در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز جشن اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران سراسر جهان علیه نظام منحط سرمایهداری قرار داریم که امروزه فرجامی بجز بهرهکشی، ستم و نابرابری فزاینده، سرکوب و جنگ و فقر گسترده در اقصی نقاط جهان نصیب تودهها در پیش ندارد.
امسال همراه با زحمتکشان میهن در شرایطی به استقبال اول ماه مه میرویم که؛ از سویی سایه جنگ و درگیریهای نظامی و تحریم های غیر انسانی امپریالیستها اسباب بحرانیتر شدن بیش از پیش زندگی و معیشت کارگران را فراهم میکند و از طرفی اتحاد ضد کارگری دولتمردان مکتبی با پسران مکتب شیکاگو وصل به اتاق بازرگانی، نظیر موسی غنینژاد و شرکا چهار نعل و بلامنازع در حال عملیاتی کردن نسخههای بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول هستند.
خصوصیسازیها تحت عنوان «مشارکت مردم» به بهانه مولدسازی و جهش اقتصادی، مقرراتزدایی که تازهترین شاه کار آن بر خلاف ماده ۴۱ قانون کار و حذف عملی نقش شورای عالی کار و لگدمال کردن سه جانبه گرایی در تعیین دستمزد شاغلین سالهای اخیر بوده است، همچنین زیر پا گذاشتن ماده ۹۶ قانون تأمین اجتماعی در افزایش مستمری بازنشستگان، تداوم بردهدارانه قراردادهای موقت و سفید امضا، که همراه با احضارها، پروندهسازیهای قضایی، بازداشتها، سرکوب بیدرنگ هرگونه اراده در جهت ایجاد تشکلهای مستقل زحمتکشان با شدت و مداوم در جریان است.
دولت «محرومان» اما همچون اسلاف خود در خدمت به اقلیت برخوردار، کلان سرمایهداران یعنی مرفهها رانت خوار و وصل به قدرت کوتاهی نمی کند، مجوز استفاده از جت اختصاصی برای از ما بهتران از «شاه» کارهای اخیر حضرات است.
در برابر تمامی این تبهکاریها، روزانه شاهد دهها تجمع اعتراضی و اعتصاب از سوی طبقه کارگر اعم از کارگران صنعتی، کارگران خدماتی، معلمان، پرستاران، بیکاران و… هستیم، در این میان جنبش عموم بازنشستگان دوش بدوش همسرنوشتان کارگرشاغل سهمی بغایت تعیین کننده داشته و دارند.
با وجود رزم بیامان و گسترده طبقه کارگر میهنمان هنوز تشکل های مستقل و نیرومندی که بتوانند توازن قوا را به نفع طبقه کارگر تغییر بدهد به دلایل معینی بقدر کافی ایجاد نشده است، تشکیلات زرد دولت ساخته، سرکوب عریان پلیسی و قضایی، تفرقهاندازی برخی عناصر نفوذی در کنار عدم امنیت شغلی از مهمترین دلایل عدم ایجاد تشکیلات مستقل کارگران است.
معلمان، این آموزگاران نسلها و ارائهکننده با ارزشترین و ماندگارترین خدمات علاوه بر بیشترین فشارها و تبعیض های اقتصادی و معیشتی، در مقایسه با رتبهبندیها در سایر ارگانهای دولتی، دائما در معرض تفتیش عقاید قرون وسطایی، سرکوب، بازداشت، پروندهسازی، زندان، و انواع محرومیت های شغلی و اجتماعی قرار دارند.
تکیه بر تجربه قریب یک قرن مبارزان هوادار طبقه کارگر و درس های گرانقیمت دهها هزار کنشگران سندیکایی راستین بیتردید آیندهای را رقم خواهد زد که طبقه کارگر بعنوان نیروی عظیم آگاه وسازمان یافته با حرکات سنجیده و متناسب با توازن نیرو نقش و عاملیت قطعی خود را در تحولات بنیادی جامعه ایفا نماید.
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران ضمن شادباش روز جهانی کارگر و همچنین روز ملی معلم به تمام زحمتکشان ایران بار دیگر اعلام مینماید: «کارگران متحد همه چیز، کارگران متفرق هیچ چیز!»
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
اول ماه مه گرامی باد
هشتم اردیبهشت ۱۴۰۳