برخی منابع حقوق‌بشری در ایران، از قتل «بهاره للهی حاجی دلائی» کارگردان فیلم‌های کوتاه و مستندساز و فیلمنامهنویس در زندان و خاکسپاری مخفیانه وی در آرامستان «بهشت سکینه» کرج به عنوان مجهول‌الهویه خبر داده‌اند. با اینهمه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ادعا کرده است که این فیلمساز معترض، خودکشی کرده است.
بهاره للهی، ۴۰ ساله اهل آمل و ساکن تهران، در جریان اعتراضات سراسری به مدت ۱۰ روز بازداشت بود و اواخر اسفندماه ۱۴۰۲ بطور ناگهانی مفقود شد.
پیکر وی بعد از چند مدت بی‌خبری از او، روز ۱۲ فروردین در آپارتمانی در کرج پیدا شد که در بیرونی آن با قفل بسته شده بود.
بر اساس اطلاعات منتشر شده در سامانه «بهشت سکینه» شهرداری کرج تاریخ فوت بهاره للهی حاجی دلائی را ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ ذکر کرده است. این تاریخ ۲ تا ۴ هفته پس از مفقود شدن وی است.
بعد از دو ماه وقتی پلمب خانه برداشته شد و خانواده بهاره للهی وارد خانه‌اش شدند، خانه بهم ریخته و تفتیش شده بود، اثری از موبایل و لپ‌تاپ بهاره نبود، ماموران گفتند این لوازم از ابتدا نبوده، اما کارت ملی او در پرونده آگاهی موجود بود، با این حال بجای آنکه پیکر را در سردخانه نگه‌دارند و به خانواده اطلاع دهند، دو روز بعد در ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ جسد وی را به عنوان مجهول‌الهویه مخفیانه و بدون اطلاع خانواده وی در «بهشت سکینه» کرج دفن کردند.
درگذشت بهاره للهی روز ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ و حدود ۲۰ روز پس از اعلام گم شدن وی ثبت شد.
به دنبال انتشار گزارش‌هایی درباره «کشته شدن» بهاره للهی، کارگردان و سازنده فیلم‌های کوتاه و مستند، در زندان‌های جمهوری اسلامی، رئیس هیئت مدیره انجمن فیلم کوتاه ایران «ایسفا» وابسته به خانه سینما با انتشار نامه‌ای خطاب به مدیرعامل خانه سینما، خواستار پیگیری و شفاف‌سازی ابعاد مجهول پرونده مرگ بهاره للهی شد.
کشته شدن بهاره للهی کارگردان و فیلمنامهنویس در زندان
«توانا» به نقل از «منابع موثق» اعلام کرده است که #بهاره_للهی کارگردان و فیلمنامهنویس ۴۰ ساله اهل آمل و ساکن تهران در زندان توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیده و مخفیانه در آرامستان «بهشت سکینه کرج» به خاک سپرده شده است.
بر… pic.twitter.com/t7II6BPrRD
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) June 12, 2024
امیر توده روستا در نامه‌ای که روز سه‌شنبه ۲۲ خردادماه خطاب به مدیرعامل خانه سینما نوشته شده، بهاره للهی را یکی از اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران معرفی کرده و خواستار دریافت «گزارش واقعی» نهادهای امنیتی، انتظامی و قضایی درباره احتمال «قتل، فوت یا درگذشت مشکوک» این فیلمساز شده است.
او در این نامه تاکید کرده اعضای صنف فیلم کوتاه خانه سینما «مُصرانه» خواستار «پیگیری و شفاف‌سازی» درباره چگونگی مرگ بهاره للهی هستند: «انجمن فیلم کوتاه ایران بطور جدی و مصرانه خواهان پیگیری و شفاف‌سازی در مورد از دست دادن یکی از اعضای صنف خود است و امیدوار است با پیگیری خانه سینما ابعاد مجهول این واقعه‌ی تلخ روشن شود.»
بهاره للهی یکی از داوران آکادمی جوایز «ایسفا» بود که سال گذشته در کنار داوران دیگر در هر دو مرحله‌ی داوری حضور داشت.
موسسه توانا که پیشتر گزارش داده بود بهاره للهی در زندان کشته شده و بدون اطلاع خانواده‌اش در آرامستان «بهشت سکینه» کرج به خاک سپرده شده در روز چهارشنبه ۲۳ خرداد در مورد جان باختن این کارگردان و فیلمساز مخالف جمهوری اسلامی به نقل از چند تن از مخاطبان خود موضوعات جدیدی را منتشر کرد و به نقل از مخاطبانش نوشت «پلیس» علت مرگ را خودکشی اعلام کرده است.
