منابع غیررسمی روز یکشنبه سوم تیرماه گزارش دادند دکتر #شعله_توکلی شیراجی متخصص داخلی و فوق تخصص اختلالات ریوی بیمارستان «شریعتی» تهران به زندگی خود پایان داده است.
دکتر شعله توکلی فوق تخصص ریه به زندگی خود پایان داد
منابع غیررسمی روز یکشنبه سوم تیرماه گزارش دادند دکتر #شعله_توکلی، متخصص داخلی و فوق تخصص اختلالات ریوی به زندگی خود پایان داده است.
هدیه کیمیایی خبرنگار حوزه اجتماعی با اعلام این خبر در «ایکس» نوشت، تنها در سه ماه اول سال ۱۴۰۳… pic.twitter.com/897EAW1xfo— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) June 23, 2024
این پزشک متخصص که حدود ۸ سال پیش طرح عمومی را در بیمارستان ۱۲ فروردین کهنوج واقع در استان کرمان گذرانده بود، در حال پایان دوره فوق تخصصی ریه بود که خودکشی کرد.
در همین ارتباط هدیه کیمیایی خبرنگار حوزه اجتماعی در شبکه اجتماعی«ایکس» نوشت، تنها در سه ماه اول سال ۱۴۰۳ دست‌کم ۱۳ رزیدنت خودکشی کرده‌اند. در تحقیقی که مدتی پیش در میان رزیدنت‌هایی که به خودکشی فکر می‌کردند انجام شد، آنها اعلام کردند که هیچ چشم‌اندازی برای آینده ندارند.
دکتر شعله توکلی یکی از ده‌ها پزشک جوانی است که در سال‌های اخیر نبودن را بر بودن در شرایطی که جمهوری اسلامی برای شهروندان به وجود آورده، ترجیح داد.
روز جمعه اول تیرماه نیز فرشاد زبرجدیان یکی از اینترن‌های پزشکی ورودی بهمن ۱۳۹۶ دانشگاه علوم پزشکی همدان با اقدام به خودکشی به زندگی خود پایان داد.
دکتر سمیرا آل سعیدی فوق تخصص روماتولوژی نیز در اردیبهشت ماه دست به خودکشی زد. دکتر مهدی عبدوس با اعلام این خبر در شبکه اجتماعی ایکس نوشته بود: «خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی فوق تخصص روماتولوژی از میان ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی خودکشی خود را با رزیدنت‌ها مطرح کرده، آنها موضوع را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم می‌گذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. شاید در لحظات آخر زندگی گفته من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود می‌چرخانم، اما از پس دلتنگی‌هایم بر نمی‌آیم. پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرس‌های فراوان کاری هستند. آنها سرمایه کشور هستند احترام‌شان را حفظ کنید. تنهای‌شان نگذارید.»
خودکشی سمیرا آل سعیدی کمتر از یک ماه پس از خودکشی دکتر پرستو بخشی، متخصص ۳۵ ساله قلب در بیمارستان ابن‌سینا در شهرستان دلفان، گویای اینست که خودکشی کادر درمان به «پدیده» مهمی تبدیل شده که گویا برای وزارت بهداشت جمهوری اسلامی اصلا اهمیتی ندارد.
در اوایل اردیبهشت ماه نیز دکتر زهرا ملکی قربانی پزشک ۲۸ ساله در جاسک به زندگی خود پایان داد.
استوری‌ها و توییت‌های این پزشک جوان نشان می‌داد که به شدت از شرایط سخت کار در بیمارستان ناراضی بوده است.
در اوایل فروردین ماه نیز دکتر پرستو بخشی متخصص قلب و عروق جوان در شهر خرم‌آباد خودکشی کرد
علی سلحشور سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران در پی درگذشت دکتر پرستو بخشی در مطلبی با عنوان «این حجم از افسردگی میان جوان پزشکان بی‌سابقه است!» در اینستاگرام نوشته بود: «خانم دکتر بخشی پس از دو ترومای بزرگ (از دست دادن پدر و مادر) و با یک سال تاخیر طرح خود را آغاز کردند. وزارت بهداشت کمکی به جابجایی محل طرح ایشان نکردند (ایشان در لیست سیاه وزارتخانه بودند).»
