیگری را نمی‌پذیرند و حقوق بشر را زیر پا می‌گذارند. تقاضا برای خروج از کشور به وضوح دلیلی برای فرار افراد از ایران می‌شود. با این نامه سرگشاده از شما می‌خواھیم، سرانجام با استفاده از ابزارھای موجود تغییری ایجاد کنید. به همین دلیل است که ما به ویژه تقاضا می‌کنیم:
– علناً رژیم ایران و همه گروه‌های مرتبط را محکوم کنید!
– تمام روابط با جمهوری اسلامی را با اثرگذاری فوری قطع کنید!
– با مبارزه برای آزادی اعلام همبستگی کنید و در کنار مردم ایران و افغانستان بایستید!
– متقاضیان پناهندگی از ایران و افغانستان را اخراج نکنید!
در نھایت باید بار دیگر روشن کرد که وضعیت کنونی پناھندگان، ابزار سیاسی مطلوبی برای جمھوری اسلامی ایران است. منتقدانی که رژیم ایران را تھدید می‌کنند، با تبلیغات و ارعاب از این کشور بیرون رانده می‌شوند. اما مردم ایران می‌خواھند بمانند و برای وطن خود جهت رسیدن به آزادی و دمکراسی مبارزه کنند.
ما از شما می‌خواھیم تمام تلاش خود را برای برآورده کردن خواسته‌ھای مردم ایران انجام دھید. در نھایت برای مبارزه با علل جابجایی و مھاجرت، گام‌ھای روشنی بردارید که برای ھمه قابل مشاھده باشد.
ھزاران انسان را جدی بگیرید و بجای حرف عمل کنید! به دشواری‌ھای افرادی که از ایران گریخته‌اند و به دنبال پناھندگی در جمھوری فدرال آلمان ھستند احترام بگذارید.
باید تغییرات اساسی در این زمینه ایجا شود و در مورد عدم اخراج پناھندگان رسیدگی شود.
از١۶ ایالت فدرال خواسته شود که به پرونده‌ھای ایران و افغانستان اداره رسیدگی به امور مهاجرین و پناهجویان BAMF .بطور جداگانه رسیدگی کنند. اداره امورپناھجویان نباید ھمه موارد پناھندگی را به یک چشم نگاه کند؛ باید تغییرات اساسی در این زمینه ایجاد شود و در مورد عدم اخراج پناھندگان رسیدگی شود. ھر درخواستی می بایست به دقت بررسی و به عنوان یک مورد جداگانه ارزیابی شود. خطر حاد اعدام به ویژه ھنگام اخراج به ایران در ھمه جا وجود دارد. استرداد به چوبه دار با حقوق بشر ناسازگار است.
ما از شما می‌خواھیم تمام تلاش خود را برای برآورده کردن خواسته‌ھای مردم ما انجام دھید. نھایتا با علل فرار مبارزه کنید. گام‌ھای روشن‌تر بردارید که برای ھمه قابل مشاھده باشد.
زن زندگی آزادی
با احترام
بهروز اسدی کارشناس میدانی مهاجرین و پناهندگان
۲۰ ژانویه ۲۰۲۴