«توانا» به نقل از یکی از این کاربران نوشت: «آنچه شما درباره بهاره للهی نوشتید درست است. خانواده‌اش به شدت تحت فشار هستند و مادر خانواده نگران پنج فرزند دیگرش است.»
مراسم یادبود بهاره للهی، در تکیه ایرایی در شهر آمل حدود ده روز پیش برگزار شده است که به گفته کاربران مراسم خیلی شلوغی بود. با آنکه چند ماه بود کسی از بهاره خبر نداشت و او بیش از دو ماه پیش کشته شده بود، ولی خبر مرگ او حدود دو هفته پیش به خانواده داده شد.
این مخاطب «توانا» همچنین اطلاعاتی در مورد خانواده بهاره للهی و شغل آنها و سابقه آشنایی با این خانواده داده است.
یکی دیگر از مخاطبان «توانا» ضمن تاکید بر حضور بسیار فعال بهاره للهی در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، از درگیری او با یکی از دست‌اندرکاران جشنواره فیلم «فجر» خبر داد و نوشت: «بهاره پس از آن شدیداً دنبال خروج از کشور بود. از اواخر بهمن‌ماه ۱۴۰۲ ارتباطش با همه قطع شد، حتی خانه‌اش را تغییر داد و از تهران به کرج نقل مکان کرد. هیچکس از او خبری نداشت، موبایلش خاموش بود و این گمان در ذهن دوستان و آشنایان ایجاد شد که شاید باز هم بازداشت شده باشد. به همه جا مراجعه شد، ولی اثری از او پیدا نشد. تا اینکه اخیرا خانواده‌اش در پی پیگیری‌ها متوجه شدند که او روز ۱۴ فروردین در بهشت سکینه کرج به عنوان مجهول‌الهویه دفن شده است.»
او همچنین اعلام کرد: «گفته می‌شود چند روز قبل‌تر همسایه‌ها به پلیس از بوی بدی که از آپارتمان بهاره می‌آید خبر می‌دهند و می‌گویند زنی تنها اینجا زندگی می‌کرد.»
این مخاطب «توانا» گفته: «وقتی خانواده به محل زندگی دخترشان می‌روند، خانه شخم زده شده بود! پلیس می‌گوید بهاره خودکشی کرده، ولی ابهامات اینجاست که اگر خودکشی کرده، چه کسی خانه را بهم ریخته؟ چرا موبایل و لپ‌تاپ او مفقود شده؟ چرا با اینکه کارت ملی او در پرونده پلیس موجود است و در خانه یافت شده، به صورت مجهول‌الهویه دفنش کردند؟ چرا از طریق اطلاعات بنگاه مسکن و کارت ملی، خانواده‌اش را پیدا نکردند و خبر ندادند؟ چرا خانواده‌اش را تهدید کرده و دعوت به سکوت کردند؟»
یکی دیگر از مخاطبان «توانا» که ساکن همان محله زندگی بهاره در کرج است، گفته: «وقتی همسایه‌ها خبر دادند که از آن آپارتمان بو می‌آید، پلیس که وارد شد، در آپارتمان از بیرون با یک قفل بزرگ بسته شده بود، چگونه آن دختر به در بیرونی خانه قفل زده بود؟! از طرفی توقف مداوم یک خودروی تیبای سفید با دو سرنشین مرد جلوی آن خانه در روزهای قبل توجه ساکنان محل را جلب کرده بود…»
یکی دیگر از افراد مطلع نیز گفته است: «در مدتی که بهاره مفقود بود، کارت بانکی‌اش کار می‌کرد، یعنی نمی‌شد از این طریق پیدا کنند که چه کسی از کارت بانکی او استفاده می‌کند؟»
هنوز مشخص نیست که آیا بهاره للهی بازداشت شده است یا نه؟ چگونه کشته شده؟ آیا خارج از خانه کشته شده و بعد پیکرش به خانه منتقل شده؟ آیا داخل خانه کشته شده و خانه را تفتیش کرده‌اند؟ ولی دنبال چه چیزی می‌گشتند؟ لپ‌تاپ و گوشی موبایل او چه شد؟! دلیل اصرار بر سکوت خبری در مورد او چیست؟
بهاره للهی حاجی دلائی کارگردان و فیلمنامهنویس جوانی که از سوی نیروهای امنیتی به قتل رسید در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ به مدت ده روز در بازداشت بود و در اواخر اسفند ماه ۱۴۰۲ مفقود شد.
