حدود ساعت سه بعد از نیمروز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ رجاله‌های گوش به فرمان روح‌الله خمینی، بالاخص مجاهدین و چریک‌های فدائی، عربده‌‌‌کش و سلاح به دست به قصد کشتن نخست‌وزیر قانونی نظام مشروطه، دکتر شاپور بختیار، که در حقیقت رهبرانشان آزادی خود از زندان را مدیون او بودند، به ساختمان نخست‌وزیری هجوم بردند و آنجا را اشغال کرده و راه ورود مهندس مهدی بازرگان، که بر طبق حکم شرعی روح‌الله خمینی عنوان «رئیس دولت موقت» را داشت، هموار ساختند.
با ورود بازرگان و همراهانش به نخست وزیری و تسخیر شرعی سنگر قانون اساسی مشروطه، انقلاب اسلامی خمینی زاییده شد و سیاه‌ترین دوره حاکمیت در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران آغاز گردید.
بی‌شک، واقعه‌ای که بیش از سایر عوامل موجود در ۲۲ بهمن ۵۷ برای درهم کوفتن نظام مشروطه موثر واقع شد، گردن نهادن سران ارشد ارتش شاهنشاهی به نیات خمینی و قبول توصیه ژنرال رابرت ارنست هایزر، رئیس اداره مستشاری ارتش ایران برای خالی کردن عرصه‌ی دفاع از دولت قانونی بختیار و انتشار اعلامیه بی‌طرفی سران ارشد ارتش شاهنشاهی بود.
لازم به ذکر است که دکتر شاپور بختیار برای انتخاب اعضای کابینه‌اش از شاه آزادی عمل خواست و شاه آنرا پذیرفت، اما در مورد تعیین رئیس ستاد بزرگ ارتش داران شخصاً ارتشبد عباس قره‌باغی را انتخاب کرد.
در دی‌ماه ۵۷، قره‌باغی ظاهراً نسبت به دولت بختیار از خود وفاداری نشان می‌داد؛ ولی به زودی معلوم شد که با آخوندها سر و سرّی دارد؛ امری که در ۲۲ بهمن آشکار شد.
این رئیس ستاد بزرگ ارتش‌داران که شاه برای بختیار بجا گذاشته بود، ضمن تبانی با حسین فردوست و با استفاده ازهمدستی رئیس ساواک، امرای ارتش را در «شورای عالی نیروهای مسلح»، که موجودیت قانونی نداشت و فقط برای نیازهای ظاهری ابداع شده بود، گرد هم آورد و اکثر حاضرین در جلسه «شورا» با بی‌شرمی غیرقابل تصور و توصیف و با توسل به دروغی آشکار که: چون نخست وزیر در مجلس و در سنا و در مصاحبه ۲۱ بهمن می‌خواهد جمهوری اعلام کند، بنابراین ارتش دیگر وظیفه ندارد از ایشان پشتیبانی کند؛ قطعنامه زیر را صادر کرد.:
«ارتش ایران وظیفهٔ دفاع از استقلال و تمامیت کشور عزیز ایران را داشته و تا کنون در آشوب‌های داخلی سعی نموده است با پشتیبانی از دولت‌های قانونی این وظیفه را به نحو احسن انجام‌دهد. با توجه به تحولات اخیر کشور، شورای عالی ارتش در ساعت ۱۰:۳۰ روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تشکیل و به اتفاق تصمیم گرفته شد که برای جلوگیری از هرج و مرج و خونریزی بیشتر، بی‌طرفی خود را در مناقشات سیاسی فعلی اعلام و به یگان‌های نظامی دستور داده شد که به پادگان‌های خود مراجعت نمایند. ارتش ایران همیشه پشتیبان ملت شریف و نجیب و میهن‌پرست ایران بوده و خواهد بود و از خواسته‌های ملت شریف ایران با تمام قدرت پشتیبانی می‌نماید.»
سران بی‌لیاقت و سرسپرده ارتش شاهنشاهی به خمینی، در سند خیانت خود نسبت به ملت ایران، دولت قانونی و همچنین، نظام مشروطه، تفاوت فاحش بین امر حیاتی وظیفه دفاع از دولت قانونی بختیار و اقدام به جهت مقابله مؤثر با آشوبگران رنگارنگ در صحنه را مناقشات سیاسی فعلی نامیدند؛ با یک چنین رفع تکلیف خفت‌‌‌آوری از خود، همه چیز را تمام و کمال تسلیم روح‌الله خمینی کردند و زمینه سوق دادن جامعه به عصر حجر را فراهم ساختند.
در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ دولت ملی و قانونی دکتر شاپور بختیار سقوط کرد؛ با قبول «ریاست دولت موقت» مبنی بر حکم شرعی از خمینی توسط مهندس مهدی بازرگان و حضور او در نخست‌وزیری، هرچند، سنگر قانون اساسی مشروطه به تصرف اعقاب شیخ فضل‌الله در‌آمد اما دکتر شاپور بختیار بدون درنگ از همان لحظات در مخفیگاه خود در تهران مبارزه با حاکمیت مبنی بر شریعت را آغاز کرد و به افشای نیات اصلی خمینی و آفت نابود‌‌کننده‌ای که از طریق جمهوری اسلامی در انتظار ملت و کشور بود، ادامه داد.
در ۲۲ بهمن ۱۴۰۲، چهل و پنج سال از شیوع آفت جمهوری اسلامی که در بالا به آن اشاره شد، می‌گذرد و در این مدت گردانندگان رژیم قهقرایی و سیاه جمهوری اسلامی، از رهبر جنایتکار نظام، علی خامنهای، که دستان ناپاکش تا آرنج به خون جوانان بی‌گناه آغشته می‌باشد گرفته تا سایر کارگزارن این دستگاه فاسد مشترکاً کشور را به سوی نابودی سوق داده و ثروت بی‌پایان ملت را به حکومت‌های چین و روسیه فروخته و استقلال سیاسی و اقتصادی مملکت را از بین برده‌اند.
روزی نیست که علی خامنهای آنرا بدون صادر کردن حکم اعدام فرزندان عزیز وطن به شب برساند. لحظه‌ای نمی‌گذرد که پدران و مادران ایرانی شاهد دستگیر شدن و به زندان افتادن دختران و پسران معترض نسبت به مظالم موجود توسط اجامر نیروهای انتظامی نباشند.
هموطنان آزادیخواه، دموکرات، ایراندوست!
جمهوری اسلامی بایستی نابود شود!
به قول دکتر شاپوربختیار: این پرانتز سیاه در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران را باید بست!
اقدامی این چنین عظیم، تنها و تنها از طریق هماهنگی، همکاری و اتحاد عمل همه نیروهای خواهان آزادی، استقلال و سربلندی ایران در جامعه‌ای برخوردار از دموکراسی ممکن خواهد شد.
نهضت مقاومت ملی ایران که همواره آمادگی خویش را برای تحقق این منظور اعلام داشته، کلام امروز را با تجدید عهد با رهبر فقید و بنیانگذار خود، برای به ثمر رسیدن جنبش ملی در جهت سرنگونی رژیم حاکم فعلی، همچنین، کوشش برای ایجاد شرایط لازم دوران گذار از جمهوری اسلامی به نظامی برخوردار از حاکمیت ملی، حفاظت از تمامیت ارضی و سیاسی کشور و جدایی کامل میان عرصه ادیان و امور دولت، به پایان می‌رساند.
ایران هرگز نخوهد مرد
نهضت مقاومت ملی ایران
