الهه محمدی روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب که دی‌ماه ۱۴۰۲ از زندان آزاد شده بود، جایزه آزادی مطبوعات «خوزه کوزو» را به پابلو گونزالس روزنامه‌نگار اسپانیایی و وائل الدحدوح و دیگر روزنامه‌نگاران فلسطینی تقدیم کرد.
وی در پیامی به انجمن روزنامه‌نگاران گالیسیا و باشگاه مطبوعاتی فِرول، برگزارکنندگان این جایزه نوشت: «به عنوان یکی از برندگان این جایزه، مایلم آن را به پابلو گونزالس، روزنامه‌نگار شجاع اسپانیایی که در فوریه ۲۰۲۲ در حال پوشش فاجعه انسانی در مرز لهستان و اوکراین بازداشت شد، تقدیم کنم. در این دوران پرچالش فکرم همراه اوست.»
او در ادامه افزود: «همچنین این جایزه را به وائل الدحدوح و همه روزنامه‌نگاران فلسطینی تقدیم می‌کنم که برای جلب توجه نسبت به وضعیت غزه فداکاری‌های بزرگی انجام داده‌اند.»
تقدیم جایزه از سوی محمدی به خبرنگاران فلسطینی با واکنش‌هایی در فضای مجازی روبرو شده است. برخی کاربران اشاره کردند که شماری از روزنامه‌نگاران فلسطینی در پوشش خبرنگار و عکاس با تروریست‌های حماس در جنایت «هفت اکتبر» همدست بودند یا روابط بسیار نزدیکی با رهبران حماس داشتند.
مؤسسه غیردولتی «هانِست ریپورتینگ» که محتواهای ضدیهودی در شبکه‌های اجتماعی را رصد می‌کند، آبان ۱۴۰۲ گزارش داده بود تروریست‌های حماس در روز «هفتم اکتبر» تنها کسانی نبودند که جنایات جنگی این گروه را در جریان تجاوز مرگبار به جنوب اسرائیل مستند می‌کردند بلکه بخشی از جنایات توسط عکاسان و خبرنگاران خبرگزاری‌های «رویترز» و «آسوشیتدپرس» مستقر در غزه ضبط شده بود.
این مؤسسه در گزارش خود پرسیده بود، در شرایطی که معمولاً صبح‌های شنبه در آن مناطق اوضاع آرام است این خبرنگاران به آن زودی در آنجا چه می‌کردند؟ آیا با حماس هماهنگی شده بود؟ آیا عکس‌هایی که آنها در سرویس‌های خبری خود منتشر کرده‌اند، حضور آنها را در خاک اسرائیل به همراه تروریست‌هایی که به غیرنظامیان حمله کردند تأیید نمی‌کند؟ آیا عکاس- خبرنگارانی که برای رسانه‌های دیگر مانند «سی‌ان‌ان» و «نیویورک تایمز» کار می‌کنند، به این رسانه‌ها اطلاع داده بودند که در آنجا هستند؟ با نگاهی به تصاویر مربوط به آدم‌ربایی و هجوم حماس به کیبوتص اسرائیل، به نظر می‌رسد که نه تنها مرزهای فیزیکی، بلکه مرزهای اخلاق در روزنامه‌نگاری نیز زیر پا گذاشته شده است.
الهه محمدی و نیلوفر حامدی در جریان جنبش ملّی ۱۴۰۱ به اتهام «تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» دستگیر شده بودند. هر دوی آنها اواخبر دی‌ماه ۱۴۰۱ با وثیقه‌ی ۱۰ میلیاردتومانی از زندان اوین آزاد شدند.
بازداشت این دو خبرنگار بازتاب زیادی در رسانه‌ها و فضای سیاسی بین‌المللی داشت. سازمان «اصل ۲۱» ایتالیا که روزنامه‌نگاران فعال در زمینه آزادی بیان را در برمی‌گیرد نهم خرداد ۱۴۰۲ به محمدی و حامدی را به عنوان اعضای افتخاری خود پذیرفت.
اصل ۲۱ قانون اساسی ایتالیا آزادی بیان را در این کشور تضمین می‌کند. در این مراسم که در دفتر این نهاد در شهر رم برگزار شد، علاوه بر جوزپه جولیتی مدیر «اصل ۲۱»، رئیس افتخاری این نهاد باربارا اسکاراموچی و ویتوریو دی تراپانی، رئیس اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران ایتالیا، حضور داشتند.
کارت‌های عضویت افتخاری این دو روزنامه‌نگار را احمد رأفت خبرنگار با سابقه ایرانی- ایتالیائی و همکار کیهان لندن و کیهان لایف که از دهه هفتاد میلادی عضو اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران ایتالیاست، به نیابت نمادین از سوی این دو این دو خبرنگار از الیزا مارینگولا سخنگو و عضو هیات مدیره «اصل ۲۱» دریافت کرد.
کارزار حمایت از این دو روزنامه‌نگار در ایتالیا از مدت‌ها پیش با اهدای شهروندی افتخاری شهر ایورئا به الهه محمدی و مونتالدو پیه‌مونتسه به نیلوفر حامدی آغاز شد و در روزهای بعد با اهدای عضویت افتخاری اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران ایتالیائی ادامه یافت.