وی بهاره للهی فارغ‌التحصیل دانشگاه «سوره» با مدرک کارشناسی کارگردانی سینما و کارشناس‌ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه تربیت مدرس بود که در سابقه فعالیتش داوری سی و دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشنواره سینمای جوان را هم داشت.
بر اساس اطلاعات مندرج در وبسایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، او یکی از کارگردانان مجموعه «عصرآباد» به تهیه‌کنندگی محمدرضا اصلانی در سال ۸۸ بوده است.
پیشتر یکی از بستگان دور این زندانی سیاسی به «توانا» گفته بود: «از خانواده بهاره للهی فقط برای دادن آدرس مزار فرزندشان ۱۵ میلیون دریافت کردند. نیروهای اطلاعاتی آنها را تهدید کرده‌اند که حق عزاداری ندارند و خانواده بهاره به امید اینکه بتوانند پیکر فرزندشان را به زادگاهش شهر آمل منتقل کنند، سکوت کرده‌اند و از ترس عوامل حکومتی اطلاع‌رسانی نکرده‌اند».
به گفته این منبع، خانواده از اسفند ۱۴۰۲ از دخترشان بی‌خبر بودند، تا اینکه خبر درگذشت فرزندشان را دریافت کردند.
گوهر عشقی مادر ستار بهشتی کارگر وبلاگ‌نویس که سال‌ها قبل در بازداشت و تحت بازجویی کشته شد، در شبکه اجتماعی اینستاگرام با تأکید بر اینکه «جمهوری اسلامی باید برود»، بهاره للهی را یک «قهرمان ملت» نامید که به دلیل شرکت در «قیام مهسا» توسط «نیروهای سرکوبگر خامنه‌ای» زندانی شده بود.
همچنین مهدی کوهیان، حقوقدانی که پرونده سینمایی‌ها را معمولا پیگیری می‌کند، در ایکس نوشت: «اینکه برای مرگ (به هر علتی که باشد) هنرمندانی چون #داریوش_مهرجویی، #وحیده_محمدی‌فر یا #کیومرث_پوراحمد ده‌ها بیانیه و اظهارنظر می‌کنیم و از #بهاره_للهی گذر می‌کنیم، نشان از #استاندارد_دوگانه ماست! از دست دادن بهاره للهی دارای ابعاد ناشناخته‌ایست که در حال رسیدگی است.»
او نام بهاره للهی را در کنار نام‌هایی قرار داده که به احتمال زیاد حکومت در قتل آنها دست داشته است.
خواهر بهاره للهی نیز در پستی اینستاگرامی نوشت: «امیدوارم (در دنیای پس از مرگ) بدون رنج، بدون ظلم، بدون سیاهی زندگی کنی».
بهاره للهی که به گواهی فایل صوتی منتشر شده از وی در جامعه سینماگران، فرد ناشناخته‌ای نبود، در موبایل و لپ‌تاپ خود چه چیزی داشت؟ چرا می‌خواست به خارج از ایران برود؟ آیا از اعتراضات مردم و جنایات رژیم فیلمی درست کرده بود؟ چرا احساس ناامنی می‌کرد و خانه‌اش را بدون اطلاع تغییر داده بود؟ چرا از اواخر بهمن هیچ خبری از او نداشتند؟ چرا با آنکه کارت ملی‌اش در پرونده آگاهی بود، به خانواده خبر ندادند و ابتدا مجهول‌الهویه دفن‌اش کردند؟ چرا به خانواده گفتند که اطلاع‌رسانی نکنند و سکوت کنند تا بتوانند پیکرش را به آمل منتقل کنند؟ هنگام پیدا کردن پیکرش، چرا در آپارتمانش از بیرون قفل بود؟ خودش چگونه می‌توانست این کار را کرده باشد؟ پاسخ به این پرسش‌ها و ابهامات این پرونده نیز موضوعی است که تنها از پلیس علمی و بازپرسان جنایی مسئول و مستقل و آزاد بر می‌آید که در جمهوری اسلامی چنین امری مطلقا امکان ندارد.