بر اساس یک گزارش تحقیقی، خودکشی در جامعه پزشکی ایران با افزایش ۳ تا ۵ برابری روبرو شده است. این گزارش تأکید کرده ساعات کاری طاقت‌فرسا، شرایط تحقیرآمیز، عدم حمایت و روابط پادگانی بین اساتید و رزیدنت‌ها از عوامل افزایش آمار خودکشی در میان جامعه پزشکی است.
وبسایت «خبرآنلاین» در ۱۴ خرداد گزارشی درباره افزایش ۳ تا ۵ برابری خودکشی در جامعه پزشکی منتشر اما ساعاتی بعد آن را حذف کرد. این گزارش در گفتگو با متخصصان و فعالان صنفی، روند خودکشی پزشکان در سال‌های اخیر را مورد بررسی قرار داده است.
در این گزارش آمده بود که شرایط اجتماعی نامطلوب، یکی دیگر از اهرم‌های فشار بر اعضای کادر درمان است. افزون بر فشارهای مالی و نداشتن آرامش روانی تحت شرایطِ سخت کاری و شیفت‌های طولانی، روابط و شرایط اجتماعی هم در برخی موارد منجر به پرخاشگری و واکنش‌های هیجانی جبران‌ناپذیر می‌شود.
«خطر خودکشی و مرگ خودخواسته در پزشکان حدود ۲/۷۳ درصد بیشتر از سایر مشاغل است.» این نتیجه تحقیقی است که در نشستی به مناسب روز جهانی پیشگیری از خودکشی عنوان شده است.
انجمن علمی روانپزشکی ایران برای دومین بار طی چهار ماه، در نامه‌ای به بهرام عین‌اللهی وزیر بهداشت خواستار راه‌هایی جهت حل مشکل شد.
شهریورماه سال گذشته نیز علی سلحشور نماینده پزشکان متخصص با اشاره به اینکه «از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱، سیزده رزیدنت خودکشی کرده‌اند» گفته بود: «رزیدنت‌ها با حقوق ناچیز و بدون بیمه و سنوات مجبورند کار سنگین انجام بدهند و با این وضعیت، امیدِ چندانی به آینده ندارند».
در همین ارتباط روزنامه دنیای اقتصاد در ۹ اردیبهشت به نقل از مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار داد: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنت‌ها صعودی شده و احتمال دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشور‌ها پیشی بگیرد.»
بر اساس آخرین بررسی‌ها، آمار خودکشی در میان پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل توجه و نگران‌کننده‌ای است. آمار دیگری نشان می‌دهد که خودکشی پزشکان در چند سال اخیر، پنج برابر شده است.
محمد میرخانی مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی تاکید کرده بود: «ما در حال حاضر در ابتدای موج گذار از مهاجرت‌ها و خودکشی‌های جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط کنونی است و به نظر من ماحصل سال‌های سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روند گرفته نشود، ادامه پیدا می‌کند. در چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»
موضوع خودکشی اینترن‌ها و رزیدنت‌ها تنها به یکی دو سال گذشته خلاصه نمی‌شود، یک پزشک متخصص زنان در بهمن ۱۴۰۲ با اعلام این مطلب به کیهان لندن گفته بود: «در سال‌های نخست دهه ۸۰ که دوران رزیدنتی خود را می‌گذراندم شاهد خودکشی دو نفر از رزیدنت‌ها بودم آن زمان به دلیل نبود شبکه‌های اجتماعی به گستردگی زمان حاضر، این مسائل برای عموم، اطلاع‌رسانی نمی‌شدند، مسئولان دانشگاه هم خانواده‌ها را متقاعد می‌کردند که موضوع خودکشی فرزندشان را عمومی نکنند. دانشگاه علوم پزشکی تهران دو مورد خودکشی را نیز تصادف رانندگی علت مرگ عنوان کرده بود!»
حمید پیروی نایب رییس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی در ایران نیز در ۱۰ دی‌ماه ۱۴۰۲ به وبسایت تجارت‌نیوز گفته بود: «در سال ۱۴۰۱، به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۷.۴ نفر اقدام به خودکشی و فوت کردند.» او افزوده بود: «در سال گذشته، بیش از شش هزار نفر اقدام به خودکشی منجر به فوت داشتند.»
